GÜN 04 PAZAR:

Yola devam ettik az ileride bir adem baba evine geldik..
 Ev dediğimiz koca bir çınar ağacının kovuğu…
 Adem Babanın adı: Teophilos Hatzimichael 
 Sizin anlayacağınız Hacımihail… 
Bura doğumlu hacımın, doğum tarihi, tam bilinmiyor fakat 1934 te öldüğünde adanın ünlüleri arasında yer alıyordu.
 Neo Hellenik halk ressamı olarak biliniyor.
 Eserleri yere göğe konulmuyor ve hatta Mythilene de bir müzede sergileniyor ..
 Eserleri bana ,daha çok, gençliğimde karpuz arabalarının yan taraflarına çizilen resimleri hatırlatıyor ..
Hani, uçan martının, kız kulesinden daha büyük çizildiği eserler…
Şaka bir yana naif bir tarzı var 
Bana sorarsanız yaşamının bir döneminde, trigger kayışı bollaşınca, sıyırma yapmış ve hayatının bir bölümünü, bu ağaç kovuğunda geçirmiş kardeşimiz…
yaşamının ilk bölümünde ,köyünde ,biraz tuhaf karşılandığı için kaçıp İzmir Yunan konsolosluğuna sığınmış ve orada kavas olarak çalışmış.
Esas sponsoru ,Volos'lu Giannis Contos imiş.
 Evini, gönlüne göre boyasın diye ,Hacıma açmış.
 Bugün ev ,müze olarak kullanılıyormuş..
 Volos halkı, dalga geçip, boyadığı duvarın altındaki merdiveni alınca, Theophilos Volos tan ayrılıp soluğu Midilli'de alıyor..
 Midilli halkı da dalgasını geçiyor..
 Çoğu zaman boğaz tokluğuna resim yaparak yaşamını sürdürüyor..
Millet üzerine gidince, buradaki ağacın kovuğuna sığınıp, resimlerini yapmağa devam etmiş.. 
Ta ki Paris 'te yaşayan Stratis Eletheriadis diye bir eleştirmen ,Hacımın eserlerini görene kadar ..
 Stratis'in yazıları bir anda Theophiolos’u dünya çapında ressam haline getiriyor..
1934 yılında, yiyecek zehirlenmesinden öldükten bir yıl sonra, eserleri Louvre’da sergileniyor..
 İşte o ağaç kovuğunun içinde iken ,böyle dramatik bir hikaye gözümün önünden akıp gidiyor..
 Şimdi, tüm turist otobüsleri bu ağaç önüne park ediyor ve Hacımın ağacı, yatır yeri gibi ziyaret ediliyor…