We vlogen vanaf Calama (het Noorden van Chili) via Santiago (met een overstap van 6 uur) naar Punta Arenas (het Zuiden van Chili, Patagonië). Nadat we in Punta Arenas geland waren, moesten we nog 3 uur verder met de bus naar het plaatsje Puerto Natales. Het was een lange dag, maar na aankomst zijn we toch nog even een barretje ingedoken om een borrel te drinken. Dat hadden we wel verdiend na zo'n lange reis.

Vervolgens hadden we 1 dag om alle laatste voorbereidingen te treffen voor onze 5-daagse trekking door het Nationale Park: Torres Del Paine. Hier hadden we de 'W-route' gepland van west naar oost, zodat we de 'Torres' op de laatste dag konden aanschouwen. In het kader van 'save the best for last'!
Wat stond er op de planning? Inkopen doen! Boodschappen, want we hadden niet overal 'full board' geboekt. Water voor alle dagen (pfff wat een gewicht!) 3x ontbijt, 2x diner, 3x lunch, propaangas voor ons brandertje (hadden we meegenomen vanuit Amerika) en wandelstokken (maakt de tocht toch iets gemakkelijker).
Vrij snel voor alles geslaagd, op het propaan na.. Wat blijkt? Hier gebruiken ze butaan wat niet past op onze brander. Grrr... hebben we dat ding voor niets de halve wereld over gesleept?!? Chantal vertikt het om er afscheid van te nemen en wil het in ieder geval meenemen naar Nieuw-Zeeland. Als ze daar ook ook geen propaan hebben, gaat ze de brander en de houder ritueel verbranden. Feit blijft wel dat we dus nu ook een brandertje hebben voor butaan, die 4x zo klein is en dus veel handiger om mee te nemen, maar het gaat om het principe.

Goed, waar waren we? Voorbereidingen! Alles ingeslagen dus het werd tijd om de backpacks te pakken. Wat laten we in het hotel (want daar komen we daarna weer terug) en wat gaat er mee. Alles moest wel op je rug dus het liefst zo min mogelijk, maar dat is toch best lastig in een gebied waar 4 seizoenen op 1 dag geen uitzondering is..

's Morgens snel ontbeten en op naar het busstation! Het was ongeveer 2 uur met de bus naar de ingang van het park, daar moest je je registeren en vervolgens werden we verder het park ingereden en bij de boot afgezet. Hierna was het nog ongeveer 40 minuten met de boot een meer over en konden we beginnen aan onze eerste 'hike'! Op naar 'Refugio Grey'!
Een wandeling van zo'n 3,5 uur. Onderweg genoten van de prachtige uitzichten, even geluncht (scheelde gelijk wat gewicht) en bij aankomst in de refugio gauw ons tentje opgezet. Een grasveld midden tussen de bergen. Lekker op onze hamamdoeken van de zon genoten en daarna gegeten in de refugio.

De volgende dag was ook een 'gemakkelijke' dag. Heerlijk weer, dus we zijn eerst naar het uitzichtpunt van de gletser 'Grey' gelopen die vanuit de bergen uitmond in een meer om vervolgens de spullen op te halen en weer terug te gaan naar waar we gestart waren. Dat is wel het nadeel van de W-route, het heen en weer lopen naar de uitzichtpunten. Onderweg zaten we te lunchen en kwamen we er opeens achter dat we geen 5 dagen weggingen, maar 5 nachten en dus 6 dagen. Whoops! Waar dat nu weer mis ging in ons hoofd.. haha! Gelukkig hadden we voor een extra keer avondeten gezorgd, wat nu een warme lunch zou betekenen. Als dat alles is.. Dat zouden we ook wel weer overleven.
Eenmaal weer op de startlocatie Paine Grande aangekomen, tent weer op een prachtige plek opgezet en naar het barretje gegaan voor een Pisco Sour en een biertje. Heerlijk!

De 3e dag was een wat langere dag. Eerst 2,5 uur naar onze volgende camping 'Italiano'. Dit noemen ze een 'eco-camping'.. grappenmakers! Puur natuur, zet je tent maar ergens neer en verder zijn er geen faciliteiten, plassen in een dixie en zelf ons avondeten koken. Ohja, neem je afval ook weer mee want we hebben hier geen prullenbakken. Lekker eco haha!
Vanaf hier zijn we gelijk weer het middelpunt van de 'W' in gewandeld. Heen en weer naar 'Mirador Británico'. Niet wetende dat na 2 uur wandelen het pad was afgesloten en er qua uitzicht weinig anders was dan een uur ervoor. Gelukkig hadden we de bagage in de tent liggen, dus hoefden we niets mee te slepen. Wel een schitterend uitzicht gehad over de gletsjers in de bergen en weer de nodige lawines mogen aanschouwen.

Op dag 4 begon de echte pret. Regen, regen, regen. Chantal haar backpack lag in de modder toen we wakker werden en de tent werd zeiknat ingepakt. Gelukkig hoefden we deze dag maar 2,5 uur naar "Los Cuernos" te lopen en hadden we verder niets op het programma staan. Gewacht totdat het enigszins droog was en toen gauw gestart. Toen we aankwamen hadden we 'geluk' en miezerde het alleen nog. Gauw de tent opgezet en eerst in de refugio opgewarmd. Daarna heeft het de hele dag geregend en kwam de ene na de andere wandelaar als een verzopen kat binnen. Was de schade bij ons toch zo erg nog niet, maar we hadden er wel flink de balen van..

Op dag 5 stond een lange wandeling van zo'n 6 uur naar "Chileno" op ons te wachten. Wat een drama. Door alle regen werden de wandelpaden kleine rivieren en als we de route even kwijt waren was al snel de theorie, door het riviertje, het water stroomopwaarts volgen en het wordt vanzelf weer duidelijk. Onze schoenen waren doorweekt, waardoor het niet meer uitmaakte of je het water ontweek of er recht doorheen stapte, want soppen in de schoenen deden we toch al. Het was verschrikkelijk, maar uiteindelijk zijn we blij dat we het gedaan hebben. We hebben - in tegenstelling tot andere wandelaars - alle slaapspullen droog weten te houden, hebben rivieren tot zowat kniehoogte doorkruist en hele modderpoelen overwonnen door via boomstammen en stenen de overkant te bereiken.

De laatste dag was het plan om vroeg op te staan om de 'Torres' bij zonsopgang te kunnen zien. We hadden min of meer afgesproken om dit samen met 2 andere stellen te doen die we onderweg ontmoet hadden; uit Nederland en Canada. Toen de wekker om 5.00uur ging regende het weer, dus dat ding uitgezet en ons nog een keer omgedraaid. De Nederlanders kwamen we tegen bij het ontbijt, die vonden het ook wel prima en de Canadezen hadden de regen getrotseerd! Toen we de foto's zagen waren we blij dat we ons omgedraaid hadden. Alles bewolkt en mistig waardoor de 'Torres' niet eens te zien waren haha!

Na het ontbijt de regen weer afgewacht en toen terug naar beneden gelopen richting de bus. Hier hebben we samen nog een borrel gedronken om te proosten op de afgelopen week. Zwaar, maar toch blij (en stiekem ook wel een beetje trots) dat we het gedaan en ook afgemaakt hebben. Jammer van de 'Torres', maar het was goed zo. Op naar een welverdiende douche..

Eenmaal terug in Puerto Natales zagen we vanuit de bus al grote tankwagens staan met rijen vol mensen met lege flessen.. Oh ooooh... Ja hoor! Ons geluk kon niet op, door de hevige regenval (heftigste in jaren) was het water vervuild en voor de hele stad afgesloten! Niet alleen geen douche, maar ook geen enkel restaurant geopend. Gelukkig vonden we ergens een hotdog kraampje waar we heerlijk 'gedineerd' hebben haha! Verder nog wat inkopen gedaan, de tent in de kamer opgezet (serieus? Ja serieus, want dat ding moest drogen) en de spullen gepakt om de volgende dag het vliegtuig in te gaan. Nog 1 nachtje stinken en dan lekker lang douchen!