De weken zijn ook dit keer weer voorbij gevlogen! De laatste keer schreef ik dat ik op weg was naar Koh Tao om daar te leren duiken, en na een prima treinritje werden we om 5 uur midden in de nacht gewekt om vervolgens uit te stappen en met een bus naar de boot te gaan. Al met al waren we om 10 uur aangekomen bij de duikschool waar ik duiklessen wilde gaan volgen, op aanraden van meerdere vrienden en kennissen. Het verblijf zat aan het strand van Sairee Beach en had naast accommodatie ook een bar en restaurant. We werden ontvangen door Engelsman Matt en ik besloot meteen met een intro te beginnen later op de dag. Eenmaal aangekomen in onze kamer raakten we aan de praat met iemand waarmee we de kamer deelden en we zeiden dat het ons opviel dat het zo rustig op het eiland is. Het is momenteel laagseizoen in Thailand dus we vonden het niet meer dan normaal, maar hij wees ons er op dat het nu wel extreem rustig en dat meer te maken heeft met het feit dat er de week daarvoor twee Britse backpackers zijn vermoord. En dit nog wel een paar 100 meter bij ons verblijf vandaan! We schrokken enorm en hij vertelde ook nog eens dat ze gruwelijk vermoord waren en de daders nog niet gepakt waren. Al snel zagen we een bloemenzee op de plek waar het gebeurd was en na het nieuws te hebben gelezen hierover, voelde ik me toch een beetje raar. Wat zo bekend staat om een relaxed eilandje, veranderde in een moord eiland. Je merkte al snel dat de sfeer op het eiland ook wat bedrukt was, en alles was al vroeg afgelopen in de avonden.

Afijn, eenmaal van de schrik bekomen ging ik naar m'n intro lesje duiken en we hadden een groep van 12, die in drie groepen werden verdeeld. Zo kwam ik in een groep van vier terecht, onder begeleiding van twee instructeurs, Nick en Lily! Dat zijn denk ik dan weer de voordelen van laagseizoen en een moord... Een leuke groep met Nederlandse Debby en Duitsers Matt en Manuel. Al snel bleek dit een leuke groep te zijn met de beste instructeur die ik me kon bedenken. Nick was Engels en Lily kwam uit Frankrijk, en Nick was echt een chille vent die heel goed uit kon leggen en ook nog eens heel grappig was. Debby werd m'n vaste duikbuddy tijdens de lessen en bleek een echte Brabo! Ze is 38 en was voor drie weken op vakantie en al snel kwam ze bij ons op de kamer! Hartstikke gezellig en een perfecte duikpartner! De tweede dag gingen we voor het eerst met het duikapparatuur het zwembad in om zo een beetje feeling te krijgen voor het duiken. Ik merkte al snel dat dit wel eens helemaal m'n ding kon zijn, maar was een beetje bang voor de volgende dag omdat m'n oor al dicht was gaan zitten op twee meter diepte in een zwembad. Top. Nick verzekerde me dat het goed zou komen en na een dag theorie les en oefenen in het zwembad was m'n lichtje vroeg uit die avond. Na een lekkere maaltijd op het strand met uitzicht op een vuurshow ging ik lekker naar bed om vervolgens om half 8 weer paraat te staan voor de eerste duiken op zee! En ohhh wat was dit gaaf!! De eerste duik gingen we 12 meter diep om een beetje te wennen aan de diepte. Het klaren van m'n oren ging verrassend goed en ik voelde me als een vis in het water. Alle vier deden we het heel goed en Nick vertelde ons later dat hij in al die jaren nog nooit een groep had gehad waarbij hij zo weinig hoefde te doen! Behalve het duiken moesten we ook allerlei veiligheidsoefeningen doen die we de dag ervoor in het zwembad hadden geoefend. Dingen zoals zonder zuurstof je buddy om reserve zuurstof vragen, zonder masker, je masker leegmaken wanneer het met water gevuld was, en je gewichten af en om doen vielen hier onder en ging allemaal goed! Nick liet je echt op je gemak voelen waardoor je je altijd veilig voelde. Het idee dat je ademt onder water is zo gaaf en bijzonder, en ik kon niet wachten tot we de tweede duik van de dag gingen doen. De dag erna moesten we in de ochtend een theorie examen afleggen om vervolgens de derde en vierde duik te doen. Theorie in the pocket, dus op naar de finale duiken, naar 18 meter diepte! Deze twee duiken lieten de eerste twee echt in het niet vallen, want ik heb zoveel mooie vissen en koraal gezien dat ik niet meer het water uit wilde! Helemaal in m'n element ging ik salto's onder water doen en ik keek m'n ogen uit! Deze dag ging er een underwater videographer mee die ons de hele dag filmde. Van het dak van de boot afspringen, de James Bond duik en gekke bekken onder water liggen allemaal vast op camera en Billy heeft er zo'n vette video van gemaakt! Zonder twijfel heb ik deze gekocht en ik kan niet wachten om m'n duik skills thuis te laten zien! Heel graag had ik daarna ook nog de gevorderde lessen gevolgd waarin je oa een nachtduik doet en naar 30 meter diepte duikt, maar wegens tijdgebrek lukte dit helaas niet. Wel een goede reden om nog een keer terug te gaan! Het behalen van ons open water certificate moest die avond natuurlijk gevierd worden, en de buckets cocktails gingen er goed in! Nick ging de hele nacht met ons mee en we hebben enorm gelachen met z'n allen! Op de terugweg struikelend de drempels over gehobbeld om vervolgens m'n grote teen open te hebben gehaald. Een groot bloedbad als gevolg maar vooral veel gelach. Niet was ik alleen doof aan een oor, een kapotte teen kon er ook nog wel bij. M'n buikkrampen waren wel over, dus dat scheelt weer haha!

Na een nacht door te hebben gebracht in Krabi, zijn we met de boot naar Koh Phi Phi vertrokken. Dit ligt aan de andere kant van Thailand en ook zuidelijker. Na de actieve duikdagen op Koh Tao vond ik het wel tijd voor wat zo'n zee en strand en Marloes en ik besloten onszelf te verwennen door een hotel met zwembad te nemen, aan het strand. Hoewel het wat boven het normale budget lag, kostte het nog steeds heel weinig! Dat ga ik zeker missen als ik naar Australië toe ga. Anyway, Phi Phi was weer een heel ander eiland maar ook echt heel leuk! Wederom veel leuke tentjes, straatjes, en het stappen op dit eiland bleek ook onvergetelijk! Na de dag bij het zwembad door te hebben gebracht, zijn we de dag erna met een boot naar Maya Bay gegaan. Dit ligt op een eilandje naar Phi Phi en is bekend door de film The Beach, starring 'Leo' di Caprio. Hoewel het elke dag druk bezocht wordt door toeristen, wilden we dit toch zien. Eenmaal daar bleek wel waarom het zo populair is want het was echt een plaatje, zo mooi!! Een van de mooiste stranden die ik gezien heb, de mensen ff weggedacht. Desalniettemin heb ik eigenlijk weinig last gehad van de mensen en kon je prima zwemmen en foto's maken zonder dat er 100 anderen op de foto staan. We bleken de perfecte dag te hebben uitgekozen om hier heen te gaan, want de dagen erna regende het pijpenstelen! Die avond zijn we lekker op stap geweest en hebben we onze lekkerste bucket ever gehad! Een grote emmer strawberry daiquiri werd al ranja opgedronken en met een groep Engelsen, Duitsers en weet ik het allemaal zijn we bij Slinky terecht gekomen. Dit was een club aan het strand, en aan het einde van de avond waren m'n slippers gejat. Op blote voeten naar huis was het gevolg, en ik vroeg me hardop af waarom ik in hemelsnaam zo nodig m'n slippers even uit moest doen. Operatie nieuwe slippers kopen werd snel ingezet!

Vervolgens hebben we het vliegtuig genomen naar het noorden van Thailand, en Chiang Mai was de volgende bestemming. Dit is de tweede grootste stad van Thailand maar heeft een klein oud centrum omvangen door stadsmuren, midden in de stad. Hier hadden we dan ook een hostel geboekt, en zodra we geland waren wist ik al dat ik het hier leuk zou vinden. De mensen waren eindelijk wat vriendelijker, wat een verademing is vergeleken met de rest van Thailand. Chiang Mai ligt in het binnenland en staat bekend om het artistieke sfeertje, avondmarkten en bergachtige omgeving. Na een beetje 'tempel moe' te zijn geweest, besloten we er weer tegen aan te kunnen en hebben we de hele dag de mooie gebouwen en tempels bezocht. 'S avonds gingen we naar de zondag avondmarkt, waar we echt wel drie uur hebben rondgeslenterd. Heerlijke hapjes bij de verschillende tentjes als avondeten, en uren lang alle prullaria bekeken. Inmiddels was Groningse Wytske ook aangesloten en met z'n drieën waren we niet weg te slagen bij dé markt. Wederom viel m'n plan om eindelijk eens een Thaise massage te nemen, weer in duigen. Dan de volgende dag maar, roep ik al bijna drie weken. Deze keer was het wel echt de dag erna dat ik een Thaise massage nam, haaa eindelijk! En lekker dat het was!

Voordat ik 's avonds een top massage kreeg van het vrouwtje tegenover ons hostel, gingen we de hele dag naar het Elephant Nature Park. Op aanraden van Joost besloten we hier een dag door te brengen. In plaats van een ritje op een olifant, gingen we de hele dag naar een opvangcentrum/verzorgingscentrum voor mishandelde olifanten. Het park heeft inmiddels 40 olifanten die zijn gered van verkeerde toeristen praktijken, of als werk olifanten in Thailand maar ook in omliggende landen als Myanmar en Cambodja. Vroeg werden we opgehaald en kregen we een video te zien over het park, hoe het is ontstaan en wat ze precies doen. Ook werd er verteld over de olifanten die ze hebben, en wat ons te wachten stond die dag. Eenmaal aangekomen mochten we de olifanten voeren, en meteen vernam ik hoe intelligent en lief ze zijn. Elke olifant kreeg een mand met bananen, meloenen en pompoenen en ze eten het met schil en al! Je merkt dat sommige olifanten zo beschadigd zijn dat ze heel schuchter zijn en een aantal olifanten waren ook blind of mank. Er liepen ook twee baby's rond, maar onze begeleidster Petch vertelde dat het eigenlijk niet de bedoeling is dat de olifanten hier zwanger worden. Ze zijn tenslotte een opvangcentrum voor zwakke olifanten en niet om gezonde baby's te verzorgen. Daarom moeten ze altijd goed in de gaten houden dat de mannetjes van de vrouwtjes gescheiden worden. De mannen hebben het wel goed daar want er zijn 35 vrouwtjes en maar 5 mannetjes! Na het voeden hebben we rondgelopen en hebben we verschillende olifanten families bezocht. Elke olifant heeft een ander verhaal en ik besefte me dat olifanten in dit land verschrikkelijk behandeld worden. Dat meerdere olifanten blind zijn komt omdat ze in hun ogen worden gestoken of geschoten als ze niet luisteren. Ze worden zo erg mishandeld, en dat zodat ze luisteren naar hun baasje, die ze vervolgens gebruikt om toeristen op te laten rondrijden. Ik ben zo blij dat ik op deze manier te olifanten ervaar en niet door op ze te gaan zitten. Ontzettend zielig dus nooit doen, mocht je naar Thailand gaan! Na de lunch kregen we een video te zien over de manieren waarop de dieren mishandeld worden en over de eeuwenoude traditie in dit land. Ik kon m'n ogen amper droog houden, want het is hartverscheurend en verschrikkelijk om te zien wat er met deze lieve beesten gebeurd. Het is heel tegenstrijdig want de olifanten worden overal al nationaal teken en heilig beest neergezet, maar tegelijkertijd behandelen ze de beesten als iets wat niet heilig is. Vervolgens mochten we de olifanten wassen in de rivier, en de flapperende oren verklapten dat de olifanten plezier hadden. Zo schattig! Het was echt een bijzondere dag en ik ben met een heel nieuw beeld naar deze beestjes gaan kijken! Echt een aanrader, dus Joost, als je dit leest, bedankt voor de tip! Het was een onvergetelijke dag.

Na een paar heerlijke dagen in Chiang Mai te hebben doorgebracht, zijn we naar een klein dorpje in de bergen gegaan, Pai. Ik wist niet van bestaan van dit plaatsje maar hoorde van veel mensen dat we dat niet over konden slaan. Ook wel een rustig, gezellig, hippie dorpje genoemd, omringd door watervallen en hotsprings. In een minivan gingen we de bergen in, wat drie uur duurde. Het waren alleen wel de drie langste uren in m'n leven en een oncomfortabelere rit heb ik nog niet eerder gehad. Ten eerste zat ik op de achterbank, geschikt voor vier mensen, met vijf mensen. M'n benen kon ik amper kwijt, en m'n arm was op een gegeven moment lam omdat iemand anders de hele tijd tegenaan hing. Tot overmaat van ramp ging het kind rechts voor mij ook nog eens lekker kotsen, vol over m'n schoen!! De geur was niet te verdragen, het was bloedheet, ik voelde m'n lichaam niet meer en de weg had zoveel bochten en hobbels dat ik echt dat er geen einde meer aan kwam. Eenmaal aangekomen zaten de noedels vastgeplakt aan m'n schoenen en was m'n schoen niet meer zwart maar paars. Ipv naar het hotel, eerst maar een bezoekje aan een wasserij. Welkom in Pai. We hadden een heel leuk hotelletje in het centrum, dat bestond uit een paar straten. Er hing hier een super relaxed sfeertje, en de hippiesfeer was overal aanwezig. Het ene barretje na de andere, organic restaurantjes, yoga, live muziek en marktjes met lekker eten. Ik heb genoten van elke seconde en had hier graag nog wat langer doorgebracht! We hebben meegedaan aan een pubquiz, lekkere jazz muziek gehoord, ontzettend veel leuke mensen ontmoet, fantastisch gegeten, en een dagje een scooter gehuurd en gechilld in de hotsprings. Het water was zo warm dat je er een eitje kon koken, en het voelde als een soort natuurlijke sauna tussen al het groen. Het helse busritje bleek de moeite waard te zijn geweest, en Pai was een mooie afsluiter van m'n tijd in Thailand. Ik zit wederom in de nachttrein, dit keer van Chiang Mai naar Bangkok, om vervolgens overmorgen naar Vietnam te vliegen. Ik begin in Ho Chi Minh, ook wel Saigon, en reis richting het noorden naar Hanoi. Ik heb hier korter te tijd voor dan dat ik zou willen maar heb wel heel veel zin in weer een nieuw land. Ik heb net afscheid genomen van Marloes, waar ik ook een super tijd heb gehad in Thailand. Een tripje naar Tilburg moet ook maar eens gepland worden gok ik zo!

Liefs & kus,

Jen