Jaa, nu is het avontuur echt begonnen!! We zijn al een paar dagen onderweg met de van en het bevalt erg goed. Maar voordat ik jullie daarover vertel wil ik eerst nog wat zeggen over mijn verjaardag!!

Ik heb hier in Australie een erg leuke verjaardag gehad. Ik zat nog steeds in het hostel waar ik al een tijdje verbleef en daardoor kende ik al wat mensen waarmee ik m'n verjaardag kon vieren. Ik denk dat deze mensen me allemaal vijf keer hebben gefeliciteerd die dag en minstens 1 keer happy birthday hebben gezongen, of een liedje in hun eigen taal. Ook heb ik cadeautjes gekregen, wat ik op zich niet verwachte en het dus extra leuk maakte. Allereerst scheen na twee dagen regen de zon!!! M'n ouders hadden voordat ik weg ging een cadeautje en kaart in m'n backpack gestopt. Van de mensen die ik in het hostel kende kreeg ik een kaart me felicitaties en lieve woorden. Jeroen en Cynthia hadden een termosbeker voor me gevult met snoep en een kussensloop waar iedereen die ik tegenkom in Australie iets op kan schrijven, super tof! Oli en Jannel, een superleuk prettiggestoord stel hadden een tekening voor me gemaakt en ik kreeg een koala van ze. Danni een Australische meisje had een bedeltje voor me gekocht voor aan m'n armband. Van een Frans stel hier kreeg ik een grapefruit (super lekker) en van een Duits meisje chocolade koekjes. Drie Nederlandse jongens hebben voor me gekookt, yam yam! En toen ik online ging had ik ontzettend veel berichtjes van jullie allemaal en een superlieve toffe te gekke mail van de allerliefste Jolien en Geerianne :D Verder heb ik natuurlijk chocolade taart gegeten en zijn we met z'n allen tot laat opgebleven om het te vieren. Al met al een topdag die ik niet snel zal vergeten!

De 25ste gingen we dan op pad met de van (die nu Sjaak heet), samen met Jeroen, Cynthia en Paul. Ik moet zeggen dat ik het echt getroffen heb met deze drie. Jeroen is een hele spontane, gezellige, gekke, lieve, leuke jongen met wie ik ook goed kan praten (wat niet geheel onbelangrijk is als je zoveel bij elkaar bent). Cynthia is een een wereldmeid, ik kan ontzettend met haar lachen, gek doen en over meiden dingen praten, we hebben echt zoveel fun met z'n tweeen er gaat geen dag voorbij dat we niet de slappe lach hebben om het een of ander. Paul is de minst opvallende van het stel, een super lieve jongen die je af en toe opeens verrast met zijn droge Engelse humor.

Toen we de 25ste vertrokken gingen we uiteraard veelste laat weg, drie uur 's middags, maar goed, no worries, take it easy, relax! uiteraard kwamen we niet erg ver maar vonden een mooie camping spot in the middle of nowhere. Er was een openlucht keuken en basic sanitair (en als we op tijd waren vertrokken hadden we de ranger gemist en er gratis kunnen verblijven.... helaas pindakaas ;p) Hier zette we de tent op, die we nog niet hadden gezien, maar die al in de auto lag toen we hem kochten. Het was hilarisch om te zien hoe klein de tent was.. Paul is namelijk 1,95 m en zo op het eerste gezicht leek te tent veelste klein. Het viel een beetje mee, de matrassen pasten erin, Paul ook, alleen wordt hij nu elke ochtend wakker met een nat hoofd en natte voeten, omdat hij tegen het tentdoek ligt... Vlakbij de camping was een strand. De golven zagen er nogal ruig uit in de avond dus besloten we de surfboards maar even te laten voor wat ze waren. Omdat iedereen die dag al vrij moe was gingen we op tijd naar bed. Onze eerste avond in de van! Ik weet niet of ik ooit zulke vreemde natuurgeluiden heb gehoord als toen. Er was namelijk een, ik denk vogel, die een geluid maakte alsof iemand een televisie uitzette en dat ging de hele nacht door. Maar alles went, dus ik heb redelijk goed geslapen.

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om te surfen. De zee zag er wat mij betreft echter nog steeds iets te ruig uit en ik dacht dat ik niet sterk genoeg zou zijn om van de kust weg te peddelen. Alleen Jeroen voelde zich geroepen om de uitdaging aan te gaan wat hem vrij goed af ging, respect! Na het surfen zijn we verder gaan reizen, richting Port Maquairie (wat ik nu volgens mij niet helemaal goed spel..) Toen we hier aankwamen konden we niet zo snel een camping vinden en hebben we de nacht doorgebracht in een hostel... o o o, dat was natuurlijk niet de bedoeling. Maar de volgende nacht hebben we dit goed gemaakt in Coffs Harbor door voor gratis naast het strand te kamperen (daar waar het eigenlijk verboden is...). Er was ook een bbq aanwezig en daar hebben we uiteraard gebruik van gemaakt. Voordat we gingen bbqen zijn Jeroen en Paul nog gaan surfen, helaas maakte Jeroen hierbij een ongelukkige duik. Hij dook met z'n hoofd naar voren van het surfboard af en schaafde zijn hoofd aan het zand. Van te voren hadden Cynthia en ik onze bezorgdheid naar elkaar toe uitgesproken omdat Jeroen zijn surfboard te ver aan de achterkant vast hield waardoor deze makkelijk kan omslaan wanneer er een golf aankomt. En nu kwam hij bloedend uit het water, dat was wel even schrikken. Door het water leek het bloeden ook een stuk erger dan het achteraf was. Nadat ik 'm verpleegd had zag het er al een stuk beter uit. (ehbo talent geerft van mama ;))

De volgende dag zijn Paul en ik gaan surfen. De golven waren ideaal voor beginners als ons. Ik heb m'n evenwicht op het surfboard uitgebreidt kunnen oefenen en kon zowaar drie seconden staan! Na de ochtendsurf zijn we verder gegaan in de richting van Byron Bay, waar we Robin zouden ontmoeten. Robin heb ik ontmoet in het hostel evenals Cynthia en Paul. Hij heeft me de beginselen van het surfen geleerd, een echte surfdude dus :) en een ontzettend goeie gast. Aangekomen in Byron Bay kwamen we erachter dat Robin daar op de camping verbleef met nog drie jongens: Jullien (Frans) Thomas (Zwitsers) en Ralf (Duits). Het is echt ontzettend leuk dat we zoveel verschillende nationaliteiten tegenkomen. Ik spreek hier veel meer Engels dan Nederlands wat erg goed is voor m'n Engels. En als ik erover nadenk zou ik het ook jammer vinden als we met alleen maar Nederlanders zouden zijn. Jeroen en ik spreken zelfs het overgrote deel van de tijd Engels met elkaar, ook als we met z'n tweeen zijn omdat het zo'n gewoonte is.

Byron Bay zelf is leuk, er zijn goede golven, dus kunnen we veel surfen, wat we dus elke dag doen. Alleen gister niet omdat het te hard waaide. Toen zijn we naar Broken head gegaan wat hier 10km vandaan is. Je hebt daar een mooie wandelroute langs het strand, door het regenwoud en over de rotsen (wat volgens mij niet helemaal de bedoeling was, maar een beetje avontuur is nooit weg). Hier hebben we the two sisters mogen aanschouwen die aan het zwemmen waren in de zee en na te zijn verdronken in steen veranderden. Er lagen twee grote rotsen in het water, een van de zusters lag op haar rug en de andere kon nog net het hoofd boven water houden. Hierna kwamen we bij een strand waar het onzettend hard waaide en als je op de juiste plaats stond je gezandstraald kon worden. Omdat het een afgelegen strand was liepen er een paar mensen rond in hun nakie en na in de zee gegaan te zijn voelde een aantal van de mannen zich ook geroepen om van deze vrijheid te genieten. Ik stond nog op het strand en zag allemaal witte kontjes op en neer springen in de zee wat erg hilarisch was, maar waar ik geen fotomateriaal van heb, helaas... :p

Verder heb ik hier een ontzettend grappig (drank)spelletje geleerd, voor alle mensen in Nederland die dit willen uitproberen hier volgen de spelregels (de rest kunnen dit stuk overslaan): Je neemt twee voorwerpen die je in je hand kan houden. De ene is een tic de andere is een tac. Je zit in een kring, een iemand neemt de voorwerpen en geeft de een door naar links en de andere naar rechts aan persoon 1 waarbij hij/zij zegt it's a tic/ it's a tac hierna vraag persoon 1 : what is it? Vervolgens zegt de "startpersoon" weer it's a tic/it's a tac en persoon 1 neemt 'm aan en geeft 'm aan persoon 2 waarbij persoon 1 zegt it's a tic/it's a tac en persoon 2 vraagt weer what is it? dan vraag persoon 1 dit weer aan de startpersoon, die zegt: it's a tic/it's a tac en persoon 1 zegt dan tegen persoon 2 it's a tic/it's a tac en persoon 2 neemt het voorwerp aan en zegt tegen persoon 3 it's a tic/ it's a tac, persoon 3 vraagt what is it? en persoon 2 vraagt aan persoon 1 what is it en persoon 1 vraagt aan de startpersoon what is it, de startpersoon zegt it's a tic/it's a tac persoon 1 zegt dit tegen 2 en twee tegen 3 en zo ga je maar door. Je komt dus altijd terug bij de startpersoon om te vragen wat het is. Op een gegeven moment zullen de voorwerpen elkaar kruisen en wordt het erg verwarrend en grappig. Wanneer iemand een fout maakt moet er gedronken worden.

Ik heb het hier dus weer erg naar m'n zin en morgen gaan we weer verder naar de volgende bestemming, na eerst gesurft te hebben uiteraard! :D We gaan met z'n vijven met twee auto's, ik ben benieuwd wat ons allemaal te wachten staat en zal jullie zeker op de hoogte houden wanneer ik op het internet kan! tot snel!! x