Mijn eindpunt in Mexico was San Christobal de las Casas, een Maya stad hoog in de bergen. Het centrum van de stad is echt prachtig! Mooie gebouwen, huizen en kerken in een regeboog van kleuren. Ook het nachtleven is er erg leuk, veel leuke kroegjes met heerlijke live salsa muziek. Ik ben er uiteraard even gaan shoppen (superleuke Maya marktjes) en heb er een interessant Maya museum bezocht. In het museum was onder andere een video te zien over de speciale manier (staand) waarop Maya vrouwen kinderen ter wereld brengen (Auw! Voor mij voorlopig nog even geen kinderen!). Ik ben ook een middagje gaan ronddwalen in de buitenste delen van de stad. Dat was echt heerlijk, even geen toeristen maar het echte Mexico!

Het (letterlijke) hoogtepunt van San Christobal was mijn uitje naar een hooggelegen Maya dorpje. Te paard... Achteraf gezien moet ik toegeven dat leren paardrijden hoog in de bergen een van mijn mindere ideeën was. Ik had speciaal voor deze gelegenheid van te voren de woorden STOP en HELP in het Spaans geleerd, en na de Spaanse instructies (die ik wel dacht te begrijpen) klom ik op mijn paard en kon het avontuur beginnen!! Ik kreeg al gauw door dat mijn paard, een koppig vrouwtje, het wel erg interessant vond tussen alle andere paarden, namelijk allemaal mannetjes.....Ze galoppeerde er sensueel op los (het plaatje werd een beetje verstoord door de stuiterende Hollandse die er bovenop bungelde) en gooide haar manen in de strijd. Er was één speciale hengst die ze errrug leuk vond en ze moest en zou voortdurend naast hem galopperen. Deze hengst moest er helaas niets van weten maar een andere -lelijkere- hengst was echter wel stapelverliefd op mijn paard. Dit tot grote ergernis van mijn paard die hem voortdurend beet en hem elke keer wilde inhalen om vervolgens een aantal scheten in zijn gezicht te laten. Deze liefdesdriehoek verstoorde mijn leiderschapspositie een beetje en zorgde ervoor dat ze meestal vooral NIET deed wat ik wou...

Gelukkig kwamen we na 1,5 uur rijden in de bossen, over stenen en langs afgronden levend aan in het dorpje. Vooral de (katholieke) kerk in het dorpje was indrukwekkend! Binnen zaten de Maya's hun traditionele gebeden en tradities uit te voeren en het was echt speciaal om dat te mogen meemaken (voor een beschrijving zie einde van dit verhaal). Hierna stapte ik weer vol vertrouwen op mijn paard en ze galoppeerde soepeltjes het bos weer in. Net toen ik bedacht dat paardrijden echt iets voor mij was en ik er misschien wel mijn hobby van wilde maken sloeg het noodlot toe. Mijn paard schrok ergens van en begon wild te steigeren. Ik vloog de lucht in en belandde op een grote steen (gelukkig in mijn zij en niet op mijn hoofd!). Tot overmaat van ramp scheurde mijn broek uit toen ik -na het wegvegen van de nodige traantjes- weer dapper op het paard stapte.... Ik besloot dat paardrijden toch niet echt mijn hobby zou worden maar -op het vallen en de scheuren na- vond ik het toch een geweldige ervaring!

Na San Cristobal stond Guatemala weer op het programma. Ik kwam bij de grens een gezellig Nederlands meisje tegen met wie ik naar San Pedro de Laguna ben afgereisd. San Pedro bleek een erg gezellig dorpje te zijn en ik zou hier een cursus Spaans doen. Maar eerst was het kajakken aan de beurt. Bregje en ik zijn dapper met een klein kajakje het meer overgestoken. Helaas begon het halverwege het meer te regenen wat geen goed overlevingsperspectief biedt als je ongeveer 3 kwartier van de kust af bent ... gelukkig viel de regen mee en toen we eindelijk aankwamen aan de andere kant van het meer (San Marco) zijn we een welverdiend broodje gaan eten. San Marco bleek een biologisch (organic) paradijs te zijn vol hippies en verantwoorde-natuur-toestanden. Ook de WC was organic. En erg ingewikkeld.Nadat ik ongeveer 5 minuten alle mogelijke manieren om deze wc te benaderen had overwogen ben ik uiteindelijk toch terug gegaan naar Bregje om haar te vragen hoe de wc in godsnaam werkte!

De weg terug naar San Pedro was ook erg spannend. Toen we begonnen in ons kajakje konden we vanwege dikke mist niet zien waar we naar toe moesten! We zijn dus maar op ¨gevoel¨ gaan navigeren en na ruim een uur kwamen we gelukkig toch in San Pedro uit! We hebben dit die avond maar gevierd met een dansje en een drankje.

Na twee dagen Spaanse cursus in San Pedro ben ik voor twee weken terug gekomen naar Nederland vanwege het overlijden van mijn Beppe. Gelukkig was ik op tijd om goed afscheid te nemen. Na deze verdrietige periode ben ik weer teruggekeerd naar Guatemala.

Ik ben afgereisd naar Antiqua om daar nog een paar dagen Spaans te leren. Antiqua is een leuk plaatsje en de lokale familie waarbij ik verbleef en de andere studenten waren ook heel leuk! Antiqua ligt tussen vele vulkanen en op zaterdag heb ik er één getrotseerd. Het begon als een gewone bergwandeling maar na een paar uur lopen kwamen vlak bij de top en werd het spectaculair! We liepen een tijdje op oud-lava-steen tot we tegen de ¨verse¨lavastromen aanliepen! Echt supervet om gloeiende lava van zo dichtbij te zien! De foto-met-lava shoots werden spannend gemaakt door vallende (gloeiende!) stenen, de hitte (800 graden!!), het feit dat alles direct in de fik vliegt zodra het de lava aanraakt en door het gebulder van de vulkaan krater. Toen ik van dichtbij een filmpje wilde maken begonnen door de hitte mijn armen zelfs te verschroeien!

Na een gezellige laatste avond ben ik om 3 uur in de ochtend opgestaan om met de bus naar Honduras te gaan. Ik heb daar het lieve plaatsje Copan bezocht en de ruïnes van een oude Maya stad. In de -met mensen- zwaar bepakte bus naar San Pedro Sula heb ik mijn Spaans geoefend met twee gezellige meiden. In het begin ging het moeilijk maar na een uurtje kwam mijn Spaans echt los en heb ik voor het eerst een echt gesprek in het Spaans gevoerd!!! Aangezien mijn vocabulaire nog niet uitgebreid is ging het natuurlijk wel op de beschrijvende manier, sneeuw wordt bijvoorbeeld witte regen etc.., maar ik vond het echt zo gaaf!!! Vanaf San Pedro Sula ben ik naar Peru gevlogen waar Jan me stond op te wachten op het vliegveld!!!! Klaar voor het volgende avontuur!

Katholicisme gemengd met de oude Maya tradities:

- Je maggeen foto's maken van de Maya's en hun Tradities want ze geloven dat foto's hun ziel wegnemen.

- Andere manieren om je ziel te verliezen is als andere mensen boos of jaloers op je zijn.

- Je ziel terug krijgen kan gelukkig! Een heler kan je dankzij gebeden, kaarsen, Posh (een alcoholisch drankje) drinken en over je heen spugen en met een (levende) kip je over je lichaam strelen je weer je ziel terug geven.

- Deze helende kippen worden na het lichaam strelen op brute wijze vermoord in de kerk...

- De grond in de kerken is bedekt met dennennaalden (elke dennennaald is een wens of een verzoek tot beterschap) en met kaarsen.

- De goden voeden zich met bloemen en wierrook.

- De standbeelden van de heiligen zullen het niet snel koud krijgen: ze hebben wel 20 verschillende lagen met kleren en kransen aan.

- De sauna is ook een heilige plek. Het is in de vorm van de borst van moeder aarde en de binnenkant wordt gezien als een baarmoeder. Als je weer naar buitengaat ben je gereinigd en weer herboren!

- Na de geboorte van een kind wordt de placenta IN het huis begraven...

- In de kerken vind je veel flesjes Cola of Fanta. Dit drinken de Maya's om zo de boze geesten weg te boeren.