Eindelijk in Porto geraakt! De weg hiernaartoe was niet helemaal zonder obstakels...

Het begon allemaal enkele dagen geleden. We waren in een kleine camping van een Duits koppel toen ik 's nachts enkele drupjes water hoorde vallen op de tent. Omdat ik toch was wakker geworden, dacht ik dat k dan evengoed even kon opstaan om de handdoeken en schoenen in de tent te zetten, stel dat het toch een beetje zou blijven regenen. En wat een geluk dat k dat gedaan had. Nog geen half uur later leek het wel of de hemel helemaal openbrak. De regen viel feller dan ooit naar beneden en er stond een heel felle wind. Ik dacht op een gegeven moment zelfs dat onze tent zou gaan waaien als wij er niet in hadden gelegen.

Tegen de ochtend was het gelukkig opgeklaard en buiten een hele sterke wind was er niets wat ons kon tegenhouden om veilig en wel op onze camping toe te komen. Het zouden een 80 km worden die dag, dus niets om ons zorgen om te maken. Nu heb ik al verteld dat onze gps er wel eens van houdt om ons op de gekste wegen te sturen he...

Wel, hij had weer zo'n dagje. We waren vertrokken op een mooie, nieuwe, brede baan met fietspad (jawel, een fietspad in Portugal), toen onze Garmin maar bleef volhouden dat we een andere route moesten volgen.

We gingen uiteindelijk dan toch maar de richting in die hij ons aangaf om op een heel slechte weg te belanden: eerst kinderkopjes, dan een soort van geasfalteerd wegdek met gigantische putten in en vervolgens stonden we voor een hek van een fabriek met rechts van ons een zandpad dat uit heel erg los zand bestond (onmogelijk om door te fietsen). De Garmin wilde ons blijkbaar door die fabriek sturen (hoewel die helemaal afgesloten was), en we hadden dus geen andere keuze dan de 8 km op dat slechte wegdek terug af te leggen naar de hoofdbaan op om toch maar een andere route te vinden.

Eenmaal terug op een normale baan gingen we rustig verder tot hij ons weer aangaf een zijstraat te moeten nemen. Deze keer was ook de bewegwijzering in dezelfde richting, dus moesten we wel volgen. Ook nu reden we kilometers lang over de meest erbarmelijke wegen. Maar wat nog vreemder was, er reden ook redelijk veel auto's, dus blijkbaar is dat zowat een 'normale' weg hier...

Ik had jullie nog niet verteld dat Jason intussen ook wel wat pech heeft gehad met z'n fiets. Het moet nu zo ongeveer een week geleden zijn dat we op een kruispunt waren gestopt en juist wilden vertrekken toen we een heel luid schrapend geluid en dan een knal hoorden. Net op het moment dat Jason afzette om te vertrekken, brak de bout die zijn zadel vasthield gewoon door 2! Natuurlijk zaten we niet in het midden van een dorpje en moesten we nog een kilometer of 6 fietsen voordat we ergens terechtkonden. De meest vriendelijke man heeft toen zijn zadel gemaakt en we konden weer verder.

Maar dat was nog niet het enige. Intussen heeft hij ook nog een beetje pech gehad met z'n achterwiel. Telkens als we aan het klimmen zijn, lijkt het wel of zijn rem aanspringt. Na enkele fietsenmakers te hebben bezocht (die telkens dachten het te hebben opgelost), lijkt het nu dan toch eindelijk in orde te zijn. Bleek dat zijn remschijf tegen de frame van z'n fiets aan het schuren was. Gelukkig dat dat opgelost is geraakt voor we terug in de bergen komen :-)

Maar dus, na vele dagen van echt slechte wegen, veel wind, fietspech, ... zijn we dus in het mooie Porto geraakt. We hebben gisteren een boottochtje gemaakt op de Douro en zijn dan naar enkele (ja inderdaad, meerdere ;-) ) porto kelders geweest. We hadden namelijk ontdekt dat je hier gratis een tour door de kelder kan doen en nadien krijg je een aantal porto's om te proeven. Na zo 1 tour hebben we uiteindelijk bij de andere handelaars alleen de gratis porto wijn gedronken ;-)

Morgen vertrekken we verder richting het noorden. Over enkele dagen denken we terug in Spanje te zijn en dan gaan we rustig richting Frankrijk om daar onze fietsvakantie te voltooien :-)