- Pulau Pinang -

Na een lange dag wachten waren we eindelijk op het busstation van Malakka. Hier zou onze bus vertrekken om 22.45. We besloten om optijd heen te gaan, zodat we nog een boardingpass konden halen bij het loket van onze bus maatschappij. Heel leuk, maar het loket was dicht... We waren dringend opzoek gegaan naar informatie, maar hier kregen wij een antwoord waar wij niets aan hadden. Wij besloten maar om te wachten, totdat de bus arriveerde.

Toen de bus aankwam liet mannelijke Jess aan de buschauffeur de online tickets zien die we hadden gekocht. De man wilde persé geprinte tickets zien en accepteerde de online tickets niet. Na een aantal minuten gezeurd te hebben mochten wij uiteindelijk de bus in. Met een rot gevoel zijn wij de bus ingestapt.

Na ongeveer drie kwartier tot een uur onderweg te zijn begon de drama weer. Klapband! We keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar: "Ja hoor! Hebben wij weer!". De twee mannen van de busmaatschappij deden eigenlijk niks en waren aan het wachten. Ze konden namelijk de band zelf niet vervangen en er moest hulp komen. Gelukkig duurde dit MAAR liefst drie uur... Na deze drie uur vertraging waren we eindelijk onderweg naar onze bestemming die totaal zes tot zeven uur duurde. Veel geslapen hadden we niet, want de chauffeur dacht dat hij Keanu Reeves was in de film 'SPEED' en zo scheurden wij naar onze bestemming. Gelukkig waren we niet bang, want mannelijke Jess had gelezen dat een bus van deze maatschappij was gekanteld...

Maar uiteindelijk wel veilig aangekomen op het eiland Penang!

Opnieuw sliepen wij in een oud gebouw die omgetoverd was tot een guesthouse. Het was een leuk ingericht gebouw die de oude look bleef behouden en een tikje modern was. Wij kwamen hier dus vermoeid in de ochtend aan. We konden onze kamer nog niet in, maar we mochten wel alvast ontbijten. Tijdens het ontbijt kwamen twee Maleisische jongens bij ons aan tafel zitten. We kwamen in gesprek en zij nodigden ons uit om mee te gaan naar het strand Batu Ferringi. We reden met de auto deze kant op. Het was een rustig strandje met veel dure resorts. Het water had een mooie blauw/groene kleur, maar was niet echt helder. Na het strand hebben wij nog een stuk gereden en lieten de jongens verschillende hoogtepunten zien. Wij hebben samen geluncht, voordat zij ons weer terug brachten naar het hotel. Onderweg maakten zij nog een kleine omweg om ons de weg te laten zien. Heel erg tof dat deze jongens ons spontaan een deel van het eiland en de cultuur wouden laten zien en laten proeven!

De volgende dag moesten wij de guesthouse verlaten, omdat deze vol geboekt was. We boekten een ander hotel op loopafstand. Hier huurden wij twee fietsen. Vrouwelijke Jess op een oude damesfiets die veel te klein was en mannelijk Jess op een rugbrekende mountainbike met dikke banden. Op de fiets gingen wij naar 'Clan Jetties'. Een vissersdorp dat op het water was gebouwd. De 'clans' zijn chinezen die in de 19e eeuw bij elkaar kwamen wonen om samen tradities en overlevingskansen te vergroten.

Na de Jetties reden wij het centrum in hielden een soort speurtocht. De stad Georgetown staat bekend om zijn 3D street art. Wij gingen opzoek door het centrum en probeerden met alle kunstwerken op de foto te gaan. Onzettend leuk gedaan en een toeristische trekpleister. Door de drukte en de hitte hebben wij ze helaas niet allemaal kunnen vinden, maar het was hartstikke leuk! Resultaten zien jullie bij de foto's.

In de avond gingen wij opzoek naar traditionele snacks bij een streetfood market. We hebben verschillende dingen geprobeerd zoals; lokale loempia, pop piah ( soort loempia in een zacht vel) en wan tan mee (chineze bamisoep). We gingen met de fiets doelloos rondfietsen. We kwamen uit bij de zee. Hier was een hawkercentre (eten) en een boulevard waar lokale bevolking bij elkaar kwam om te ontspannen. Je kon met slangen en hagedissen op de foto, skeeleren of gewoon lekker zitten en genieten. Een stuk verderop was een enorm grasveld met een podium waar optredens werden gehouden. Op het grasveld zelf stonden standbeelden van gummyberen die elk land van de wereld vertegenwoordigen. Elke beer had een uniek design en was bedoeld om de verschillende mensen en culturen dichter bij elkaar te brengen. Hiernaast was een avondmarkt met kleding en natuurlijk eten. Hier hebben wij onze laatste snack gehaald. Met een volle buik hebben wij ons zelf getrakteerd op verschillende drankjes om de dag af te sluiten.

Ons volgende avontuur is op het eiland Langkawi!