Na ruim tien uur vliegen, gevuld met twee films, veel lezen en een beetje eten, zien we links de wolkenkrabbers van Panama City opdoemen in de Pacifische mist. Meteen na de landing van onze volle triple-seven voelen we de warmte van de zon door de raampjes stuwen. In de slurf naar Aeropuerto Tocumen ruiken we de tropen.

Ongeveer een uur later dobberen we al in het zwembad van Hotel Riande, na een heel kort ritje met een shuttle bus. Een Nederlands echtpaar, dat naast ons zit in het busje, vraagt waarom we via Panama naar Nicaragua vliegen en niet via de VS. Reden is dat vorige week 10.000 vluchten zijn geannuleerd vanwege het winterweer én dat de Amerikanen steeds moeilijker doen over een visum van Iran in je paspoort. We geven wat tips over de stad, die we twee jaar geleden hebben bezocht. Het oude centrum, grote Shopping Malls, de ruïnes van Panama Viejo en natuurlijk de imposante Miraflores sluis in het Panama kanaal. Zie www.offexploring.com/YKHB-Panama

Voor negen uur vallen we in slaap, na een lange dag van 21 uur. Als ik weer ontwaak, kijk ik op de klok naast het bed. 12:30. Ik spring uit bed en roep: "s***, we hebben onze vlucht gemist!" Ik kijk achter de gordijnen, maar het is nog donker. "Nee oen, het is half één 's nachts," zegt Yvonne. We hebben nog een half etmaal tot ons vliegtuig moet vertrekken naar Managua. Net voldoende tijd om ons eerste blog te plaatsen. Wat een trage WiFi connectie...