So, this is it, dacht ik. Het onvermijdelijke kwam nu extreem dichtbij en hoezeer ik ook uitkeek om iedereen weer te zien wilde ik ontzettend graag op de rem trappen. Blijven leven in dit moment, wakker worden in Kaapstad, inzetten voor de vrijwilligersorganisatie, nieuwe vrienden maken, stappen, uiteten gaan, gelukkig zijn. Ik was nog helemaal niet klaar met dit leven. Hoewel veel mensen zich afvragen hoe ik het vol heb gehouden om een jaar lang uit een tas te l...

Op aanraden van een aantal mensen heb ik besloten om toch maar een blog aan te maken zodat ik iedereen thuis een beetje op de hoogte kan houden. Over welgeteld 23 dagen verlaat ik dit land voor wat het is en vlieg ik naar het land der Buddha's. Tenminste dat is waar het op lijkt als je al die foto's van Azië ziet. Dan ga ik twee dagen later de grens over naar Cambodja om onder andere het beroemde ''Angkor Wat'' te bewonderen. Een aantal dagen later ga ik de gre...