"To be continued..", zo eindigde mijn vorige blog. Hier het vervolg: Zoals gezegd kwamen we om 4.00 in de ochtend aan in Ninh Binh, terwijl het buiten nog pikkedonker was.. Geloof het of niet, maar zelfs op dit soort tijdstippen staan er motortaxi's aan de kant van de weg je op te wachten om je naar een guesthouse te brengen die zij van harte aanbevelen.. Nadat we even weggelopen waren van deze drukte was er 1 aanhouder: een hele erge aardige man die ons met zijn auto naar zijn hostel bracht en waar de kamer slechts €2,25 kostte. Hier hebben we even lekker nog wat uurtjes gemaakt en zijn toen met de scooter de buurt gaan ontdekken. Niet ver van ons hostel vandaan konden we over een riviertje, dwars door de bergen, met een bootje dat werd bestuurd door de voeten van een lief Vietnamees vrouwtje (ooit iemand zien roeien met zijn voeten..?!). Onderweg zagen we een tempel bovenop deze bergen en zijn na dit boottochtje dan ook op zoek gegaan naar de plek waar we deze berg konden gaan beklimmen. En: gevonden! 500 treden rijker en een liter vocht armer had ik denk ik het mooiste uitzicht tot nu toe op deze reis :)

In de avond zijn we alweer doorgegaan naar onze volgende bestemming Halong Bay. Hier boekten we een tweedaagse tour, waarbij we 1 nacht op een boot midden op de oceaan overnachtten. Het uitzicht was adembenemend! Overal staken rotsen uit het water en de kleurveranderingen van het water en de lucht door de dag heen waren indrukwekkend. Helaas gaat de baai ten onder aan haar eigen schoonheid.. Het is namelijk zo ontzettend toeristisch! De boot, kamer en voedsel aan boord waren allemaal prima, maar de service ontbrak. We werden bijna als vee bijeen geroepen en er leken overal addertjes onder het gras te zitten. Zo was kajakken inclusief maar als je door een grot wilde moest je wel nog extra betalen, oplossing: midden op de oceaan onze eigen kleine grot vinden en daar een fles rood opentrekken met zonsondergang! Uiteindelijk hebben we ook nog voor veel meer biertjes moeten betalen dan we gedronken hadden (er was een turfsysteem..). MAAR bier is er gedronken, want gelukkig waren er drie super leuke Argentijnen en een Braziliaan aanwezig waarmee we tot diep in de nacht hebben gedanst (er is zelfs een poging gedaan ons de salsa te leren, of nouja onze heupen te ontgrendelen..) Beeldmateriaal van Olga is aanwezig, maar zal ik hier niet online zetten om mezelf van een geslaagde voortzetting van ons samenreizen te verzekeren.. Maar vraag er thuis vooral naar ;)

Toen hebben we onze reis voortgezet richting Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Aangezien we beiden een korte nacht hadden gehad, was het erg prettig dat we een extreem chille en betaalbare kamer gevonden hadden met twee grote lossen bedden, een warme douche en televisie met verschillende Engelstalige zenders. Aangezien het vrij koud was en we de laatste paar dagen erg veel gereisd hadden, hebben we in Hanoi vaak een halve dag door de stad gelopen en de andere helft gewoon lekker in bed gelegen en een filmpje gekeken (was stiekem ook wel eens even lekker..). De tweede dag kwamen we twee bekende meiden tegen waarmee we 's avonds een drankje zijn gaan doen. De avond eindigde alsof we in een slechte thriller terecht gekomen waren! Om 00.00 moeten de kroegen in Hanoi officieel sluiten, echter proberen er een paar kroegjes langer open te blijven (waaronder die van ons) en wel als volgt: Eerst wordt er gevraagd wie er nog wilt blijven en wie niet. Daarna sluiten ze de ijzeren rolluiken aan de voorkant en is er op een beeldscherm te zien wat er buiten gebeurt. Als er politie komt moet iedereen muisstil zijn en als hij toch iets hoort wordt hij handje contantje afgekocht door de eigenaar. Toen we het pand wilden verlaten moesten we een wenteltrap op lopen en via een bruggetje aan de achterkant van het kroegje het pand verlaten onder begeleiding van bewaker met oortjes in en een zaklamp vast. Ja we voelden ons bijna een beetje criminelen haha. Op oudejaarsdag hebben we in de ochtend Ho Chi Minh bezocht.. Huh maar die is toch dood? Ja inderdaad, maar hij ligt in een enorm mausoleum opgebaard. Heel bizar om zo'n belangrijk historisch figuur, vrijwel intact, ingebalsemd te zien liggen.. Het is ook een erg statige bedoeling. Je moet over een rode loper lopen onder leiding van in het spierwit geklede bewakers. Deze geven zelfs het tempo waarin en de plek waarop je moeten lopen aan..! In de avond hebben we eerst lekker wat gedronken op onze kamer en zijn we daarna rond een uur of 20.00 richting het backpackershostel gegaan waar een goede nieuwjaarsparty werd gehouden. Om 00.00 werden we allemaal verzocht om het pand te verlaten en zijn we in een lange stoet geleid naar een discotheek (een soort van bunker) die vlakbij de snelweg gelegen was. Hier is het feestje dan ook nog even tot in de vroege uurtjes voortgezet. Ondanks het ontbreken van vuurwerk dus een erg geslaagd jaarwisseling gehad!

De dag daarop vertrokken we met de bus richting Vientane in Laos, ook wel "the busride from hell" genoemd. Alhoewel het inderdaad lang was (zo'n 24 uur) was het me het zeker waard aangezien we zo'n €100,- bespaard hebben door niet met het vliegtuig te gaan! Helaas was Ollie een beetje ziek geworden de eerste avond en ben ik dus in mijn eentje de stad gaan verkennen. Uiteindelijk ben ik terechtgekomen bij een eettentje met wat beschonken jeu des boules spelende en karaoke zingende mannen. Met handgebaren en tekeningen op servetjes hebben we geprobeerd met elkaar te praten, maar uiteindelijk bleek "ami(proost), happy newyear!" eigenlijk het enige te zijn wat we volgensmij beiden begrepen. De volgende dag hebben Ol en ik een tempel bekeken met duizende nisjes met daarin kleine budha beeldjes en daarna lekker in een parkje gelegen genietend van het zonnetje (wat al zo'n 2,5 week geleden was..). In de avond zijn we naar een Lao bowlingcentrum gegaan waar we al snel met een interessant figuur genaamd Dan aan de praat kwamen. Deze man uit Zweden was op dit moment voetbalcoach in Vientane, was dj geweest, heeft voor de man achter IKEA gewerkt en had een zeer interessante kijk op verschillende vraagstukken waaronder kinderprostitutie. Zo woonde er een meisje bij hem die hij "gered" heeft van de prostitutie (nota bene bijna verkocht door haar eigen broer) die hij beschouwde als zijn dochter en probeerde zoveel mogelijk kennis bij te brengen zodat ze op haar eigen benen kan staan als hij mogelijk weer vertrekt uit Vientane.

Op dit moment zitten we in een volgepropte locale bus richting Tha Khek (7 uur hiervandaan) waar we zelf een 3 à 4 daagse trip "the loop" gaan doen op een gehuurde scooter. De busreis begon trouwens hilarisch toen ik opstond voor een oudere vrouw en ik van haar tussen haar benen in moest gaan zitten en ze me begon te masseren en mijn haar begon te vlechten (alsof mama hier weer eventjes was). Nu nog zo'n 3 uur te gaan!

Ps. Iedereen natuurlijk nog een gelukkig nieuwjaar gewenst!
Ps.2 Aangezien we 5 dagen zonder wifi hebben gezeten kan ik m'n blog nu pas posten en hebben we ondertussen de loop al gedaan.. (en het was fantastisch) Daar vertel ik de volgende keer weer over!