Jaaa mensen! Mn bananentijd zit erop! Gister mn laatste dag gehad op de plantage en morgen eindelijk weer eens op weg. In totaal ben ik er zeven weken aan het werk geweest, maar er zijn een hoop dagen uitgevallen door public holidays of doordat er geen bananen meer waren. Het is immers nu winter hier, dus groeit het fruit wat minder hard.

Ik mag dan al weer vijf weken hebben gewerkt sinds mn laatste verhaal, er is toch een hoop gebeurd in die tijd. Zo heb ik er zelfs een vriendin aan over gehouden ;) Fiona, een Nederlandse meid die rond dezelfde tijd in australie is geland en nu samen met mij de outback door gaat reizen. Jaaaa ik heb een aantal fotos geupload en daar staat ze ook bij. Ze staat ook op een filmpje, maar dan moet je ff bij mn moeder langs gaan want ik heb vorige week een dvd met fotos en filmpjes naar huis gestuurd. Ik heb van jullie filmpje begrepen dat het huis in maarssen nog steeds te vinden is ;)

Het werk op de bananen plantage was echt zwaar, zoals iedereen me beloofd had. Dat moest ik natuurlijk ff gedaan hebben. Ze zagen al snel op de farm dat ik iemand ben die wel van hard werken houdt. Zo werd ik na een proef periode bananendozen stapelen al vrij snel in het veld gezet om het leuke werk te mogen doen. Ik kwam in een team terecht die de plantages onderhoudt door oude bladeren eraf te snijden en de bomen vast te binden om te voorkomen dat ze omvallen. Het gewicht van een tros bananen wordt namelijk al snel te veel voor de boom en dan vallen ze om. Hoezo overmanipulatie? Eindelijk was ik de schuur uit en het veld in, maar het werk begon al snel te vervelen omdat ik die teamleidster niet mocht. Voordat ik ook maar kon klagen werd ik bij een hamping team gezet, degenen die de trossen van de bomen snijden en ze naar de shed brengen. Dit was het echte zware werk, zoals ik in mn vorige blog al zei je draagt soms trossen van maximal 90 kilo. Na twee dagen ben je echt helemaal kapot. Gelukkig begon mn lichaam al vrij snel te wennen. Beetje jammer dat wanneer ik er eindelijk helemaal aan gewend was, al weer de farm verlaten ging.

Hoe zit het dan met de giftige slangen en spinnen? Ja die heb je hier natuurlijk! Het hele gebeuren met de giftige diertjes is echt een opgeblazen verhaal. Ik heb hier tijdens mn werk al zo vaak een giftige slang gezien, dat ik de tel ben kwijt geraakt. Zolang je de diertjes respecteert en wegloopt zijn ze banger voor jou dan jij voor hun. Daarnaast moet je de kikkers hier niet opeten omdat ze highly toxic zijn, lijkt mij ook geen probleem toch!? De meeste ongelukken gebeuren met giftige kwallen in de zee. Zou je niet denken he? Wanneer het aantal ongevallen met dieren vergeleken worden met het aantal verkeersongelukken, zie je pas waar het gevaar ligt. Ik kijk dus liever uit op de weg dan dat ik bang wordt voor dodelijke beestjes.

Tussen het werk door hadden we veel vrije dagen, soms wel weekenden van 4 dagen lang. Je wordt dan snel gek in een dorpje zoals Cardwell dus heb ik elk weekend wel een klein tripje gedaan. Zo heb ik met een klein groepje de hoogste berg van de provincie Queensland beklommen en ben ik met Fiona een weekend naar Chillagoe geweest. Een dorpje in the middle of f***in nowhere waar je mooie Lime-stone caves kon beklimmen. Ff in een weekendje 1000 km gereden, is hier hardsikke normaal.

Mn zeven weken zitten erop en het is weer tijd om verder te gaan. Op naar Alice Springs, waar de beroemde rode steen te vinden valt. Het is een klein eindje rijden, maar gelukkig heb ik een leuk gezelschap ;)

Mn zus die is nu druk geweest met het afstuderen, ze houdt dit weekend een expositie en krijgt te horen of ze geslaagd is. Bij deze VEEL SUCCES!