21-11-2010

Met een grote TukTuk (we mochten voorin bij de chauffeur zitten) reden we over een goede weg naar Hat Xai Khun, een rit van ca. 2 uur. Hier namen we een bootje naar het eiland Don Khong. Bij aankomst probeerden een aantal mensen telijkertijd aan wal te stappen, waardoor het bootje kantelde en een spaanse dame met een been aan wal en met een been in de boot (gebukt) bungelde en om hulp riep. Blijkbaar bang dat ze niet tijdig een slaapplaats zou vinden. Binnen een paar minuten hadden we al een leuke hut die in een straatje dat achter de rivier ligt. Gerund door een oudere, zeer rustige man. Voor KIP 60.000 hebben we een overnachting, goede prijs dus. Helaas geen ontbijt, maar dat lukt vast wel aan de waterkant, want daar zitten genoeg tentjes, blijkt na onderzoek door het dorp. Aangezien het behoorlijk warm is, doen we na de lunch eigenlijk niets meer. Morgen een poging doen om geld te krijgen of om onze dollars om te wisselen. Helaas was ons niet duidelijk dat er na Pakse geen pinautomaten meer zijn, dus als het geld op is, zullen we al eerder naar Cambodia moeten. Kosten zijn USD 25 en een visum is USD 20. Morgen zullen we verder kijken.

22-11-2010

Na een poging om uit slapen (ook hier zit weer een Nico (Haan)) ontbeten aan de waterkant en op zoek naar de bank. Een Western Union vestiging. Helaas kunnen we niets met de creditcard, dus wisselen we dollars voor kippen. Hiermee kunnen we nog even blijven. Het is te warm om te lopen of fietsen, dus internetten is de enige optie. Helaas met laptop zonder muis niet echt super efficiënt. En de foto's gaan er ook met moeite op. Morgen even ergens anders proberen. Klaar dus voor nu. Misschien een volgend bericht vanaf dit eiland of anders Cambodia.

23-11-2010

Vandaag hebben we bij een lief vrouwtje fietsen gehuurd (10.000 KIP per fiets = $1,20). Eerst naar de punt van het eiland gereden waar ook een ferry is waar ook grote bussen op kunnen. Het is heel leuk om hier te rijden: lekker rustig, goede weg en veel te bekijken. Er werken nog veel mensen op het land, we zien waterbuffels (roestkleurig, misschien verschoten door de brandende zon of door de modder), kinderen die uit school komen. Onderweg nemen we in een "wegrestaurant" een cola. De mensen wonen hier nog in armoedige hutjes. Het eiland is 24 bij 8 km, maar we fietsen een kleinere lus omdat het goed warm is (vooral als je stilstaat). Na de lunch met vissoep en curry (geen Adam) lekker op een terras bij de rivier doorgebracht.

24-11-2010

Aangezien het eiland niet zo groot is besloten we vandaag een tripje te maken naar de meer zuidelijk gelegen eilandjes. (Er zijn er 4000 dus...). Na 1,5 uur varen kwamen we bij Don Det aan. Hier gingen we van boord, maar dat was niet de bedoeling: de bootsman die ook gids bleek te zijn floot ons terug. We moesten terug aan boord en nog
10 minuten verder varen. We hadden van tevoren het programma gelezen en dit was alvast de eerste wijziging van de velen die nog zouden volgen. Bij het volgende eiland gingen we wel legitiem van boord en werden we op fietsen gezet. Blijkbaar gingen we dus niet wandelen zoals we hadden verwacht. Na 20 minuten over zandpaden, boomwortels, houten gammelen bruggetjes te hebben gescrossed kwamen we bij een mooie waterval aan. Volgens het programma zouden we hier hebben kunnen zwemmen, maar dat leek ons toch niet echt verstandig gezien het geweld van het water. Hierna klommen we weer op de fiets (met een zeer onwillige verbogen standaard) en snelden we zeker een half uur over stoffige paden, een vermoedelijk oud tracé van een spoorlijn, naar een punt waar we in een kano moesten stappen op weg naar wat??? Onderweg had bootsman wat gezien maar het bleef onduidelijk wat precies. Weer aan land moesten we plaats nemen op een bankje en kregen we kaartjes uitgereikt. Hierop stond dat het voor het in stand houden was van de Irriwady dolfijn. O waren we daarom hierheen gevaren en geparkeerd? Gelukkig hebben we inderdaad de dolfijnen gezien, weliswaar op afstand. Hierna gingen we weer met de kano en de fiets terug, met onderweg nog een oude franse locomotief, weer een hel van een rit in de brandende zon en een moordend tempo van de bootsman. Toen was het lunchtijd gelukkig, waarna we weer met de boot naar de vaste wal gingen om vervolgens daar weer met een minibusje naar een heel mooie waterval te rijden. Na weer een ritje met de minibus en weer een boot waren we uiteindelijk om 17.30 weer terug op "ons" eiland.

24-11-2010

Na een rustdag in deze Tour de France, vertrekken we morgen naar Cambodia. Helaas heeft Brenda geen rustige nacht (Eric slaapt er wonderwel doorheen) maar nieuwe gasten (die volgens ons niet op dit eiland horen) zetten even een hardrock cd aan.