The Jerusalem Syndrome:

"Each year tens of thousands of tourists descend to Jerusalem to walk in the footsteps of the prophets, and a handful come away from the journey thinking that they are the prophets. This medically recognised ailment occurs when visitors become overwhelmed by the historical significance of the Holy City and come to the conclusion that they are biblical characters or that the Apocalypse is near. [...] There were reports of a Canadian Jew who, claiming to be Samson, decided to prove himself by smashing through the wall of his room to escape. [...] In the most serious case so far, an Australian Christian fanatic set fire to Al-Aqsa Mosque, causing considerable damage. He believed he had to clear the Haram ash-Sharif of non-Christian buildings to prepare for the Messiah's Second Coming."

Wij, daarentegen, hebben de eerste middag een beetje daas rondgewandeld en vervolgens met een vers sapje in de hand voor ons uit zitten staren naar driewielerfietsende joods-orthodoxe jongetjes, ruziende moslimjongetjes, en christelijke meisjes in lange rokken. Dat was na een koptenklooster, een vierde eeuwse cisterne, een middeleeuws Ethiopisch klooster, de Heilige Graf kerk en de Souq. Hoe oud alles is, is zowiezo moeilijk vast te stellen; de Ethiopiers leven in de ruines van een kruisvaardersklooster, maar daar stond eerst nog de basiliek van Constantijn. Nu hangen er schilderijen van de koningin van Sheeba tijdens haar bezoek aan Jerusalem, waar ze samen met koning Solomon (uiteraard) genoeg kinderen kreeg voor beide koningshuizen, waarvan een (uiteraard) de Ark van het Verbond naar Ethiopie heeft gebracht. Dus. Oh ja, en dit klooster vormt weer een geheime gang naar de Heilige Grafkerk.

Geschiedenis, overlevering en mythe zijn hier zo nauw met elkaar verweven dat het eigenlijk onbegonnen werk is om voor jezelf te beslissen wat een duidelijke, wat een geloofwaardige, en wat een onwaarschijnlijke claim is. En misschien gaat het daar ook wel helemaal niet om - zijn het tenslotte niet de pelgrims en de gebeden die de plaats maken tot wat hij is? Het enige devies is dus om je mee te laten voeren door de stad. Gelukkig is dat in ons geval niet moeilijk: we slapen in de oude stad zelf, bovenop het het hotel waar ook Generaal Allenby, Mark Twain en Melville hebben geslapen. In de tussentijd is er helaas niets aan onderhoud gedaan, maar aangezien we toch zo shabby zijn dat we voor vier euro op het dak slapen moeten we daar maar niet over klagen. Wij liggen een beetje op onze backpacks falafel te eten terwijl de zon ondergaat over de Dome of the Rock, en de hele stad zich onder onze voeten uitstrekt. Naast ons staat de kruisvaardersburcht waaruit ooit Jerusalem bestuurd werd, recht onder ons begint de souq.

Na een nachtje bijgekomen te zijn van de eerste schok, zijn we vandaag enthousiast aan de slag gegaan met een tour langs drie wereldreligies: eerst (om zeven uur 's ochtends, voordat de massa's de stad overnemen) door nog volledig verlaten kronkelstraatjes naar het graf van Jezus. Vervolgens door nog meer kronkelstraatjes naar de (zwaar beveiligde) Klaagmuur, waar ik afscheid neem van Egbert om in het vrouwengedeelte te gaan zitten. Nu blijkt die scheiding niet zo waterdicht, want er klimmen vrouwen op stoeltjes om met de mannen aan de andere kant van de muur te kunnen keuvelen! Vervolgens moesten we door de varkensingang naar het Tempelberg complex (de ingang voor niet-moslims), alwaar we toegang tot de Al-Aqsa moskee geweigerd werden. Zal wel iets met de Australier (zie boven) te maken hebben. Niettemin is de Dome of the Rock echt een prachtig staaltje architectuur. Binnen is de heilige steen - voor alle religies - waar Abraham bereid was zijn zoon op te offeren. Niet dat we die gezien hebben, want wij zijn varkens en mogen niet naar binnen. De tempelberg is echt het meest contested stukje Jerusalem - de bewaking is ongelofelijk. Geen wonder ook, als je bedenkt hoe hard hier is gevochten.

Vervolgens langs de geboorteplaats van Maria (dat wordt aangenomen omdat daar het huis van haar ouders, Joachim en Anne, was) en de Ecce Homo kerk naar de Olijfberg, waar we door de tuinen van Gethsemane hebben gewandeld (waar Jezus is verraden en gearresteerd) en ook het graf van Maria in de buurt ligt. Het graf wordt door de orthodoxen bestierd en zo hebben alle mogelijke christelijke denominaties hier wel wat, behalve de protestanten. Die hebben vervolgens in oost-Jeruzalem zelf een eigen locatie van de kruisiging gevonden, en trekken zich er niets van aan dat archeologen 'hun' tombe op 500 voor Christus dateren. Prachtig!

Van daaruit zijn we naar de stad van David gewandeld, de oude Canaanitische nederzetting die 3000 jaar geleden veroverd werd. Hier zijn echt hele interessante opgravingen gedaan die je wel aan het denken zetten! Maar het hoogtepunt was eigenlijk de tunnel van Hezekiah; die de watervoorziening van de stad regelde. Het kanaal is (semi) manshoog en er staat nog water in, maar je kan er doorheen waden van de stad naar de vallei! Dan ben je ongeveer 40 minuten in het aardedonker en met je benen in het water, maar we hadden een zaklamp bij ons. Koning Hezekiah (700 vC) wilde hiermee voorkomen dat de Assyriers de locatie van hun bron zouden ontdekken. Geweldig!

Nu hebben we inmiddels ook nog de Dead Sea Scrolls en de Aleppo Codex gezien en zijn we helemaal uitgeput. Bovendien wordt dit verhaal veel te lang! Tijd voor meer falafel.