Ok, wat is dat met mij en het vergeten van bikini's?! Dios mio. Dus vandaag stond de Palenque ruins, Agua Azul & Misol-Ha op het programma. Wat er op neer komt dat ik eerst weer naar een ruïne ga en dan twee keer naar iets waar je kunt zwemmen. Ik sta vroeg op (half 7) en ga ontbijten in het café naast mijn hostel. Om 8 uur word ik opgehaald voor mijn trip, dus ik zit lekker op m'n gemak te ontbijten. Dan komt er een Mexicaanse jongen naast me zitten, Carlos, en we praten een beetje over van alles en nog wat. Gelukkig gaat t steeds beter met m'n Spaans en ben ik alweer best makkelijk gesprekken aan t voeren. Carlos geeft zumba lessen en hij vraagt of ik vanmiddag mee ga. Ik zeg dat als ik op tijd terug ben, ik het wel leuk zou vinden. Ik zit zo uitgebreid te kletsen, dat ik helemaal de tijd vergeet. Snel nog naar m'n kamer, tanden poetsen en spullen pakken, want mijn bus is er over 10 minuten. In de lobby van mijn hostel word ik opgehaald door een klein mollig Mexicaans mannetje. Zijn bus staat ergens aan het eind van de straat, dus ik loop achter hem aan. Hij heeft er aardig de pas in voor zo'n klein mannetje! Als ik het busje instap, vraag ik mezelf ineens af of ik mijn bikini wel heb ingepakt. Nee dus.. Nouja, ik zie straks wel hoe ik dat ga doen. Als we aankomen bij de Palenque ruïnes, vraagt een meneer waar iedereen vandaag komt. 'Oh Nederland! Dan wil jij vast met mij mee' zegt hij. 'Nederlanders zijn altijd heel geïnteresseerd'. Hij wijst naar een stel en zegt dat die mensen ook Nederlands zijn en ook al met hem mee gaan. Ik vind het wel fijn om een gids te hebben, zodat ik in ieder geval weet waar ik naar kijk. Ik besluit dus ook mee te gaan. De Nederlanders komen uit Delft, maar oorspronkelijk uit Georgië. Zurra en Christine zijn hele lieve mensen en Ernesto onze gids is ook een chille vent, dus ik ben in goed gezelschap. De ruïnes van Palenque zijn supermooi. We zitten midden in de jungle dus de ruïnes steken heel mooi af bij het groen van de bomen. Ernesto vertelt veel interessante dingen en neemt ons na alle ruïnes te hebben gezien, verder mee de jungle in. Hier onder alle vegetatie zijn namelijk nog veel meer tempels. Deze mogen alleen niet opgegraven worden, omdat ze anders te veel van de jungle vernielen.

Na de ruïnes moet ik wisselen van busje en chauffeur. Ik zit nu bij Christine en Zurra in de bus. Als ik instap, is het eerste wat in hoor een schreeuwende vrouw. Het komt uit de boxen van het busje en blijkt een zingende vrouw te zijn. Ik weet niet waar de chauffeur deze cd vandaan heeft, maar als hij ervoor betaald heeft, twijfel ik of zijn gehoor wel goed werkt. We vertrekken en rijden door naar Misol-Ha. Onze chauffeur vraagt wanneer we daar stoppen wie er Spaans spreekt. Ik ben de enige niet-Spanjaard die zijn hand opsteekt. Bij deze heeft hij mij gebombardeerd tot tolk. De chauffeur spreekt namelijk zelf geen Engels. Hij vertelt waar we naartoe moeten lopen, dat we daar dan wat foto's kunnen maken en dat we dan om 13.30 weer terug moeten zijn. We hebben 40 minuten. Ik herhaal zijn verhaal in het Engels en dan kunnen we gaan. Zurra maakt een vette foto van mij in een powerpose op een rots voor de waterval en eigenlijk moeten we al snel weer terug naar het busje. De chauffeur heeft de muziek geswitcht. Fijn, zou je denken, maar hij heeft geswitcht naar een drum and bass versie van Loving you (Minnie Ripperton). Teringherrie dus.

We gaan door naar Agua Azul. Een grote waterval, die in meerdere levels naar beneden gaat. We kunnen een lang stuk langs de waterval lopen en op sommige plekken mag je zwemmen. Als je een bikini bij je hebt... Ik raak aan de praat met Federico en we komen tot de conclusie dat we eigenlijk niet eens zo graag willen zwemmen. In plaats daarvan besluiten we na onze wandeling bij een van de kraampjes langs het water te gaan eten. Federico komt uit Rome en woont nu in Berlijn. Twee steden waar ik nog nooit ben geweest en Federico vindt dat ik me moet gaan schamen. Hij heeft ook wel gelijk. Ik reis de hele wereld over, maar deze twee belangrijke wereldsteden in Europa heb ik nog nooit gezien.

Als we later met z'n allen weer in het busje stappen. Heeft onze chauffeur weer een lekker nummertje opgezet. Het is een Spaanse, soort van carnaval achtige groep, die zingt 'no soy feo, soy diferente'. Ik ben niet lelijk, ik ben anders. Supercatchy.

Terug in mijn hostel klets ik even met Brad, een jongen uit Jersey (Engeland) waar ik gister sol mee heb gedronken en ridiculousness gekeken. Nancy, een Mexicaans meisje, komt erbij zitten en met haar praat ik wat in het Spaans. Ze vertelt me dat ze Brad zijn naam heeft onthouden omdat het lijkt op het woord brood. 'Pan?!' vraag ik. 'No, bread!' zegt ze en ze komt niet meer bij. Vanaf nu noemen we hem Pan.

Nog wat later ontmoet ik Jessica. Zij komt ook uit Mexico en samen praten we over van alles en nog wat. Waarschijnlijk komen we elkaar overmorgen nog tegen in Tikal. Als ik nog even snel wat ga eten in het café, komt Carlos binnenlopen. Hij vraagt waar ik was. Jammergenoeg heb ik dus zijn Zumba les gemist, maar ik was ook pas om half 8 terug van mijn trip. Ik denk dat ik zo maar ga slapen, want morgen moet ik om 6 uur met de bus naar Flores, Guatemala. Ik hoop dat ik kan slapen, want toen ik daarnet mijn kamer binnenkwam, vond ik 3 mega grote dooie kakkerlakken. Ik heb ze mijn kamer uitgelanceerd en de gaten onder de deur opgevuld met wc-papier. Ik vraag me nog steeds af wie ze heeft vermoord, want ik slaap alleen op een kamer en in was t niet... Spanning en sensatie! Welterusten!