Zo, eindelijk tijd voor een blog. Ik zal gelijk maar van start gaan! Als je graag wilt dat je hersenen overuren maken, dan is Azië dé plek! Je ziet hier zo ontzettend veel dingen die je allemaal moet verwerken. Een politieagent die een scooterrijder slaat tegen de rug omdat hij niet stopt, of wat dacht je van de killing fields in Pnom Penh. De plek waar alle massagraven liggen en je nog steeds over de botten loopt en kiezen terugvindt in het gras. Anyway, laten we starten bij het begin. Na een lange vlucht arriveerde ik in Bangkok waarbij ik verbazend genoeg super snel de weg vond naar mijn taxichauffeur. Een beetje jammer dat hij mij daarna twee uren liet wachten op het vliegveld alvorens ik naar het hotel werd gebracht maar ach, laat ik maar gelijk wennen aan het aziatische tempo dacht ik toen.
De eerste nacht was kortgezegd k*t. Vroeg me werkelijk af hoe ik het "iene plosse" had gekregen om hier naartoe te gaan. Gelukkig dacht ik daar na twintig gevulde zakdoeken (verkoudheid gekregen in het vliegtuig) twee paracetamols en zevenentwintig uur slaap anders over. Na de ontmoeting met de groep, engelsen, australiers, ieren, zweedse en duitse mensen gingen we richting de cambodjaanse grens. Ik was als de dood dat ik opgepakt zou worden met drugs alhoewel dat dan uit de lucht zou moeten zijn gevallen recht in mijn backpack. (teveel "locked up abroad" gekeken vrees ik). Na een lange busreis daarna kwamen we in Siem Reap aan. Nog steeds herstellende van alles wat ik om me heen zag. Zoveel mensen, vieze kinderen en gestichtrijpe prostituees. Je kan het zo gek niet bedenken. Gelukkig kon ik na een uitgebreide diner bij de wokchinees dansen in de "Ankhor what?-club". Eerlijk is eerlijk, clubs, discotheken en bars is zo ongeveer m'n tweede thuis (en die van Corien ook). Lange dag was het wel. 05.00 stonden we als toeristen de zonsopgang te bewonderen bij Angkor Wat (bloedjemooi overigens), half negen hebben we na een snel ontbijt Angkor Wat uitgebreid bekeken, zo ook de andere tempels en de "tombraidertempel" De middags hebben we de floating village nog bezocht. Boten met kinderen die slangen om hun nek droegen en graag "wan dollaaa" wilden voor een foto vlogen je om de oren. De ouders hier moeten een klap voor hun kop hebben, die kinderen lopen hier om 0.00 nog armbandjes te verkopen. Maar goed, ik heb al een behoorlijk eindje gereisd in de bus waarvan het een wonder is dat we elke keer weer veilig aankomen. Kistie beskeuren hoe ze hier rijden, ik geloof niet dat verkeersles in hun vakkenpakket voor komt ;) Ik ben gereisd met de bus van Bangkok - Siem reap - Pnom penh - Sihanoukville - Chau Doc - Ho Chi Minh en gaan vanavond met de nachttrein naar Nha Trang. Heerlijk om met bus te reizen, beetje slapen en 800 nummers doorspitten. Wat wenst een mens nog meer? Ah, dat brengt me op de massages! Nadat ik na de eerste keer twee dagen met pijnlijke kuiten rond heb gelopen was de tweede een stuk aangenamer. Was wel in een groezelig salonnetje en het gat waar je je hoofd door heen steekt rook behoorlijk muf maar lag daar alsnog met een big smile op m'n gezicht. Als het kon huurde in zo'n vrouw in voor de hele reis! Ik kan nu al een boek uitbrengen met alle verhalen. Oja, heb nog een (dode) vogelspin op mn hand gehad en gisteravond schorpioen gegeten. Proefde heel verbrand, verder weinig smaak. Tot zover m'n tweede blog. Werkse iedereen en geniet, ook in Nederland, want dat land heeft vast ook zo z'n mooie landschappen, steden en natuur. Haha. Dikke kus, Esra