Lekker hoor, zo´n verse red snapper. Maar dat is inmiddels al een beetje achterhaald, want dat was in Honduras.

Na Utila ben ik met Melissa, Mark en Marcel met de boot richting La Ceiba gegaan. We waren van plan de boot van 6.20 am te nemen, maar na een nacht feesten was iedereen door de wekker heen geslapen, haha, en hebben we de middagboot gepakt. De nacht doorgebracht in La Ceiba aan de kust en de volgende dag richting Comayagua op weg naar Nicaragua. Daar een nacht geslapen en de volgende dag de grens over, wat echt een gedoe was. Je kon niet betalen in Lempires (munteenheid van Honduras) dus je moest eerst wisselen om te betalen in Cordobas (Nicaragua). Vervolgens hadden ze geen wisselgeld dus na een hoop gezeur en gedoe kregen we dollars als wisselgeld terug en konden we eindelijk doorgaan.

We hadden een meisje uit Oostenrijk dat met ons meereisde vanuit Comayagua richting Nicaragua en ze is een paar dagen met ons meegereisd. Beetje vreemde dame maar wel aardig. In Nicaragua hebben we een nacht geslapen in Ocotal, wat echt supergoedkoop was. 1,75 euro voor een nachtje slapen en de volgende stad waar we waren Esteli hetzelfde. Je moest er alleen wel op zoek naar eten, want er waren niet echt veel restaurantjes en het hotel had helaas geen keuken waar we konden koken.

De dag erna naar een waterval gelopen waar je kon zwemmen, volgens de reisgids was het 1 uur lopen, maar na 2 uur waren we eindelijk bij de watervallen en na het zwemmen moesten we ook nog eens 2 uur terug door de stromende regen. Lekker klimaatje hier, 35 graden overdag, veel te warm dus, maar ook elke dag regen door het regenseizoen. In Ocotal toen de regen ophield vlogen er door de hele stad een soort van muggen met grote vleugels, je kon het bijna zwermen noemen, zoveel waren het er. Ze deden niks maar vlogen in je oor oid en waren dus ongelooflijk irritant.

Weer even terugspringend naar de waterval.... op de terugweg passeerde ons een pickuptruck, dus even beleefd vragen naar een lift en als antwoord gelijk... maar natuurlijk, spring achterop. Dus toen konden we lekker met zijn alleen meeliften terug naar Esteli. Wat een vriendelijk volk die mensen hier in Nicaragua, veel beter dan in Honduras. Alhoewel het land zelf prachtig is, groen groen groen en nog meer groen.

Na Esteli de bus in gesprongen naar Leon waar we nu zijn. Gisteren hier aangekomen, maar het is veel en veel te warm en niet echt heel boeiend. Wat mooie kerken maar dan heb je het ook gehad. Dus lekker eten vanavond en daarna naar de film.. Angeles en Demones, hopelijk in engels en morgenochtend naar het strand aan de Pacific voor wat serieus surfwerk;)