Soms is een blog schrijven lastig. Dat is vaak als je niets hebt beleefd of juist het tegenovergestelde. Dat noem ik nou luxe, binnen amper vijf dagen zo ongelooflijk veel zien dat je eigenlijk tijd tekort komt om het te beschrijven. En zelfs al wil ik het beschrijven, hoe krijg ik dan de afbeeldingen die binnenkwamen als WOW! op papier? Ik weet wel dat het niet kan maar een korte beschrijving met wat foto's moet lukken.

Ik dacht toen we dit gebied inreden dat ik onder de indruk was van het Hardangervidda plateau, totdat we op de camping een paar hikes gingen voorbereiden en we de folders van het Hardangervidda visitors center doornamen. 'Het startpunt van deze hike ligt op 10km van de camping via een weg die dramatische uitzichten biedt'. Peentjes zweten achter het stuur bedoelen ze. Een eenrichtingsweg over zand/gravel in z'n 1, hooguit z'n 2. En Marloes maar navigeren. Dramatische uitzichten zeker, pfffff. Gelukkig kwamen we maar 1 keer een tegenligger tegen en er waren naast de weg wat uitwijkmogelijkheden dus no problemo. Na een klein half uur waren wij boven om te starten. De 3 of de 4 uur durende wandeling? We zien wel hoe goed de benen nog zijn, zeiden we nadat we diezelfde ochtend al een hike van 3uur naar een spectaculaire waterval hadden ondernomen. Watervallen genoeg overigens in Noorwegen. Mijn benen voelden goed, die van Marloes wat minder maar mijn gevoel zei dat de 4uur durende wandeling veel spectaculairder zou zijn. En Marloes kon ik gelukkig overtuigen dus wij verder lopen en de omgeving werd steeds ruwer en wilder. Grote rotspartijen, wild kolkende rivieren (Tiger Leaping Gorge 2.0) en een gebied wat overging van bossen en heide in toendra. Recht vooruit zagen we in een kleine gletsjer die de wilde rivier zijn voeding gaf en links van ons een flinke berg (Lemelerberg 2.0). Lukt het jullie al wat om een beeld te vormen? Wij die berg opklauteren naar 1229 meter hoogte en toen hadden we het gevoel dat we boven op de wereld stonden. We zijn wat gewend maar dit sloeg tot nu toe wel alles. Overal waar we keken rivieren, besneeuwde bergtoppen, gletsjers en een overweldigend gevoel van wildernis. Met een heel voldaan gevoel volgden we via de flanken van de berg een weggetje terug naar de parkeerplaats.

Nou, dat viel best mee om te beschrijven. Gisteren hebben we een soortgelijke wandeling ondernomen na de op 2 na grootste gletsjer van Noorwegen. Als een stel berggeiten gingen we langs geïmproviseerde bruggetjes en touwen omhoog. Het uitzicht boven was gewoon weer te kicken, dus check de foto's. Vandaag hadden we een rustdag in verband met de hitte, morgen hebben we een wandeling van 10uur voor de boeg. Komt helemaal goed, en dan te bedenken dat we nog naar bijvoorbeeld Jotunheimen gaan, ook een ontzettend wild gebied. En verderop in de reis Tibet en Nepal, we zijn helemaal in de mood, bring it on!