Nam Lik 'Eco Lodge'. Vanaf Vientiane bezochten we het Nam Lik Eco Lodge Resort. Een tip van Oebele en Frederika. Vanaf Vientiane namen we een lokale bus richting Vientiane. Na eerdere ervaringen in krappe, hete, propvolle-bussen, dachten we dat we in deze oude lokale bak staal met wielen maar eens een plaats bij het open (lees:vermiste) raam moesten nemen.
Dit bleek achteraf geen goede keuze want onderweg regende het pijpenstelen en was het steenkoud! Echt een geval van ARCO dus! (Alle regen creëert ochtendhumeur). Deze rit was verre van comfortabel. Gelukkig konden we na twee uur struikelend over enkele kippen en bemande plastic keukenkrukjes, uitstappen op de hoofdweg. Hier werden we zoals afgesproken opgehaald door Daniel, onze uitstekend Engels sprekende contactpersoon. Ook op dit Resort waren we en bleven we de enige resortgasten. De basic lodge op palen gaf een prachtig uitzicht op de rivier 'Nam Lik' en was uitgerust met een hangmat. Aangezien we de enige gasten waren kregen we alle aandacht van Daniel en zijn vrouw. De Laotiaan had van zijn 10e jaar 20 jaar in Frankrijk gewoond en woonde op zijn 50e reeds weer 20 jaar in Laos.

Zijn vrouw zorgde voor heerlijke maaltijden. Bij aankomst kregen het nationale gerecht "laap". Dit gerecht wordt geserveerd om mensen welkom te heetten!

David gaf uitleg over de activiteiten in en om het resort en vertelde veel over Laotiaanse gebruiken, met name over het Boeddhisme. Op deze manier krijgen we wat meer achtergrond informatie over deze godsdienst met zijn gebruiken.

Dezelfde middag deden we een kleine trekking waarbij we drie bamboe bruggen trotseerden( twee met en een zonder leuning). Onderweg zagen we tarantula webben met zijn holen en een heuse slang (achteraf was het een cobra!!). Dit vantevoren onschuldig lijkende tochtje , in heus regenwoud, was zonder professionele begeleiding, toch best heel spannend!!
De namiddag visten we, met een verse sprinkhaan aan de haak, vanaf een steiger in het meertje. Dit onder het genot van oerwoud geluide en een Beerlao.

De volgende dag boekten we een kayaktocht over de rivier. We werden op weg naar de opstap plaats vergezeld door de hele familie inclusief kind. Onderweg pruttelde de ouwe bus op zijn laatste druppels benzine dus stonden we stil. Bij een toevallig in de buurt zijnde winkel werd een liter benzine gekocht. Een waterfles uit de berm deed dienst als trechter. Hoe simpel kan het leven zijn. Niemand die er zich druk om maakt. Deze enerverende kayakexperience zullen we niet licht vergeten....

De onervaren kayakers dachten aanvankelijk een makkie te hebben op de rustig, meanderende rivier. Tot het moment dat de gids ons maande even te parkeren tegen een grote rots met daarop in grote witte kalkletters: STOP!
De kayaks werden aan de kant gelegd en wij moesten alvast kijken hoe we de gevaarlijke stroom, die eruit zag als een kleine waterval, gingen bevaren. Licht twijfelend hoe we dit klusje gingen klaren, bleken onze kayaks haast te hebben en hier gingen er (zonder ons) vandoor....
De gids bedacht zich geen moment, sprong in zijn kayak en lied een echt staaltje kayaken zien, om zo onze kayaks te remmen in zijn ontsnappingspoging. Ondertussen dachten wij, op de rotsen zonder telefoon, zonder proviand en zonder kayak aan een wel hele basic overnachting. Uit ons zicht was het de gids toch gelukt om onze kayaks aan de kant te krijgen. Rennend over de rotsen kwam hij ons halen. Tot onze opluchting hoefden we deze stroomversnelling niet met de kayaks te trotseren. Daarvoor in de plaats moesten we hetzelfde pad op onze sandalen, over de rotsen afleggen. Dit bleek een hele uitdaging. Onze gids passeerde tijdens zijn loop een, volgens Liesbeth, zwart-gele dode slang. Even vergeten dat slangen over het algemeen héél stil liggen. Gelukkig konden we onze tocht vervolgen over rustiger water. Het serpent was onze gids niet eens opgevallen. Wij zaten te shaken in ons bootje...
Gelukkig kwamen we na deze relatietest van 2,5 uur, ongeschonden uit de strijd. Bij een volgende kayaktocht zouden we toch eerst vragen hoe de stroming van de rivier is, daarnaast zouden we een helm, proviand, zaklantaarn, telefoon, klamboe, slaapzak, tent en wapen meenemen.

's Avonds kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld, een sinbath. Dit is een soort fondue met ingebouwde bbq. Op de bbq rooster je het vlees en/of vis. In het kokende water eromheen kook je de noodles, groente en eitje gaar. Erg leuk en lekker om zo te eten!
Het was leuk om zo een paar dagen in the-middel-of-nowhere te zitten. Nu is het weer tijd om door te reizen naar Vientiane. Afwachten in wat voor vervoersmiddel we nu weer terecht komen....