Inmiddels moeten we even onze hersenen laten kraken, aangezien we een week achterlopen qua schrijven,de internet mogelykheden laten het momenteel ook niet toe. Er is intussen veel gebeurd, wat we graag willen delen!

Bij de vorige blog waren we aangekomen in Townsville. Een stadje aan de kust wat zich op dit moment voorbereid op een mogelijke krachtige cycloon.

Het was al vrij laat toen we in townsville aankwamen en we gingen op zoek naar een hostel. We gingen als eerste naar een hostel die in onze reisgids stond aangegeven. Het hostel vroeg vrij veel geld voor wat het waard was ( vonden wij). Dus hebben we wat rondgereden en overal gevraagd of er nog een kamer beschikbaar was. Uiteindelijk vonden we iets geschikt en hebben we daar een nacht geslapen.

De volgende dag zijn we met de ferry naar magnetic island geweest. We kochten daar een dagticket voor de bus en reden naar de camping. Een mooie camping in een tropische omgeving. Erg mooi gemaakt! Nadat we in de tropische hitte de tent hadden opgezet, was het tijd voor wat sightseeing. We hebben bijna elke baai van het mooie eiland gezien. Als toptourist moesten we natuurlijk ook een bekende wandeling gaan doen. Op het heetst van de dag, heel handig inderdaad, liepen we al zwoegend, zwetend en zuchtend de berg op. We zouden ook nog wel eens koala's in de boom kunnen hangen, was er te lezen... Deze waren waarschijlijk door de hitte uit de boom gerold, want we hebben er geen een gezien. Halverwege de route besloten we de makkelijkste weg te nemen en dat was de terugweg. Dankbaar voor deze zeer verstandige keuze in het kader van kans op oververhitting namen we nog een duik in de zee. Om af te koelen was het idee, maar de zee was ook lekker verwarmd tot 29 graden! Heerlijk. Deze baai had als enige van het eiland een net in het water tegen de kwallen, dus we liepen hier geen risico om gebeten te worden. S avonds zijn we uit eten gegaan en besloten we vrij vroeg de tent in te gaan. Het werd een nacht met weinig slaap door extreme hitte. Werkelijk waar geen enkel briesje passeerde er en we merkten gewoon dat we moeilijker konden ademen, door de ijle lucht. Het werd een nacht van veel zweten en zwabberen met onze armen om verkoeling te krijgen. S morgens moesten we echt verkoeling zoeken en dat hebben we gedaan door een stingersuite te huren en te gaan snorkelen. Dit was heerlijk.

Met veel geluk hadden we de bus op het nippertje gehaald en konden we de laatste boot richting Townsville halen. Aangekomen zochten we een camping in de buurt en wilden we boodschappen gaan halen. Dit leverde een hele zoektocht op, want alle supermarkten bleken al gesloten te zijn. We moesten maar verplicht uit eten. Heel vervelend. De pasta smaakte goed en de lichtflitsen van de bliksem in de verte maakte het ook nog gezellig. Terug op de camping stonden we onze tanden te poetsen toen de bliksem ineens wel heel dichtbij kwam... Een enorme onweersbui brak los!! Blij dat we op dat moment niet in de tent zaten, zagen we het waterpeil snel stijgen. Meerdere malen leek de bliksem vlakbij ons in te slaan. Verschillende scenarios gingen aan ons voorbij. Van het wegdrijven van de auto tot het inzakken van de tent. Gelukkig bleef dit bij fantasie en zijn we in hiervoor gespaard gebleven. Na een lange tijd konden we met de auto richting de tent rijden. Het water ging nog steeds als een rivier aan ons voorbij, maar gelukkig konden we droog slapen.

De volgende dag werd de waterschade goed duidelijk. Overal nog grote plassen en meerdere wegen afgezet door het vele water op de weg. Dit wordt aangegeven door bordjes met Floodway.

Na wat omwegen en heel wat kilometers zijn we naar airlie beach gereden. Dit dorpje is een van de bekendste dorpjes uit de whitsundaysstreek.

Hier overnachten we met onze tent in de blubber om vervolgens de volgende dag weer nat geregend de tent op te pakken. Het weer knapte wat op en we zijn naar het centrum van het dorp gegaan. Hier ongeveer een liter cola p.p opgedronken ( van de mac, want met de stickers op de beker kun je prijzen winnen. De eerste gratis patat, sundae ijsje en biosbon zijn al binnen geleept! We gaan voor de 50.000 dollar of de kia die je kunt winnen

We hebben hier een tour geboekt voor de volgende dag. Een boottour en snorkelen bij een van de mooiste stranden van de wereld, whitehaven beach onderdeel van de whitsundays. Ineens viel de regen weer met bakken uit de lucht. In de tent slapen was geen optie dus de auto omgebouwd tot slaap paradijs. (Daarom hebben we deze auto ook gekozen om er evt in te slapen) Alle tassen-troep-afwastyl-pannen-borden-troep-backpacks en al het andere wat we inmiddels verzameld hadden op de 2 voorste stoelen geplaatst. Laten we zeggen dat het een aparte, leuke ervaring was om in een auto te slapen om de volgende dag styf wakker te worden. We horen snachts ook veel verschillende vogels waarby 1 toch heel vreemd klinkt. Stel je het geluid voor van een jankend/krysend kind en neem daarvan de eerste seconden en herhaal dit stukje 30 keer, dat is het geluid van de vogel.

De volgende ochtend bracht ons verrassend genoeg ook regen (ja daar zien we een glimlach op jullie gezicht het mag best) We zyn vol goede moed naar de haven gegaan waar de boten al op ons lagen te wachten. Na een kort praatje en het aantrekken van de stingersuits zyn we aan boord gegaan op onze speedboot achtig vaartuig. De stuurman en camera vrouw (die leken op tarzan en jane) waren vol enthousiasme dat het regende en dat dit een unieke kans was om whitehaven met regen te zien. Wy hoopten alleen maar dat het droog werd. Byna klaar voor vertrek kwamen er nog 4 vrouwen aan boord die wat weg hadden van de gooische vrouwen.

Hoe verder op zee hoe harder het ging regenen, zo hard dat de mensen voorop de boot een duikbril op kregen en de gele kapitein iglo regenjassen werden uitgedeeld. De boot klapte gezellig mee op de golven door de harde wind dus we hadden nog meer geluk! Aangekomen by het eerste punt gingen we naar een lookout om een mooi overzicht van whitehaven te hebben. Door het natte regenwoud kwamen we by het hoogste punt uit en zagen daar het prachtige uitzicht over een bruine zee, gryze wolken en zand met plassen water, brown haven beach!

Weer terug by de boot hebben we gelunched en gezwommen in de warme zee. 1 van de gooische dames werd hier misselyk en zat met een wit vaatdoek gezicht op de boot te schommelen naar het eerste snorkelpunt. Hier zouden de grote vissen moeten zitten, we waren wat angstig om oog in oog te komen met de grote vissen. Het verhaal gaat dat er een grote vis met dikke lippen moet zitten genaamd Elvis. Eerst waren er 2: Elvis en Priscilla maar toen Elvis dood ging besloot Priscilla van geslacht te veranderen. (iets wat deze vissen kunnen) Dus Priscilla leeft nu verder als man. Dryvend in de zee gingen we hier naar op zoek! We zagen wat andere visjes die we ook eerder hadden gezien maar geen Elvis/Priscilla of een turtle. Op de weg terug naar de boot zwom er snel een grote vis voorby. 1 van de gooische vrouwen ging in de achtervolging en had de boot niet gezien..je raad het al ze knalde tegen de boot op.

By de tweede snorkel plaats moesten meer turtles zitten dus we zochten als een malle drijvend in de regen. Ineens hoorde we achter ons 2 mensen tegen elkaar praten dat er een big turtle onder hem zat! Zonder oogcontact maakten we rechtsomkeerd om dit te aanschouwen. We zochten, tuurden, keken in het koraal maar we zagen niks. We vroegen of de turtle er nog zat en dit bevestigde hy. Weer zoeken en zoeken en daar zagen we onze eerste turtle! De hele groep kwam aanzwemmen en Jane met haar camera filmde dit geheel. Gelukkig hadden we zelf een onderwatercamera gehuurd dus we duwde Jane aan de kant om dit goed vast te leggen. De turtle werd wat wakker en zwom naar boven. We gingen in de achtervolging en flipperde zo hard als we konden. Yvonne botste byna met de camera tegen de turtle aan maar hy staat vastgelegd! Wauw wat was dit mooi om te zien en we vergaten even dat het regende :)

Terug op de boot in onze gele regenjas ging de boot met hoge snelheid weer terug naar de haven. Iedereen van de boot af en Brenda keek waar Yvonne was gebleven. Yvon? Ja ik lig hier! Daar lag Yvonne naast de boot op de plastic vlonder van de boot gegleden domdat het zo glad was.

Niks aan de hand mensen, de enkel zit er nog aan! Op de camping hebben we ons eerst opgewarmd onder de warme douche. Weer in de auto geslapen, dit maal illegaal op een camper plek uit de modder.

De volgende dag (6maart) lieten we onze onderwater fotos op cd zetten en ryden we naar Rockhampton. Na een rit van een paar uur komen we aan en zoeken we een camping waar we kunnen slapen. Rockhampton staat bekend om het vele vlees wat er gegeten wordt overal staan grote plastic koeien langs de weg. We vonden een folder van een boerdery waar je kon paardryden, koeien mag melken en op een motor kon crossen.... DIT WILLEN WY!! We bellen naar deze farmstay en kunnen de volgende dag in de middag hier terecht.

Hierover de volgende keer meer want dit grote avontuur wordt nog uitgebreid voor jullie verwoord!

We missen jullie!

Dikke Liefs!

Nog wat leuke uitspraken:

- volgens my mag ik hier 100 ryden er staat nergens een bord.

- hoe hard mag ik hier, ik ry gewoon 80

- mag ik hier 100 ofzo? Ja ik denk het wel

- ik ben uit mn stemband gescheurd (we lachen wat af!)

- go for an adventure

- lulhannes liegebeest viespeuk

- dit staat niet op de kaart ik weet niet waar we zyn

- oeps een kuil hallo nieuw geluidje

- nog maar 400 K's

- old black train, victoryyy , leave your guns at home..... Bill, 20 dollars in my pocket (misschien staan deze liedjes wel op youtube)

- zo, het is wel weer tyd voor een Mc Flurry

- hallo roadworker met slow stop bord ( hierby zwaaien we enthousiast)

- je ligt aan mijn kant van de tent

- waar is Yda gebleven

- als mijn moeder dit eens wist

- okay ( op kikker achtige toon)

- dit plaatsje lykt groter op de kaart

- o daar lag een dood dier en ik keek ook nog!

- zyn hier ook slangen