hohoHOhooo, (steek er een beetje intonatie in en het is de vrolijke begroeting van 1 van de patiënten die wegens hersenbloeding zijn spraakvermogen verloren is)

Dit weekend zijn Katrijne, gestationeerd in Solothurn, en ik naar Valens gereden om de derde Belgische stagaire in der Schweiz te gaan bezoeken. Valens is een klein bergdorpje die waarlijk afgezonderd een gigantisch revalidatie-oord verbergt. Daar is er net 1 café en kruidenierswinkeltje meer als Tschugg te beleven. Voor het kapitalistische contact moet ze de vele haarspeldbochten afdalen naar Bad Ragaz waar al weer het een en ander te beleven valt. We wilden samen koken in de soort 'peda' van Annelies maar bleek dat zaterdagavond de winkels vroeg de deuren sluiten. Gevolg, lekker uit dineren in de plaatselijke kebab... :o). Nadien bleek dat het trendy station zowat ook een winkel was waar we dan nog een fles wijn gevonden hadden vooraleer de berg naar Valens te bestijgen. Na de rondleiding in de klinik die er weeral eens spectaculair uit zag, hebben we toch een aantal kraft oefeningen moeten doen vooraleer onze fles open te krijgen. Na een filmpje, een fles en een week nederlands gebabbel in te halen zijn we lekker knus ingeslapen in het kleine kamertje.

Zondag stond skiën op het programma, te Flumserberg. Annelies heeft het helaas niet gehaald op het snowboard terecht te komen wegens een Bronchitis die haar liever horizontaal zag liggen, wat ze dan ook is gaan doen. Katrijne en ik hebben heerlijk kunnen genieten van een stralende dag in een ferm skigebied. Met de kers op de taart: een lekker pintje in t-shirt op het terras van de berghut met een prachtig zicht voor ons. Heerlijk.

Moe maar voldaan huiswaarts gekeerd. Op naar de volgende week van Zwitserse Physio. Toch wederom met de enige zenuwen voor wat komen zal...

Ciao,

Ste*