Indonesië is toch weer even anders dan Cambodja, Vietnam en Laos. En eigenlijk niet persé op een goede manier. Jakarta is verstikt. Er hangt een dikke laag smog, het verkeer is drukker dan ooit (zo doen we er bijvoorbeeld een uur over om 2 kilometer af te leggen, op de terugweg duurt dat nog 'maar' 15 minuten) en is het vies. Zijn die andere landen dan niet vies? Jawel. Ook daar lopen de ratten en kakkerlakken door de restaurants, maar in Indonesië is de gehel...

Maddy reist door naar het noorden van Cambodja en ik keer voor de 3e keer terug naar Phnom Penh. Na nog 2 nachten in de hoofdstad van Cambodja stap ik in het vliegtuig naar Indonesië. Met een uur vertraging kom ik aan op het vliegveld en ook in dit land word ik belaagd door taxichauffeurs. Als ik op zoek ben naar de familie Krijnen loop ik een paar keer de verschillende aankomsthallen langs en bied een taxichauffeur, die me voor de derde keer aanspreekt, me zijn...

Na alle zware indrukken die we in Phnom Penh hebben opgedaan reizen Maddy en ik naar Kratie, waar we met een Brits koppel de volgende ochtend, bij zonsopgang, op zoek gaan naar dolfijntjes in de Mekong. Ook al komen de dolfijnen amper boven de waterspiegel uit, vinden we het toch erg ontspannend en zijn we driftig op zoek naar het omhoog spuitende water die de aanwezigheid van een, twee of soms drie dolfijnen aangeeft. Als we om 8 uur terug zijn bij het hotel s...

De busrit naar Sapa was niet plezierig, maar dat was nog een avontuur. Onderweg naar Phnom Penh staat de airco vol te blazen, wat op zich niet vervelend klinkt, maar wel als de airco boven je hoofd koude druppels lekt. Gelukkig duurt de busrit een uur korter dan verwacht en stap ik om 5 uur 's ochtends onder de drup vandaan de warme buitenlucht in. De tuktuk brengt me naar het Mad Monkey hostel waar ik later op de dag Andrew en Maddy weer zie. Het is nu al levend...

Na wat informatie te hebben gewonnen bij andere reizigers is mij aangeraden om Battambang over te slaan en vooral naar de eilanden net voor de kust te gaan. Eigenwijs als ik ben, ga ik toch naar Battambang, want ik wil vleermuisjes kijken. Die vliegen daar tijdens zonsondergang met miljoenen tegelijk de grot uit. Shannon, een Amerikaanse met Aziatische roots, of wortels (volgens m'n paps gebruik ik teveel Engels en wordt mijn ABN ook slechter. I apologize. Oh ne...