Ko Tao - diver's paradise

Rond 6u 's morgens arriveerden we met de ferry in Ko Tao - op dat moment was het zelfs nog donker ! ikzelf deed juist m'n oogjes open als we aanmeerden, terwijl de mannen heel de bootrit wakker geweest waren dankzij hun zeeziekte. Ze waren zeker niet de enigen die over de rand van de boot hingen ;o) Uiteraard was ons guesthouse nog niet open en moesten we een plekje zoeken waar we al ontbijt konden nuttigen. Daarna was het tijd om op verkenning te gaan. Het eiland is een scheet groot, dus we wisten al snel waar de places of interest zich bevonden (de leuke bars & restaurantjes enzo). Eerst en vooral zijn we onze duikuitstap gaan vastleggen voor de volgende dag (= de hoofdreden voor ons bezoek aan dit kleine eiland) en dan was het rechtendoor naar het strand. Onderweg hadden we een leuke bar gevonden waar we onze favoriete sport van de vakantie weer eens konden uitoefenen: pool :o) Tegen dat we terug thuis zijn, kunnen we als pro's gaan spelen, hehehe. 's Avonds zijn we echt lekker en fancy gaan dineren bij "Whitening" - en zoals de naam doet vermoeden, is alles er in het wit. Dit restaurant op het strand is een echte aanrader; de rode curry is er super lekker!

De volgende morgen was het dan eindelijk zover en ging er gedoken worden. Nico en Gianni moesten rond 10u op post zijn voor het gedeelte van de theorie en in de namiddag zou de boot dan uitvaren. Ikzelf had een dagje aan het zwembad gepland met een goed boek, want duiken is zo m'n ding niet (ik had al last met snorkelen in Australië, laat staan dat ik dan duiken zou proberen). M'n dag is anders uitgedraaid, want ik mocht mee op de boot als ik wilde, dus dat heb ik dan gedaan en was fotograaf van dienst voor een dag. De boot voer naar een mini eiland vlak voor Ko Tao. De duikers zijn dan naar het strand gezwommen waar ze oefeningen in het ondiepe water gingen doen. Eens ze alles onder de knie hadden, was het tijd om in het diepe te gaan. Voor Nico was het de eerste keer, maar voor Gianni de tweede ( hij was immers al eens gaan duiken in Mexico en vond dit geweldig). Ze hadden geluk dat ze met hun tweetjes een instructrice voor hun hadden; een soort van privéles. Ik heb mezelf op het dek van de boot geïnstalleerd in het zonnetje en kon de rust wel appreciëren; zalig dobberen en niets doen. Al snel werd die rust verstoord, want Nico dook ineens op. Blijkbaar had hij last met z'n ademhaling en omdat hij deze niet helemaal onder controle had, heeft hij forfait moeten geven. Misschien dat hij het nog wel eens in België probeert, met een iets langere inleiding. Bij Gianni ging alles perfect, dus die heeft genoeg vissen gezien. Na een eerste duik, was hij één van de weinigen die ook op een tweede duik geweest is. In totaal toch bijna 2x 45min onder water geweest. Bij zonsondergang verlieten we de duikplek als laatste boot en was het terug richting haven. 's Avonds zijn we lekker gaan dineren op het strand in Sairee beach terwijl men vuurwerk afstak - de avond kon niet beter eindigen. Hop hop hop naar Ko Samui

Ko Samui - one busy island…

We verlaten het pittoreske Ko Tao met de catamaran op zoek naar de grote broer Ko Samui. Deze keer hadden mijn 2 mannen een pilletje tegen reisziekte genomen en bijgevolg waren ze KO op de boot :o) Het was een beetje moeilijk om een budget accommodatie te vinden op het eiland (vooral dan door de eindejaarsperiode), dus zijn we voor een klein resort gegaan… leuke bungalows met een mooi zwembad op het strand. Van dit zwembad hebben we dan ook onmiddellijk gebruikt gemaakt! Veel tijd hadden we niet om te wennen aan onze nieuwe accommodatie, want om 17.00 moesten we al klaar staan aan onze receptie om naar de Full Moon party te vertrekken. Dit is één van de grootste fuiven van de wereld! Onze jeep taxi bracht ons naar de haven, waar er een kleine speedboot op ons zat te wachten. Bangelijk gewoon! Constant gingen deze boten (max 25 personen) op en neer naar Ko Phang Ngan met fuifgangers. We stonden versteld van al het volk dat over de straten liep in de gekste outfits. We moesten wel een beetje meedoen met de massa en besloten dus van ook wat gek te doen door hier en wat verf te gebruiken op ons lichaam. We looove FLUO! Eerst hebben we ons wat opgewarmd in de gelijknamige Warm Up bar voor we naar het strand afgezakt zijn. Tegen 21.30 hadden we afgesproken met den Tony en Maggy - was wel leuk om bekende mensen tegen het lijf te lopen en dan zeker om er oudjaar mee te vieren. Om middernacht werden we getrakteerd op een gigantisch vuurwerk (zonder zeveren, ik heb nog nooit zoiets groots en moois gezien - helemaal iets anders dan de grote markt van Mechelen waar het al gedaan is na 5 minuten). 's Nachts - wanneer we uitgefeest waren - was het dan tijd om opnieuw de speedboot te nemen richting Ko Samui. We hadden nooit gedacht dat er zoveel volk al zou aanschuiven om opnieuw de oversteek te maken en we kwamen dan ook terecht in een duw en trek gevecht :o/ Iedereen wilde zo snel mogelijk op die boot en had er alles voor over! Het was een hele opdracht om veilig een zitje te bemachtigen.

Vandaag was het officieel een rustdag! We hebben lang geslapen, een hele geluierd terwijl we naar filmpjes gezien hebben… we zijn gewoon de kamer niet uitgeweest! Tegen de avond aan hebben we dan room service besteld… het kon gewoon niet op. Een mens moet wat bekomen van zo'n Full Moon party eh!? ;o)

Ondanks het slechte weer (niet te geloven, maar het regent onophoudelijk sinds we zijn teruggekomen van de Full Moon Party) hebben we toch besloten om iets langer te blijven. Er stond namelijk nog één speciale activiteit op het programma die ik uitgekozen had, nl: een bezoekje brengen aan het plaatselijke dierenasiel (http://www.samuidog.org) waar ze enorm veel honden en katten houden. Vrijwilligers zijn hier steeds welkom om een handje te helpen en in ons geval was dit de diertjes overladen met onze affectie. Het was een beetje schrikken toen we toekwamen, want er liepen vele honden los op het domein en die waren niet van de kleinste. Nico is niet zo scheutig op vreemde honden, dus hij heeft zich onmiddellijk begeven naar het kattenverblijf - waar hij 5 uur gezeten heeft met verschillende katten op zijn schoot. Die waren enorm blij hem te zien en wilden allemaal gestreeld worden. Gianni en ik hebben ons dan beziggehouden met het knuffelen van de honden. De Thai die hier werken doen hun werk (hokken uitkuisen, de honden eten geven en gekwetste dieren medicijnen toedienen, maar dan blijft er geen tijd meer over voor het affectie gedeelte). Mijn hart is vandaag verschillende keren gebroken en de traantjes waren ook aanwezig (ik ben een watje op dit gebied), maar wat wij vandaag allemaal gezien hebben… daar zijn geen woorden voor. Honden die ledematen missen, honden die een zware huidziekte hebben, honden die blind zijn, honden die spastisch zijn en noem maar op… we zijn heel blij dat we sommigen vandaag een leuke dag hebben bezorgd en dat ze even gewoon een huisdier konden zijn. ik heb uiterst veel respect voor de vrouw die haar "normale" leven heeft opgegeven om zich te bekommeren over het lot van deze dieren!