Profile
Blog
Photos
Videos
Het is een vrij lang verhaal geworden, maar ik wilde niet te veel schrappen!
Twee weken geleden was het dan zover. Na ruim twee maanden Sydney was het tijd om te verkassen. De grote stad verlaten voor kleine kustplaatsjes, vette excursies en een sloot aan nieuwe ervaringen. Twee weken voelt eigenlijk meer als zes weken, want er is alweer zo veel gebeurd.
Nadat er afscheid was genomen van alle vrienden en kennissen in Jackaroos, het hostel dat grotendeels mijn thuisbasis was voor twee maanden, werd de weg ingezet naar het noorden. De lange busreis (13 uur) viel enorm mee waardoor ik fris arriveerde in een van mijn favoriete plaatsjes ter wereld: Byron Bay. De relaxte sfeer, leuke feestjes, het fijne weer en het mooie strand zijn kenmerkend voor deze plek.
In november beginnen de schoolvakanties in Australie, wat zorgt voor een invasie van luidruchtige, dronken tieners in veel van de kustplaatsen. Helaas was ook Byron Bay overgenomen door de kinders, dus stappen was niet zoals het zou moeten. Het was wel heel leuk om m'n goede vriend Shaun te zien aan de andere kant van de wereld. Samen met hem en Daniel, een studie vriend van hem uit Nederland, hebben we twee dagen rondgehangen bij het hostel, gesurft en zijn op stap geweest. Heel cool om elkaar op zo'n manier weer te zien.
Frasier Island
Een van de hoogtepunten van de Australische oostkust is het zandeiland Frasier Island. Dit was de volgende stop op weg naar het noorden. Frasier Island is het grootste zandeiland ter, zo'n 120km lang en 24 km breed. Er zijn prachtige meren, mooie lookouts en veel dingo's (wilde honden).
Inmiddels was JW ook van de partij, hij was een paar dagen blijven hangen in Sydney maar was inmiddels ook naar het noorden gereisd om samen verder te gaan. We hadden een driedaagse kampeertrip geboekt naar Frasier. Slapen in kleine tentjes op het strand, zelf koken, toiletteren in de zee en bosjes, geen douches, back to basic dus! Voor degenen die mij wat beter kennen, weten dat ik niet zo'n liefhebben ben van het primitieve leven, dus ik was erg benieuwd wat ik zou aantreffen.
Op de warmste dag in Queensland sinds twintig jaar begon dit tripje. Met vier 4 wheel drive jeeps arriveerden we met een groep van 28 man op het zandeiland, aangevoerd door onze blanke, rasta tourguide Danny. Deze kerel doet niets liever dan leven in de wildernis en praten over zijn grote liefde: Frasier Island.
Er is een hoop te zien en doen in Frasier, dus elke dag scheurden we van het ene mooie lookout point naar het andere om vervolgens een duik te nemen in meertjes die zo schoon zijn dat je er uit kan drinken.
Kamperen op Frasier gaat over het algemeen gepaard met ruige alcohol party's en een hoop gekheid. De aanwezigheid van grote wilde honden (dingo's), in combinatie met dronken backpackers gaat nog weleens fout. Je mag nooit alleen het kamp verlaten vanwege deze dingo's. Een verfrissende duik in de zee is ook geen optie vanwege de vele tijgerhaaien, kwallen en sterke zeewaartse stromingen.
JW was de eerste gelukkige die een dingo spotte; door zijn lengte stak hij met hoofd en voeten uit het kleine tentje en werd gewekt door een paar speelse tikken tegen zijn voorhoofd. Toen hij zijn ogen opende werd hij strak aangekeken door een dingo, zo'n 10 cm boven zijn gezicht!
's Ochtends bleken ook alle appeltjes te zijn geconsumeerd door dingo's. Vrij apart allemaal.
De derde dag van de Frasier tour brachten we een bezoek aan Lake McKenzie, een van de top attracties op Frasier. Het meertje ligt er prachtig bij en de rit erheen, landinwaarts door de bush was zeer heftig. Rijden door allerlei zandweggetjes is niet bevorderlijk voor de wagen, een kapotte schakelbak was het resultaat.
Drie dagen rondcrossen over Frasier was heel bijzonder. Een paar dagen leven in de bush was ook een ervaring op zich. Zand zat overal, constant werd je gestoken door rare vliegen, gevaarlijke wilde honden op de loer, weinig slaap, zelf koken op kleine gasfornuisjes, een lading zand in elke maaltijd, de afwas doen in de zee en drie dagen niet douchen in enorme hitte. Klinkt niet zo fijn, maar het was echt het een geweldige ervaring.
Town of 1770
Lang kon er niet uitgerust worden, want onze volgende stop was het stadje met de bizarre naam "Town of 1770." Dit plaatsje ligt ruim 5 uur noordelijk van Frasier Island en staat bekend als een relaxte, layed back surfstad.
Na een les van Shaun in Byron Bay was het nu tijd voor het echte werk, een paar uur surfles via een surfschool. De les verliep soepel en na wat pogingen wist ik een golf te pakken en op te staan. Als surfen een beetje goed gaat, geeft het echt een kick. We waren meteen verslaafd en hebben sindsdien al redelijk wat uurtjes op het surfboard doorgebracht.
JW en ik besloten een vrij aparte excursie te boeken in Town of 1770, genaamd Cast Away. Met een 4 persoonsvliegtuig werden we met naar een onbewoond eiland gevlogen om daar 24 uur door te brengen. Bruce, de crazy pilot maakte een er een flinke show van tijdens de vlucht door allerlei rare stunts uit te halen. Heftig, een beetje eng maar enorm gaaf!
Met een groep van 15 zaten we op dat eiland. Overdag kayakken, voetballen, wandelen en snorkelen en 's avonds drinken rond het kampvuur. Je kon er voor kiezen om zelf je eten te vangen in het wild, maar JW en ik besloten om wat boterhammetjes met jam en mueslirepen mee te nemen, echte bikkels!
Ook de Cast Away trip was enorm leuk en bijzonder. De vluchten heen en terug waren fantastisch en ook het eiland zelf was leuk en gezellig.
Na wederom een dagje surfen, wordt de reis vanavond weer voortgezet. Met een overnight bus verkassen we naar Airlie Beach voor een boottrip naar de Whitsundays, waarschijnlijk de grootste toeristenattractie van Australië. Een paar dagen doorbrengen op een luxe catamaran, varende over The Great Barrier Reef en slapen op het deck, niet verkeerd!
Het leven on the road is tot nu toe geweldig. Elke dag staat er weer iets leuks op het programma en ontmoet je weer nieuwe mensen. Een hoop mooie ervaringen rijker en ik heb nog een paar mooie weken voor de boeg! Op naar de Great Barrier Reef, dan Cairns en vervolgens Byron Bay voor kerst en oud & nieuw.
Helaas is mijn smartphone kapot gegaan dus ik heb een tijdelijke vervanger aangeschaft. Voorlopig geen WhatsApp maar bellen en SMS'en kan wel, mits bereik. Laat af en toe wat van je horen!!
Doeg!
PS. Ondanks dat het een lang stukje is geworden hoop ik dat het een beetje leuk was om te lezen!
- comments
Mitchell Leest prima weg terwijl ik mijn 10 uur doorbreng op kantoor met de vallende sneeuw op de achtergrond:)