Hola Amigo´s!

Allereerst bedankt voor jullie overweldigende reactie op ons idee om vragen over de reis op te sturen. We hebben ze allemaal genoteerd en gaan er in NYC eens even goed voor zitten, zodat jullie in onze laatste blog alle antwoorden kunnen lezen. Hierbij sluiten we ook meteen de inzendtijd, want anders kan het nog wel eens een hele lange avond worden met al die vragen!!

Waar waren we gebleven op onze reis.. In Merida! Een mooie koloniale stad waar we in een mooi hostel op de plaza belandden. Hier zag je alweer veel meer 'echte reizigers' en niet het Amerikaanse gepeupel. De inwoners zijn echt heel aardig en niet de beroertste om in het Spaans een praatje met je te maken. Iedere avond was er ook wel te doen op het plein, erg gezellig dus! Vanuit Merida zijn we een dagje naar Uxmal gegaan, ook een Maya ruine. We pakten een bus en toen we 1,5uur later bij de ingang aankwamen dachten we dat de buschauffeur ons misschien op de verkeerde plek had afgezet. Het was er echt 1000x rustiger dan bij Chichen Itza; er stonden maar een handjevol kleding- en souvenirkraampjes buiten en op de parkeerplaats waren welgeteld 2 tourbussen te zien. Eenmaal binnen in het complex zagen we een reusachtige ovale tempel en konden we rustig de boel ontdekken zonder 50x gevraagd te worden of we misschien een tempelsleutelhanger voor 1US$ wilden kopen. Ook mochten we hier, in tegenstelling tot Chichen, wel El Castillo (de grootste tempel) beklimmen. We kwamen een enkele tourgroep tegen en vonden door de sfeer Uxmal misschien wel mooier dan toeristisch Chichen.
Helaas werd ik, Susan, die nacht erg ziek. Ik zal wel wat verkeerds gegeten hebben... De volgende ochtend maar een bakje yoghurt naar binnen gewerkt en halfdood met alleen de handbagage op mn lichaam (stoere wiebe droeg 2 backpacks) naar de bushalte gelopen, want we hadden al tickets naar Campeche gekocht. Daar aangekomen kwam er pas na 1 uur een personeelslid van het hostel opdagen en ben ik op bed geploft. Wiebe heeft toen vast het stadje verkend. Het scheen aan de zee, Mexicaanse Golf, te liggen, maar dat was niet zo spectaculair als we verwacht hadden.
De dag erna ging het alweer beter en zijn we samen door de vrolijk gekleurde straatjes van Campeche gelopen. Op de markt werden we alweer nageroepen met gringo wat mij het gevoel gaf weer op een ontoeristische plek te zitten en weer echt op reis te zijn. Die avond nog niet veel maar wel lekker gegeten bij een taqueria waar de extreem aardige eigenaar zwaar onder de indruk was van de euro/ peso wisselkoers. Hij wilde heel graag een euro zien en wij hadden nog een briefje van 5 bij dus die ging de hele familie rond. Toen ik uitlegde wat je daar in Nederland ongeveer van kan kopen schrokken ze helemaal. Wij hadden die avond bij hem voor 5 euro met z'n tweeen gegeten en gedronken en nog goed ook!

Na twee nachtjes Campeche hadden we dat ook alwel gezien en pakten we voor 6 uur de bus richting de jungle van Palenque. Toen we daar aankwamen voelden we meteen 't andere klimaat; we zaten weer in de jungle!! Om de kosten te besparen pakten we samen met een Duits stel een taxi naar 't dorpje El Panchan dat midden in de jungle ligt. Daar konden we een goedkope cabaña (=hutje) krijgen. De cabana was echt te gek en omringt door grote groene bladeren en felrode bloemen. 's Nachts sliepen we midden in de geluiden van het oerwoud en de douche had grote open ramen (met musquitonet weliswaar) zodat het voelde alsof je midden in het bos aan het douchen was. In El Panchan zagen we weer veel Spaanssprekende, gedreadlockte hippies die maar al te graag langer in El Panchan wilden blijven en dus zelfgemaakte sieraden verkochten, muziek maakten, eettentjes schilderden... alles deden om nog wat geld te verdienen. Wel leuke mensen!
We kwamen in Palenque voor de ruines dus daar gingen we de volgende dag heen. Ook hier viel het ontzettend mee met 't toerisme. We liepen midden door de jungle langs watervalletjes op weg naar de grote ruines aan de top van de heuvel, toen we opeens een onwijs lawaai in de bomen hoorden. En daar zaten ze: een hele familie grote, zwarte apen die brullen alsof 't leeuwen zijn, echt zo hard! Echt supervet om weer apen te zien natuurlijk en Wiebe was weer in z'n element :). Boven aangekomen gaven de ruines en de hele setting ons 't echte Junglebook gevoel, dus in de tropische warmte werd er ook nog wat gedanst. Je mocht hier ook de meeste ruines beklimmen en binnen in de complexen was 't lekker koel. De ruines van Palenque staan voor ons op nummer 1!
De dag erna nog even lekker genikst in Palenque (en nog iets anders, maar dat vertellen we later wel. GEHEIMPJE!) en 's avonds een zwaar vertraagde bus gepakt richting Playa del Carmen. Helaas rijden deze lange afstandsbussen alleen maar 'snachts. De airco werkte achterin waar wij zaten niet echt en de stoelen gingen maar mondjesmaat achteruit dus dat was een lange nacht. In Playa eerst gebrunched met een stuk pizza (je moet toch wat) en toen met backpack op over de meest toeristische boulevard ooit gelopen richting boot. Alle prijzen stonden alweer in US$ aangegeven en de Mexicanen spraken je met een verdacht knauwend Amerikaans accent aan of je wel even in hun winkeltje wilde kijken. 'Meneer, ik heb een tas van 12 kilo op mijn rug en 1 op mijn buik van 4. Daarbij is het 30 graden en heb ik de hele nacht niet geslapen in een te hete nachtbus. En u vraagt of ik in dat kleine winkeltje met troep van niks van u wil kijken? MET EEN AMERIKAANS ACCENT??' Uhu. Dat zeiden we maar niet maar we keken elkaar aan en wisten genoeg. Weg hier! Er ging direct een boot naar Cozumel waar we nu dus zitten. Ook hier stikt het van de Amerikanen en cruiseships en het strand ligt niet zo dichtbij als we hadden gehoopt. Dus gisteren hier een scooter gehuurd en het eiland verkend. De andere kant is natuurlijk veel mooier, omdat er geen hotels staan; alleen een enkel eettentje met uitzicht over de veel ruigere, nog steeds helderblauwe, zee. Gestopt bij een strand waar je goed zou kunnen zwemmen, maar dit was alweer aan de toeristische knat dus het water lag vol met opblaasdingen, parasailboten, jetski's, bananen en bolle Amerikanen. Dan maar even zonnebaden en weer door. Toen vonden we een mooi snorkelplekje direct aan het strand. Supercool! Want wij hadden onze eigen spulletjes mee en zo zagen we zelfs een hele grote barracuda. Die had Wiebe zelfs met duiken nog nooit zo groot gezien. BONUS! en ENG!
Op dit moment is Wiebe aan het duiken, bij de mooiste riffen van de wereld.. volgens duiker Cousteau althans. Hij heeft natuurlijk ook de fotocamera mee. Dus vanavond of later zullen we de foto's die bij dit verhaal horen op de blog zetten. Ennn natuurlijk de mooiste kiekjes van zijn duik van vanochtend.
Waarschijnlijk gaan we morgen toch terug naar Playa om bruin te worden en Amerikanen uit te lachen en op 1 April vertrekt het vliegtuig naar San Fransisco!

Adios! Y hasta luego!