lieve mensjes,

De tijd gaat echt super snel...deze blog schrijf ik namelijk al vanuit New Zealand! Maar daar later meer over, eerst nog een verslag over mn laatste week Aussie!

Zoals ik in mn vorige verslag al schreef stond er een nieuw avontuur voor de deur: Uluru, Kata Tjuta en Kings Canyon of te wel: hartje Oz en voor veel mensen de highlight van de Outback, een must-see van Australie!

Om al deze bezienswaardigheden te bewonderen ben ik met de Ghan trein afgereisd naar Alice Springs. Van veel mensen had ik gehoord dat dit wederom een saai dorp is, wat 's avonds ook nog wel eens gevaarlijk kan zijn.

Een korte toelichting daarover: In Alice zijn erg veel aboriginals die de hele dag niks doen en alleen maar op straat hangen, roken en drinken. Het resultaat is dat ze savonds dus dronken zijn en dan nare dingen (kunnen) doen. Dat heeft elke stad natuurlijk (lamme mensen) maar Alice heeft hier een slechte reputatie van gekregen. Na enkele verhalen van locals aangehoord te hebben, is het jammer dat het zo negatief naar buiten gebracht wordt. Vroeger, voordat de blanken naar Oz kwamen was het midwesten van australie van de aboriginals. De westerlijke invloeden zijn slecht voor de aboriginals. Zij waren namelijk gewend om elke sec. van de dag te jagen etc om te overleven. Toen de 1e boeren land kochten, sloten zij een deal met de abi's. De Abi's mochten eten zoeken e.d. op het land, maar de mannelijke abi's mochten niet jagen op het vee van de boer (logisch), de deal was dat de abi's werkte voor de boer in ruil voor vlees. Zo was iedereen blij. Tot het moment dat men belasting moest gaan betalen, zo ook de abi's en er rechten ontstonden omtrent min. loon e.d. Betalen in vlees per kilo is natuurlijk geen wettig betaalmiddel. Het resultaat was dat de boeren de abi's niet meer konden betalen en ze verzochten hun land te verlaten. De regering heeft toen besloten om de abi's tegemoet te komen en hun een uitkering te geven, scholen, huizen etc. Zo onstonden de abi communities in de outback. DIt lijkt heel vriendelijk en een goede oplossing, het tegendeel is waar: de abi's hadden ineens niets meer omhanden: ze hadden geld - maar geen idee hoe ze daar mee om moesten gaan - en zeeen van tijd. Slechts een blokje om naar de supermakt om eten te halen ipv de hele dag eten zoeken en jagen...of te wel; verveling. En wat doen mensen als ze zich vervelen? Drinken. In de communicties mag niet gedronken worden, dus komen ze naar Alice om afleiding en alcohol te zoeken...Dat even over de geschiedenis...

Ik heb Alice helemaal niet als gevaarlijk ervaren en heb er eerst 2,5 dag doorgebracht alvorens de outback in te gaan. In eerste instantie had ik dit liever anders gepland, maar goed, dat was even mis gegaan ;-). Anyway, die 2,5 dag was echt prima! DOordat het echt super heet is (36gr en heel droog) kon je niet heel veel actiefs ondernemen dus meer dan een wandeling naar het dorp en wat winkels bekijken en chillen bij het zwembad zat er niet in. Ik zat de 1e 2dagen nog met allerlei mensen van mn kakadu trip in het hostel, erg gezellig! Ook met de mini taiwanees Ting. Een te grappig kind, erg blij en erg gezellig.Zo kwam ik niks vermoedend mijn dorm room inwandelen zondag ochtend en in eerste instantie dacht ik dat deze nog leeg was...dus ik kijk wat rond springt er ineens iemand uit bed, springt om mn nek en roept heel hard: heeeeeeeeeeeeey DUTCHIEE!! dat was Ting uit hahaha te grappig. ZIj was ook net aangekomen, alleen per vliegtuig.

Woe ochtend ging om 5u de wekker! Veel te vroeg...pfff...ik kan dat echt niet aan, maar ja; ik ging wel DE STEEN bekijken! Met 20 man in de bus en een te grappige tourguide genaamd "Dom", gingen we fijn 700 Km rijden die dag! whaahaa, dan zit je halverwege Frankrijk! Maar ja, dat is natuurlijk peanuts in Australie. ZO gezegd zo gedaan, na 5 uur rijden en veel grappige denk spelletjes etc in de bus kwamen we aan bij onze eerste highlight: Kings Canyon! Super gaaf! Een mega Canyon waar je helemaal naar boven kon klimmen en dan 4 uur lang kon hiken op de top. Je moest wel eerst via Hartattack Hill omhoog. Ik zag eerst niet eens dat daar een 'pad' was...haha. Recht omhoog de berg op in inmiddels 40-45gr! met 3 litre water en goede schoenen en het kleine beetje conditie dat ik nog had, moest het toch lukken. Het was alle zweetdruppels waard; wat een gaaf uitzicht. Ook hier weer veel geleerd over het ontstaan van de Canyon en waarom de Grand Canyon in de USA eigenlijk geen Canyon is maar een Gorge...jaja. haha, het was fantastisch :D. De groep werd ook steeds gezelliger dus de komende bus-uren en dagen zagen er rooskleurig uit.
Gelukkig waren er ook niet zoveel vliegen als in kakadu...terwijl mij verteld was dat ik ECHT een flynet moest kopen (voor je gezicht) haha, maar gelukkig heb ik die niet nodig gehad. Na deze slopende hike konden we weer even uitursten in de bus alvorens we bij Lookout Mt. Conner aankwamen. Mooi dat echt iedereen in de bus dacht dat we Uluru (of Ayers Rock = dezelfde steen) zagen,, iedereen dus helemaal wild...maar nee. Het was Mt Connor: ook mooi maar natuurlijk minder spectaculair. Dus hup de bus weer in na een paar fotos en door naar de camping...nouja: een stuk grond met een soort van toilethuisje en een kampuur plaats. Daar heerlijk gegeten bij het kampuur met een paar biertjes en geslapen in Swags! Een soort slaapzak van katoen met een matrasje erin. Daar lig je dan weer in met je slaapzak en val je al kijkend naar de miljoenen sterren (Southern Cross!!) in slaap.......peaceful. TOt dat een Dingo je wakker maakt! haha..nee gelukkig heb ik daar alleen over gedroomd maar het had zo gekund. Het slaap avontuur duurde helaas niet erg lang want om 5 uur kwam Dom ons alweer fijn wakker maken. Claire (schots) en ik hebben de 1e 2 uur echt als zombies in de bus gezeten...enigszins brak van een biertje te veel en een uurtje slaap te weinig...op naar Kata Tjuta of Ogers...Deze hoop stenen ligt in het zelfde nationaal park als Uluru, op 32 km afstnad van elkaar. EIgen is Kata Tjuta veel spectaculairder dan Uluru, maar toch een stuk minder beroemd. Kata Tjuta betekent "many heads" en telt in totaal 36 bergtoppen. Heel spectaculair en ook met fantastische uitzichten over het hele gebied. Uiteraard hebben we ook hier wer heel veel verhalen over de abi's gehoord. Een daarvan is hoe zij hun kinderen uitleggen over het ontstaan van deze bergen steen.

Het verhaal over het ontstaan van Uluru en Kata Tjuta is alsvolgt. 2 jongetjes zitten hun moeder een beetje te vervelen terwijl zij aan het koken is. Ze zegt tegen de jongens dat ze buiten moeten spelen. Dus de jongens gaan naar buiten (zij vragen niet 'waarom' of zeggen 'nee', schijnbaar doen zij alles wat ze gevraagd wordt...Dat klinkt veel ouders waarshcijnlijk als muziek in de oren! haha). Goed, een van de jongens stelt voor om modder te gaan zoeken. Maar midden in de outback waar weinig regen valt, ligt dat niet voor handen. Dus gaan ze graven...ze gooien de ene steen na de andere over hun schouder en gooien de modder op een hoop. Dan roept de moeder dat ze naar binnen moeten om te eten...en lopen de jongens weg. De stenen die zij over hun schouder gooide is Kata Tjuta...de berg modder is Uluru...De wetenschappelijke versie is gebasseerd op aardbevingen e.d...maar de abi versie is wel leuker :-)

Nadat we deze 7 km hike erop hadden zitten (om 11u sochtends klaar) konden we even nieuwe energie opdoen met een lekkere lunch en een duik in het zwembad. Smiddags stond dan eindelijk Uluru op het programma! Na een korte hike en veel verhalen gingen we naar de sunset parkeerplaats alwaar we de zonsondergang (duhh) gingen kijken en dineren. Het was daar echt zwart vd mensen, allerlei organisaties bieden "sunset tours' aan incl. goedkope ranzige champagne etc...wij hadden fijn onze eigen biertjes en heerlijke maaltijd, super. Het was eht wel heel bijzonder! De rots wordt elke 30 sec een andere kleur rood...heel bizar. Lastig vast te leggn op foto maar heb mn best gedaan! Savonds op de camping nog mooie speeltjes gespeeld. Oa: pick up the box. Je hebt een doos (bijv een cruesli verpakking) en zet die op de grond in het midden van de kring. IEdereen moet omdebeurt de doos met zn mond oppakken zonder de grond aan te raken met knieen en of handen...GOed, als jullie mij een beetje kennen: ik ben zo ongeveer de a-lenigste persoon op deze aardbol dus dit ging natuurlijk een regelrechte hel worden...haha. Na elke ronde wordt namelijk een rand van de doos afgeschuurd zodat het steeds kleiner wordt en dus moeilijker...Maar...de slogan: als je het wil, dan kun je het" ging aardig op. zie de fotos voor bewijs...al was ik nog steeds ene vd eerste afvallers haha. Uiteindelijk was alleen nog de bodem van de doos over en nog steeds konden 4 mensen die met hun tanden oppakken!! BIZAR...!! haha.

De laatste ochtend was het feest nog groter: om 4.30u werden we wakker gemaakt! Je kon het bijna geen ochtend noemen zo vroeg...we gingen namelijk de sunrise kijken! Erg gaaf al zaten mn ogen ook hier nog half dicht.....om 6u begonnen we al aan onze hike rondom Uluru...pff...7 km hiken en het was gewoon al warm! ongelooflijk. Wel gaaf en veel mooie kanten van de rots gezien (ja het blijft een steen, maar echt: het is spectaculair!). Het einde vd tour was inzicht na deze hike..helaas. Het was eht supr, onwijs leuke mensen, maar erg vermoeiend wel. Op de terugweg zijn we nog even gestopt voor een camelride...hilarisch! als zo'n best gaat rennen wordt het heeeeel onconfortable maar leuk om een keer gedaan te hebben.
De tour zou niet goed zijn afgelsoten als we niet gingen eten en drinken...dus hoppa...met de vermoeide benen nog even de stad in. Echt weer super gezellig en echt balen dat ik de dag erna naar SYdney moet en niet nog kan reizen met de mensen van de groep...maar ja, het is niet anders...New Zeeland wacht!!

Zaterdag dus naar Sydney afgereisd en kwam terecht in het grootste hostel van Oz...pfff..MEGAAA! maar ach, was maar voor 1 nacht. Zondag dan eindelijk de befaamde harbour Bridge en OPera house gezien!! whoohoo! Dat was ook wel echt een Australie gevoel! Gaaf!! Sydney heeft echt een goede vibe en kijk er ook echt naar uit om daar eind dec nog langer heen te gaan!! Eind vd dag weer naar het vliegveld voor mn vlucht naar NZ...met 2 uur vertraging kwam ik gisteravond om 1.30u hier aan...lekkr. Ik slaap in Jailhouse hostel...een oude gevangenis, heel grappig. Beetje ver van het centrum maar ach. (oh zit in Christchurch btw). Vandaag even wat dingen uitgezocht en denk dat ik morgen richting Queenstown ga!

Australie zit er voor nu weer even op...eind dec nog terug voor O&N en 2 weken rondreizen naar het zuiden..het is echt een topland. Het 1e deel van mn reis zit er dus al op...zo voelt het in elkgeval. Ben heel benieuwd wat NZ te bieden heeft... to be continued!