Het is alweer zondagochtend hier in Sydney. Net uitgecheckt en mijn spullen bij Gerald op de kamer gezet. Vanavond om 19:00u vanaf het centraal station zal mijn reis zich richting Byron Bay vervolgen. Heerlijk 13,5 uur in de bus zitten:-)

Na weer een paar daagjes niet geblogd te hebben hier weer even een bericht met de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Zoals beloofd heb ik tevens alle foto's bijgewerkt. De fotomappen heb ik wat overzichtelijker gemaakt door ze niet meer per verhaal maar per categorie te sorteren. Dit voorkomt dat ik over een tijdje allemaal losse fotomapjes heb waar uiteindelijk geen touw meer aan vast te knopen is. De foto's van dag 1 van het Opera House heb ik nu bijvoorbeeld bij de foto's van dag 5 gevoegd samen onder de map City Centre. Daarnaast heb ik de map Sydney Aquarium uitgebreid evenals de map The Botanical Garden. The Olympic Park is de nieuwste en meest recente map.

Donderdag:

Zoals gezegd mocht ik donderdag weer terug naar het hostel waar mijn reis begon: Het Sydney Central YHA Hostel. Lekker in het centrum weer waar je je niet snel zult vervelen! Donderdagochtend om 10 uur het hostel aan het strand achter me gelaten en de bus richting het centrum genomen. Een heel gesjouw weer met mijn tas in een overvolle bus. Mezelf met moeite geïnstalleerd op de plek voor rolstoelgebruikers/kinderwagens. Uiteraard kwam er 5 minuten later iemand met een kinderwagen binnen waardoor ik gelijk weer mocht verkassen naar een krap plekje ergens halverwege de bus. Na een uur terug in het hostel waar ik me veruit het meeste thuis gevoeld heb de eerste dagen in Australië.

Een regenachtige dag vandaag wederom. Het weer in Sydney valt me wat tegen. Het moet dan nog wel zomer worden maar iets meer dan die ene hete dag had ik toch wel verwacht. Maargoed. Op de kamer een Zweedse jongen ontmoet die bezig was aan zijn laatste dag in het hostel. Ik was op een 6 persoonskamer beland deze keer. De Zweedse jongen was de enige "roommate" op het moment dat ik aankwam. Later volgde nog een, ik schat, 50 jarige fransman, een Amerikaanse jongen van rond de 30 en een oudere Aussie uit Melbourne die 1 nachtje zou blijven. Het laatste bed bleef leeg.

Nadat het gestopt was met regenen besloot ik het laatste stuk van de Botanical Gardens te gaan bekijken. Het gedeelte grenzend aan het Opera House had ik de dag ervoor met mijn Duitse kamergenoot Chris reeds verkend, nu wilde ik het gedeelte aan de kant van mijn hotel eens gaan bekijken. Ik kwam er al snel achter dat het park eigenlijk in twee stukken verdeeld was: The Domain en het stuk dat ik al eerder deels gezien had: The Royal Botanical Gardens. Na het gedeelte dat ik nog niet gezien had ook te hebben gezien ben ik via een zijuitgang terug de straat opgegaan op weg naar het hostel. Bij het hostel aangekomen ging ik even poolshoogte nemen bij mijn oude kamergenoten om te zien of Gerald daar toevallig was. Hij was er niet maar de Maleisiër waar ik ook de kamer mee gedeeld heb de eerste dagen zou aan Gerald doorgeven dat ik op kamer 713 zat.

Enkele uren later meldde Gerald zich bij mij. Strak in pak! Hij had werk gevonden zei hij. Abonnementjes voor het goede doel Plan Australia verkopen op straat. Hij verdient er zonder iets te verkopen sowieso al 300 Euro per week mee en krijgt per abonnement dat hij verkoopt nog een ruim 50 Euro bonus. Niet slecht dus! Hij had de eerste dag een vermogen aan kleding en schoenen uit moeten geven omdat het verplicht is er netjes uit te zien. Verder heeft hij een verkooptraining gehad en precies 0 abonnementen verkocht op zijn eerste dag! We besloten een biertje te gaan drinken in de kroeg waar we al twee keer eerder geweest waren. Daarna nog even naar Scubar geweest, een soort van kleine discotheek op 50 meter bij ons hostel vandaan. Om 1 uur terug naar het hostel gegaan en gaan slapen, Gerald moest de volgende dag weer om 10 uur op zijn werk zijn.

Vrijdag:

De biertjes hadden er door de vermoeidheid van het vele lopen en sjouwen best aardig ingehakt. Ik besloot dus lekker uit te slapen. Uurtje of 11 eruit gegaan en rustig gedoucht en een ontbijtje gehaald beneden. Ik besloot vandaag een kijkje te nemen in het Olympisch Park. In 2000 vonden de Olympische Spelen plaats in Sydney, en ik als sportverslaafde wilde daar dus graag even rondkijken. De City Rail, een soort bovengrondse metro gepakt richting het Olympic Park. Ruim 3 kwartier onderweg geweest zowel heen als terug. Een speciaal aangelegde extra halte zorgde ervoor dat ik pal voor het grootste stadion het station uitkwam. Ik heb er een paar uur rondgelopen om alle stadions te kunnen zien. Veel accommodaties werden nu gebruikt door amateurclubs. Het valt ook niet mee om de vele stadions na het evenement nog nuttig te gebruiken. Veel Olympische sporten zijn totaal niet groots in Australië en dan zit je na het toernooi opgescheept met een reusachtig tennisstadion, een vrij groot hockeystadion en zo meer. Na alles gezien te hebben terug gegaan naar het centrum. Gerald en ik hadden de dag ervoor gezien dat ze in het café waar we al een paar keer geweest waren ook een restaurant hadden en voor 9$ (€5,50) steak met frites en salade verkochten. We besloten dat we ook al zou het niet te eten zijn ons daar geen bult aan konden vallen.

Gerald had 2 nieuwe kamergenoten, een Franse jongen en een Canadees. Ze gingen mee uit eten. De Canadese jongen had ook twee Canadese meisjes leren kennen en ook zij gingen met ons mee. Gerald bestelde gelijk enthousiast 6x steak met patat en kwam er toen pas achter dat de twee meisjes allebei vegetarisch waren. Lekkere impulsieve actie dus die hij gelukkig nog kon herstellen. De 2 meisjes namen een vegetarisch pasta gerecht.

Het eten was echt top en de prijs echt een lachertje. In normale restaurants betaal je het 4-voudige voor hetzelfde eten. Gerald had trouwens weer 0 abonnementen aan de mensen weten aan te smeren en begon al te twijfelen of deze baan iets voor hem was. Het valt ook niet mee om die Australiërs aan een abonnement te helpen als je niet echt het verkooppraatje hebt en het ook nog eens in een vreemde taal moet doen. Met een beetje pech stellen ze je nog een paar vragen terug in hun soms onverstaanbare snelle Engels en sta je hakkelend je product naar de knoppen te helpen. Maargoed 2 dagen was erg kort om te oordelen en nu hij weekend had zei hij het toch nog even aan te gaan kijken.

Na het eten zijn we met z'n zessen wederom naar de Scubar gegaan. Wederom een gezellige avond. Om een uur of 2 waren Gerald en ik het zat en gingen terug naar het hostel. Hij had tussen zijn werk door geregeld dat hij zaterdagochtend om 7 uur zou gaan Skydiven. Hij vroeg me om mee te gaan. Hij had het idee dat er nog wel wat plekjes vrij waren.

Zaterdag:

Voor het slapen mijn wekker om 6 uur gezet. Eigenlijk gekkenwerk natuurlijk maargoed. Ik was opvallend fit toen de wekker ging en zat op de rand van mijn bed te bedenken wat ik zou doen. Uiteindelijk besloot ik te blijven liggen. Het was vroeg, duur en ik was totaal niet voorbereid op het idee om te gaan Skydiven. Daarnaast was ik niet eens ingeschreven en was de kans aanwezig dat ik voor niets daarheen zou gaan. Lekker verder gaan slapen dus. Toen ik wakker werd om uur of 10 besloot ik om even naar City Market, de reusachtige "zwarte markt" te gaan in China Town. Even wat fruit en brood, beleg en een sapje kopen om tussen de patat, hamburgers en biefstukken door ook nog wat gezonds te eten. Toen ik uit de lift stapte kruiste ik Gerald.

"Hey jongen hoe was de Skydive?" vroeg ik hem. "Geen idee man, verslapen. Ik ga straks even bellen of ik een nieuwe afspraak kan maken of dat ik mijn aanbetaling van 100$ kwijt ben". "Sukkel, hoe kun je je nou verslapen voor dit man". "Ja ik weet het, het is stom, maargoed… Ik ga nu even met m'n kamergenoten naar de vismarkt en dan naar een buitenwijk waar een vriend van die Franse jongen woont, ik zie je vanavond, dan gaan we even een goede club opzoeken ergens bij Darling Harbour zoals afgesproken".

Ik heb op m'n kamer gegeten en verder weinig gedaan. Matig weer en ik had de dingen die ik in Sydney wilde zien eigenlijk allemaal bezocht. Even een soort van rustdagje dus. Beetje boekje gelezen en foto's op het blog bijgewerkt. 's Avonds voor de verandering een hamburger gehaald en nog een uurtje geslapen. Een uur of 11 zijn we de stad ingegaan richting Darling Harbour. Een luxe tent waar we 15 Euro entree moesten betalen. We waren met z'n vieren. De Canadese meisjes vonden de entree te duur en gingen ergens anders heen… Veel verschillende DJ's en dure drankjes. Leuk voor een keertje maar als ik dit te vaak doe kan ik m'n vliegticket waarschijnlijk een maand of 2 naar voren gaan schuiven. Nadat we zo'n anderhalf uur binnen waren had Gerald al wat SMS contact gehad met een van de meisjes die zei dat we naar hun toe moesten komen omdat het daar ook gezellig was. Gerald en ik hadden het naar ons zin maar aangezien de Fransman en Canadese jongen de tent niet echt leuk vonden zijn we maar weg gegaan. Even verderop kwamen we niet meer binnen aangezien de regel in Australië schijnt te zijn dat je overal maar tot 2 uur mensen binnen mag laten en aangezien wij om 2:05 uur aankwamen waren we te laat. Terug gegaan naar het hostel dus en gaan slapen. Op zich geen ramp aangezien ik om 10:00 uur uit moest checken.

Zondag:

Vanmorgen om 8 uur de wekker nog 2x uitgedrukt en om half 9 gaan douchen. 9 uur tas ingepakt en kwart voor 10 bij Gerald z'n kamer aangekomen waar ik 4x heb moeten kloppen voordat er iemand wakker werd. Mijn tas daar gedropt en net (12:00 uur) een sms'je gekregen dat hij wakker is. Gisteren zei hij dat het lekker weer zou worden en we naar het strand konden gaan. Ik vanmorgen mijn zwembroek aangetrokken en mijn handdoek uit mijn tas gelaten. Allemaal voor niets helaas. Het regent. Zijn sms'je was als volgt:

Hey kerel. Ben net wakker en zie wat voor kutweer het is! Geen strandweer vandaag jammer genoeg… ben nog ff aan het wakker worden en ff op de comp en dan zo maar door Sydney lopen denk ik?

Ik zal me tot 7 uur nog even moeten vermaken dus in de regen alvorens de bus naar Byron Bay te pakken. Ik laat jullie snel weer weten hoe het leven daar is!

Groetjes Daan.