lieve allemaal,
het is weer een tijd geleden, voor ons zijn de feestdagen ook echt druk geweest. Waarschijnlijk jullie ook te druk zijn geweest om onze blog te volgen gezien het aantal reacties (op wat dronken na) lijkt het in ieder geval wel zo. Wij maken het in ieder geval nog steeds goed dus degenen die zich daar zorgen over maken kunnen daar bij deze mee stoppen. Ga er lekker voor zitten want dit zal een lang stukje worden.
We hebben jullie achtergelaten op Koh Tao na onze succesvol afgeronde duikcursussen. We zijn na ons vorige verhaal met de nightferry terug naar het vaste land gegaan. Deze slaapboot had fantastisch kleine bedden waar wij enorm brede boys 2 matrassen nodig hadden om op te kunnen liggen en in de lengte stopte hij op heuphoogte. Victor uiteraard als een roos geslapen en Tim geen oog dichtgedaan, still same old same old. Eenmaal op het vaste land met behulp van minivans richting Georgetown te Maleisie gegaan. Hier een prima kamer gevonden boven een erg lekkere bakkerij die we natuurlijk bij aankomst direct onveilig gemaakt hebben. De stad s'avonds verkend en erg vet om het contrast tussen hoog en laag, oud en nieuw te zien.
De volgende dag de plaatstelijke malls bezocht maar zowaar rustig aangedaan wat kopen betreft, we kunnen ons blijkbaar ook nog als mannen gedragen. In de avond besloten uit te gaan in de daarvoor bestemde straat, alleen bleek je hier schoenen en lange broeken te moeten dragen, wat ons betreft niet echt een optie want zelfs s'nachts is het hier veel te warm voor dat soort ongein. Uiteindelijk beland in een soort kroeg met dansvloer waar de locals op de meeste slechte muziek wel volledig uit hun plaat gingen.
Het werd weer eens tijd voor een dagje cultuur dus zijn we naar een hele simpele doch mooie moskee geweest. Hier moesten we ons fatsoeneren met een gewaad waardoor we niet te lang bleven vanwege de al zo vaak genoemde hitte. Hierna een paar hele kleurrijke chinese tempels gezien die verstopt lagen in binnenplaatsen waardoor er een soort van oase van rust gecreeerd word in een de drukte eromheen. We hadden ook nog wat andere monumenten op onze shortlist gezet maar die waren onbereikbaar omdat ze een straatrace met scooters hadden georganiseerd. Vrij lame want de scooterrace was echt niet de moeite waard, de topsnelheid lag immers rond de 70km/h. Toen we inkopen gingen doen in onze bakkerij voor de volgende reisdag kwamen we Kirsten en Esmee, onze twee enorme speciale dames, weer tegen. Wat is de wereld toch enorm klein af en toe!
5 uur s'ochtends de reis terug naar Thailand aanvaard en in de middag aangekomen in Krabi. Hier de toch aardige stad bezocht en rondgelopen door het park. Na een goeie nachtrust richting Koh Lanta gegaan. Koh Lanta is een prachtig eiland, maar wordt meer bezocht door gezinnen. De volgende dag besloten we dus te verhuizen naar een van de andere stranden waar we wat meer lotgenoten hoopten tegen te komen. Ook hebben we een motorbike gehuurd om het eiland echt goed te kunnen verkennen. Op het zuidelijkste puntje helemaal afgezonderd van alles hadden ze een resort met vette treehouses, dat spijtig genoeg niet in ons budget pastte. S'avonds nog gezocht naar een gezellig plekje, maar Scandinavische gezinnen zijn hier de main visitors. De motorbike de volgende ochtend met een dag verlengd en wederom een exciting roadtrip gemaakt alvorens Tim bedacht had te gaan hardlopen. Dit kwam hem op een uur nagloeien en zweten te staan, zelfs na een koude douche. Toen maar uitwaaien op de scooter om terug te komen met een slipper minder, zonder dit gemerkt te hebben (knap). Uiteindelijk eind goed al goed want na wat zoekwerk slipper op weg teruggevonden en afgekoeld en wel het diner opgezocht.
Koh Phi Phi was de volgende dag onze bestemming en op dit toeristische eiland een kamer gevonden met een hele zwerm muggen. Deze eerst allemaal uitgeroeid voor we hem goed en wel betrokken. Omdat het kerstavond was hebben we besloten wat uitgebreider te eten dan normaal, wat resulteerde in een voor het eerst echt goed gevulde maag. Na een zelfgemaakte bucket genoten te hebben richting strand gegaan alwaar een feest op ons stond te wachten. Om in de sfeer te komen kon je vuurtouwtjespringen en een vuurhoepel springen. Aangezien er alleen maar incapabelen en angsthazen waren hebben wij maar even laten zien hoe dat vuurtouwtjespringen nou moest en dat leverde het nodige gejuig vanuit het publiek op (foto's staan ook hier op onze blog). Uiteindelijk erg gezellige en leuke avond gehad met winst na geld te vinden tijdens onze succesvolle zoektocht naar onze verdwenen slippers.
Na een rude awakening voor Tim, hij had een verrekte knie, grote teen zonder nagel en verbrande nekharen, het stadje ingelopen. Hier is weinig te beleven en dus zijn we maar gaan luieren op het strand in voorbereiding op een contest die Victor wilde doen. De contest was om een 800gr hamburger + flinke portie friet, onion rings en koolsla binnen 30 min op te eten. Na het ontbijt het vasten dus ingezet. Erg vervelend als dan net die avond zonder vooraankondiging het restaurant afgehuurd word en de contest afgeblazen moest worden. Het strand nog wel opgeweest maar deze avond bleek een slap aftreksel van de vorige dus uiteindelijk weinig spannends gebeurd.
Met de boot in de Phuket beland de volgende dag en voorbereid op de dikste Duitsers met de jongste meisjes aan wal gestapt. Dit bleek eenmaal in de stad aangekomen totaal niet nodig want de toeristen waren op één hand te tellen. S'avonds langs erg lame kermis gelopen die uit 1 attractie bestond, namelijk ballonnen kapotgooien met dartpijltjes. Toch erg raar dat 15 van zulke stands naast elkaar staan zonder enige variatie. Dit bleek ook de hangout plek voor locals die hun getunede pick ups aan elkaar showden. De volgende dag anderhalf uur gezocht naar een ontbijttentje (zo toeristisch is Phuket Town). Hierna wederom een scooter gehuurd om naar Patong Beach te gaan, dit moest dan het Phuket van de oh zo bekende verhalen zijn. Ditmaal waren de mentale voorbereiding hard nodig want Patong beach is het sextouristen walhalla. Vooral tijdens het avond eten werden we omringd door lelijk fatsige mannen met jonge Thaise dames. Als verwerkingsmiddel van deze ellende hebben we maar een 2daagse shopping spree gestart. Ook hebben we wat mooie kapen bezocht en een enorm Buddhabeeld op de hoogste berg van Phuket waar je een erg mooi 360 graden uitzicht hebt over het hele gebied.
Nu was het tijd geworden voor 2 dagen enorm harde chillings in het prachtige resort van Ellen en Derk. Familie van Victor die op Cape Panwa, wat iets buiten Phuket ligt, een villa bezitten met zwembad, warme douche, airco, enorme tv met bose surround system en nog veel meer voor ons ongekende luxe. Met overvolle bepakking aangekomen bij de ingang van het resort en direct opgehaald door tuktuk van het resort zelf. Na een rondleiding door het huis hebben we sportief gedaan in de vorm van tennisen, voetvolley, hardlopen en zwemmen met Pjotr en Berend (kids van). Hierna genoten van een heerlijk maal met Pjotr en Berend alvorens gebruik te maken van 1 van de vele tv-installaties met een film.
Na een volledig geserveerd ontbijt hebben we de volgende dag een boottripje gemaakt naar een onbewoond eilandje van het resort. Dit gebruikt om lekker bij te komen en onze teinte bij te werken.
Helaas moesten we de ongekende luxe ook weer verlaten voor ons goedkope, maar wel spannende backpackersleven. We zijn voor zonsopgang opgestaan om nog 1 keer te genieten van een warme douche, en ons 100 meter met een tuk tuk van het resort naar de uitgang te laten vervoeren.
Na een hele dag reizen (ja, deze horen er ook bij) waren we aangekomen op Koh Phangan, waar we onze eerder ontmoette Finse vrienden zouden weerzien. Aangezien het al 10 uur was waren onze vrienden al lang vertrokken richting Haad Rin (het beruchte strand van Koh Phangan). Omdat de receptie ons naar de verkeerde bungalow verwees, hebben we per ongeluk ingebroken bij vermoedelijk twee duitse meisjes. We kwamen hierachter toen we overal bh's, make-up artikelen en een duits boek zagen liggen... Snel de kamer weer verlaten en als inmiddels ervaren dieven in de goede kamer ingebroken (ja het gaat echt zo makkelijk). Omdat het al laat was hebben we maar snel een bucket en een biertje achterover geslagen alvorens we ons richting Haad Rin begaven. Wonder boven wonder zijn we hier tussen de ongeveer 40.000 mensen (!!!) onze vrienden tegengekomen, en hebben na het avondeten met hun de ingang van het nieuwe jaar gevierd. De volgende ochtend bleek iedereen op eigen gelegenheid thuis gekomen te zijn. We hadden natuurlijk slecht geslapen, want er hing alleen een hangmat, en de zon was natuurlijk al lang op. Gelukkig had Tim wel al een half uurtje midden op het bomvolle strand kunnen slapen, en zijn T-shirt hierbij kunnen verruilen voor een paar slippers en een hoed (let's blame it on the bucket). De volgende dag weinig activiteiten op het programma aangzien iedereen nog een beetje brakjes was. 'S avonds heeft Victor zijn in Laos afgesproken Heads Up (poker) met Samuli, een van onze Finse vrienden, gespeeld met allerlei zaadjes en nootjes als chips. Na wat te hebben gepokerd en gedronken zijn we wederom iedereen kwijtgeraakt op het inmiddels al wat minder bezette strand en heeft Tim bij thuiskomst een royaal plekje op de grond bemachtigd, aangezien hij buiten werd lek gestoken door muggen. Victor had uiteraard weer nergens last van.
Behalve feesten hebben we ook nog een scootertje gehuurd om de andere kant van Koh Phangan te zien. Helaas was de waterval erg matig, en op wat mooie zandweggetjes door de bergen na was er weinig te doen. Daarom zijn we s'avonds maar weer gaan feesten en afscheid gaan nemen van het beruchte strand en onze Finse vrienden. Laten we het erop houden dat deze avond misschien nog wel gekker was dan die op oud & nieuw. De buckets hadden hun werk wederom goed gedaan...
Gelukkig waren we wel nog net op tijd thuis voor de taxi die om 6 uur s'ochtends vertrok. Goed brak maakten we ons op voor weer een volle dag reizen. Eerst met de taxi, vervolgens met de ferry, en uiteindelijk met de bus. Het enige probleem was dat de bus 4 uur te laat kwam opdagen, waardoor wij, en 30 andere lotgenoten onze bus misten in Had Yai. Na eindeloze pogingen om de buscompany en de nederlandse ambasade te bellen kwam de tourist police opdagen. We hebben uitgebreid verslag gedaan van wat er was gebeurd, en gelukkig kregen we de volgende ochtend een bus die ons naar Kuala Lumpur zou rijden. Helaas was dit voor ons te laat, want hierdoor moesten wij een overstay fee van 1000 Baht (20 Euro) betalen omdat ons visum de vorige dag afliep. Na eindeloze pogingen om de douane uit te leggen dat het niet onze fout was, werden we "vriendelijk" verzocht toch de boete te betalen. Frustrerend, want van 20 euro kun je in Thailand een luxe dag leven!
Eenmaal in Kuala Lumpur hebben we een zeer relaxed guesthouse gevonden, en zijn we met 3 Zweden, die in hetzelfde schuitje als wij zaten, gaan avondeten. Er bleek een grote straatmarkt te zijn in China Town (Petaling street). We hebben even snel rondgekeken, maar hebben ons er niet meer aan kunnen wagen aangezien we zo moe waren.
S'ochtends hebben we van het gratis ontbijt genoten, en wilde we een kaartje bemachtigen voor de Petronas Twin Towers. Helaas bleek dat je elke dag voor 11 uur een kaartje moest kopen, want er is elke dag maar een beperkt aantal kaartjes beschikbaar. Een paar dagen later alsnog omhoog geweest naar de skybridge op de 41e verdieping om van het zicht te genieten. Na tevergeefse shoppogingen waren we (toch nog enigzins vermoeid) naar huis vertrokken. S'avonds bleek er in de plaatselijke reggeabar tussen Tim en een van de twee Zweedse meisjes (Sophia) nog een klik te zijn. Omdat er, zoals gewoonlijk daar, een ruzie was waarin een taser betrokken was, zijn we maar snel naar huis gegaan en hebben Tim en zijn Zweedse dame genoten van een filmpje.
De volgende dagen hebben we eigenlijk heel veel gechild en geshopt, waarin we s'avonds het vaste patroon hadden om Petaling street te bezoeken voor wat goedkope nieuwe kleding. Ook hebben we vele shoppingmalls bezocht waaronder het KLCC en Times Square. Nadat Tim afscheid had genomen van Sophia kwam Samuli naar Kuala Lumpur omdat hij hiervandaan terug zou vliegen naar Finland. Natuurlijk hebben we er nog een laatste gekke dag van gemaakt, en zijn we naar het Times Square geweest, waarin zich een compleet pretpark bevind (aparte dingen als pretprarken in de winkelcentra is blijkbaar niet gek, want er blijkt ook een winkelcentrum te zijn met een ijshockeyveld). We hebben genoten van de achtbaan en andere atracties, maar voornamelijk van de botsauto's. Elke keer zochten we namelijk een target uit, die elke keer nadat de eindbel ging doosbang het slachtveld verliet. Eenzelfde jongeman kwam meerdere malen terug om met een chagerijnige kop in het autootje te zitten en voor alle confrontaties te vluchten. Gelukkig hadden wij wel de grootste lol! Zeker toen 3 locals ons uitdaagden door zelf ook een teamverband te vormen. Al hun moedige intenties ten spijt bleken wij toch een beter team en waren zij degene die de meeste klappen vingen.
Na s'avonds de laatste inkopen te hebben gedaan zijn we de volgende ochtend naar het postkantoor gegaan om onze volbepakte dichtgetapede dozen naar Amsterdam te versturen. Aangezien we alletwee minder dan 2 kilo over de 10 kilo (ja we lijken wel vrouwen) zaten moesten we onze complete doos openscheuren, overstapelen en weer opnieuw dichttapen. Vooral kut voor Victor want die zat alleen over het gewicht omdat Tim een van zijn vele paar schoenen niet kwijt kon in zijn eigen doos. We hebben aangeboden om meer te betalen, maar het moest blijkbaar perse in maximale gewichtseenheden van 10 kg verstuurd worden. Wederom een raar systeem waar wij de dupe van werden, aangezien we door het gezeik en het tijdverlies onze bus naar Melaka misten. Gelukkig was het een goedkope rit van 2 uur, en konden we in de middag gewoon met een andere bus.
Nu zitten we in Melaka, een klein stadje dat vroeger een belangrijke haven van de VOC is geweest met hierdoor veel Nederlandse invloeden. Morgen gaan we het aandoenlijke stadje bezoeken, en zullen we jullie in ons volgende verhaal (hopelijk deze keer wat sneller) verder inlichten.
For now, geniet van de sneeuw en het koude weer! Jullie zullen het niet geloven, maar met al deze hitte verlangen we wel eens naar een natuurlijke airconditioning!