Het is alweer een tijdje geleden sinds ik verteld heb over mijn ervaringen hier! Inmiddels is er een nieuwe maand aangebroken, zijn we op safari geweest, is er een bod op ons gedaan hoeveel koeien ze moesten bieden om met ons te trouwen en zijn we aardig op weg met de eigenlijke reden van mijn verblijf hier, ons onderzoek, de interviews.

Om maar even verder te gaan waar ik vorige keer gebleven was, na ons eerste weekend werd begonnen met de kennismaking op 6 verschillende scholen. Tot nu toe hebben we er 5 gezien en zijn bij drie scholen al regelmatig op bezoek geweest omdat we die zelfstandig (een half uur lopen of een half uur met een matatu) kunnen bezoeken. De andere scholen liggen wat meer afgelegen en moeten met een terreinwagen bereikt worden, een rit van ongeveer driekwartier of langer. De twee weken erna zijn we bij die drie scholen langs geweest voor interviews en observaties met de docenten die aan het Wereld Docent Project hebben meegedaan. Het is geweldig om te zien hoe dat gaat hier op scholen, hoe enthousiast de kinderen zijn ook vooral naar ons toe, zodra we een klas binnen komen beginnen ze allemaal te giechelen en te praten, als we ergens in een kamertje zitten lopen ze twintig keer langs om een glimp van ons op te vangen en moed te verzamelen naar ons te zwaaien. Ook de verschillen tussen de scholen is bijzonder om te zien, de ene school bestaat uit golfplaten daken en is omringd door stof en lawaai, een andere school lijkt meer op een soort koeienstal maar dus wel gewoon met betonnen muren waardoor je minder hoort wat er in de andere klassen gebeurd. Het is elke keer als we bij een school aankomen weer hetzelfde ritueeltje, gedag zeggen bij de headteacher, dan als het kan ook nog naar de deputy, en dan wordt een docent opgebeld om ons te begeleiden en ons verder te helpen. De interviews zijn redelijk interessant, maar na verloop van tijd hoor je wel bij iedereen hetzelfde verhaaltje terug komen en zijn ze allemaal zo blij met het project en de hulp die ze krijgen. We hebben er nu 8 interviews op zitten, waarvan ook 1 met een blinde man, wat kon die praten zeg! De andere interviews duurden ongeveer een uur, maar hij heeft gewoon 2 uur lang doorgepraat! Helaas voor ons moet het interview ook worden uitgetypt.
Deze week zijn we ook maar eens begonnen met de analyse van de interviews en krijgen we het eigenlijk steeds drukker omdat er nu echt wat gedaan kan worden in vergelijking met de eerste twee weken waarin we ons vooral zaten te vervelen in het huisje of in de tuin.

Ondertussen genieten we natuurlijk ook nog van het leven hier dat zo anders is dan thuis. En zien we nog best wat van de omgeving. In de tweede week nam Josephine ons met twee collegas mee voor een bliksem bezoek aan 2 scholen waarna we door gingen naar een bijeenkomst die ze had georganiseerd in Namanga, het grensdorpje met Tanzania. Daar werd snel hoi gezegd en gingen we rustig lunchen in het dorp en even de grens over om de mark in niemandsland te bezoeken. Deze markt was echter zo groot dat je de ene kant op tanzania in loopt en de andere kant op kenia. Het was zo een typisch afrikaanse markt met overal smalle paadjes, lage tentjes of hokjes waarin grote balen met rijst, bonen en weet ik het wat werden aangeboden, of fruit en groenten.

Ons derde weekend zijn we naar Masai Mara geweest. Vrijdags vroeg namen we een matatu naar Nairobi, daar een taxi naar het kantoor van LEC Kenia (een partnerorganisatie van Edukans) want Edwin (ons contactpersoon) had de safari voor ons geregeld en zou met ons meegaan. Eerst moesten we nog boodschappen doen en tenten kopen om te kunnen kamperen, want helaas liet ons budget het niet toe om in een van de kampen daar in een tent te slapen, dat kost al snel minsten 50 dollar per nacht. Dus wij een tent kopen en eten inslaan voor het weekend, daarna was de chauffeur eindelijk geregeld, hij moest wel nog even zn rijbewijs en wat kleding ophalen van thuis, en konden we eindelijk op weg naar Masai Mara. Edwin had zich ook niet heel erg goed verdiept in de rit, hij dacht namelijk dat het een uurtje rijden zo zijn naar Narok en vandaar nog 1,5 uur naar Masai Mara, dit bleek niet helemaal het geval te zijn. Drie uur nadat we waren vertrokken kwamen we aan in Narok en dan was het nog eens 3 uur rijden naar het kamp. Onderweg zagen we onze eerste zebras in het wild en al snel volgden meer wilde dieren: wildebeesten, giraffen en gazelles. In het donker kwamen we aan bij Kimana Mara resort, in het donker onze tenten opgezet waarbij de Kenianen ons verdwaasd zaten aan te kijken en vooral Edwin geen idee had hoe het moest. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan, om echt het park in te gaan. We begonnen met het zien van olifanten, wat gazelles, hartebeesten, zwijnen, struisvogels en buffels. De zon was inmiddels helemaal opgekomen en alle autos in het park waren onrustig elkaar aan het volgen en nieuwe paden aan het kiezen op zoek naar iets interessants, een leeuw ofzo. Met zn allen reden ze rondjes, overleggen en opeens toen ze het al hadden opgegeven en dachten dat het beest weg was, lagen daar drie cheetahs in het gras bij een boom, alle autos waren er gewoon langs gereden en hadden gewoon niks gemerkt! Echt geweldig om zo een beest te zien zitten, het leek wel een celebrity, rustig zn hoofd steeds een klein stukje te draaien zodat iedereen er om heen de kans had een mooie foto van em te maken. Toen begon de zoektoch naar leeuwen, terwijl we ondertussen nog hele kuddes olifanten en buffels tegen kwamen. Heel spannens is zo een rit, soms rijdje weer snel en dan opeens gaan we weer langzaam rijden, dan moet er iets in de buurt zijn, geeen idee waarop ze dat baseren maar blijkbaar zien die chauffeurs soms iets, we hadden gelukkig een leuke chauffeur. Het was de hele tijd: 'I can smell the lions' en na een tijdje langzaam rijden, rijdt hij om een bosje heen en zien we een megagrote ribbenkast, een karkas en verscholen in de schaduw onder de bosjes een leeuwin die er rustig van zit te eten. Ze haddend us gewoon een buffel gevangen met zn allen die ochtend! Een stukje verderop half in een riviertje lag een ander gedeelte van het beest met nog een paar leeuwen er omheen die rustig zaten te eten en te trekken aan die buffel. Echt geweldig om te zien!
De rest van de dag gebruikten we om naar de rivier ver weg in het park te rijden om daar nijlpaarden en krokodillen te zien en ondertussen wilde Carlos (onze chauffeur) ons nog graag een luipaard en een 'echte' leeuw laten zien, dus niet de leeuwinnen die we die ochtend hadden gezien. Maar luipaarden zijn eigenlijk zelden te zien. Hij vertelde van een gezin dat al voor de 4e keer kwam om eindelijk een luipaard te zien en de man zelfs 100 dollar had neergelegd op het dashboard die Carlos zou krijgen als hij hun een luipaard kon laten zien. De laatste dag hadden ze die nog steeds niet gezien en wilden ze het al opgeven, toen op de terugweg opeens dat beest gewoon voor hun auto langs liep. Maargoed hij zei we gaan richting die berg, daar is een luipaard, allemaal leuke praatjes natuurlijk. Opeens zagen we een olifant met een kleintje, dus wij daar allemaal fotos van maken, zagen ze iets in de bosjes verderop liggen, Edwin dacht een leeuw. Dus we rijden dichterbij, is het gewoon een luipaard! Echt zo mooi, die vlekken en hij zat daar gewoonrustig te zitten! Een andere auto had het beest ook gezien en liet even later via de radio aan alle andere autos weten waar ze dus een luipaard gezien hadden, echt binnen 10 minuten kwamen de eerste autos aan en was het beest het zat en liep rustig weg de bosjes in! Haha wij hadden gewoon rustig kunnen kijken en al die autos die aankwamen zagen alleen een korte glimp van het beest. Maar ook echt binnen een kwartier stond dat hele stuk vol met wel 20 autos! Daarna begon de zoektocht naar de leeuwen weer en reden we terug naar waar we die ochtend die beesten hadden gezien, dat bleek een goede beslissing, er waren er nu zoveel en een 'echte' leeuw liep gewoon voor onze auto langs naar het water! Op de terugweg zagen we ook nog een cheetah, die op het punt stond een kudde gazelles aan te vallen, maar door alle autos die zich in mum van tijd om het beest verzamelden gaf hij het op. Toen we vlakbij een van de uitgangen waren liep er opeens ook een kudde koeien met twee masai jongetjes voorbij die gewoon hun koeien volgen waar ze heen willen, het maakt niet uit of dat in een park is of niet. Echt nog geen 20 meter verder worden we echter vergezeld door 3 leeuwen, die langs en tussen onze auto door lopen! Echt bizar, maar zo een geweldig dag met zoveel indrukken!
De volgende dag zijn we weer grotendeels bezig met de terugreis, halen we heerlijke wraps in Nairobi om een keer echt lekker te eten en doen we wat boodschappen in een echte supermarkt (cupasoup, cakejes, noodles).

Afgelopen weekend hebben we ook weer leuke dingen gedaan, zaterdags hebben we het weeshuis 'Red Rhino' bezocht van een bevriende amerikaan, David. Dit was echt zo een mooie ervaring, geweldig om te zien hoe mensen zich inzetten voor die kinderen, hoe mooi het weeshuis was aangelegd en hoe blij en gelukkig die kinderen doen ondanks alle verschrikkelijke dingen die ze hebben meegemaakt! De kindjes moesten een voor een op de foto en ondertussen had de rest natuurlijk alleen maar aandacht voor ons. Allemaal wilden ze onze handen vast houden, tegen ons aan staan, een knuffel, bij ons zitten etc, zo lief en leuk! Een aantal meisjes begonnen mn haar ook te vlechten en besloten dat ik Rapunzel was omdat ik zo lang haar had. Zelf hebben alle jonge meisjes gewoon een kort koppie en kun je ze alleen van de jongens onderscheiden door hun oorbellen of hun kleding, de iets oudere meisjes hebben wel langer haar, maar dat is dannephaar wat in hun eigen korte haar wordt gevlochten. Aan het eind van de dag was het tijd om te gaan en gingen we met David naar Nairobi om bij Christian te chillen, te eten en een nachtje te slapen. Heerlijk even luxe en lekker eten! Zondags wilden we Nairobi in en besloot Maureen (soort van schoonmaakster/dienstmeisje van Chris) met ons mee te gaan. We hebben een kleine masai market bezocht en meerder winkelcentra om gewoon even te genieten van lekkere dingen, een taartje, yoghurt ijs en smiddags lekker italiaans als lunch, echt even genieten voor we weer een tijd met de rijst, chapati, greens etc van het stoffige Kajiado moeten doen.

Voor komend weekend staat waarschijnlijk Lake Naivasha en Hell's Gate NP op de planningJ

Leuk om al jullie lieve berichten en reacties te lezen!

Liefs