Hi all,

Na het paardrijden in Jasper NP (25-5), zijn we onderweg gegaan naar Clearwater omdat dat de dichtstbijzijnde stad is om Wells Gray Provincial Park te bezoeken. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Mount Robson, de hoogste berg van British Columbia.

Wells Gray Provincial Park

Een park dat bekend staat om de vele watervallen. We hebben er 3 bezocht waarvan 2 vrij vlot: Spahats Falls en Helmcken Falls. Tussen deze 2 hebben we een trail gelopen naar de Moul Falls, deze is aanzienlijk lager dan de eerdergenoemde 2 maar je kunt er wel achterlangs lopen!

Dat was tevens een uitgelezen kans om mijn nieuwe Goretex Pro jas eens goed op de proef te stellen ;)

Het was supertof om te doen EN mijn jas is fantastisch! (uiteraard heb ik daar nooit aan getwijfeld)

Na het bezoek aan Wells Gray PP (26-5), besloten we alvast een klein stukje richting Whistler te rijden. We hadden al een camping geselecteerd maar toen we van de snelweg af werden geleid bleek dat we nog zo'n 50 km over landweggetjes af moesten leggen om er te komen, niet fantastisch dus. Na te zijn omgekeerd besloten we de eerste de beste RV-Campground die we tegenkwamen op te rijden in de hoop nog een plek te kunnen bemachtigen (het was inmiddels al na 19.00u).

Al snel kwamen we in het plaatsje Clinton langs de Gold Trail RV Campground met aan de buitenkant een groot reclamebord dat adverteerde voor all-you-can-eat bbq buffet aka Roadkill Grill.

Deze camping wordt gerund door een nogal kleurrijk figuur, Michael Dier. Al bij binnenkomst verneem ik dat ik enkel cash kan betalen, dat is vreemd want in een land als Canada is plastic het betaalmiddel bij uitstek. Vervolgens kregen we een plek aangewezen.

Nadat we alles hadden aangesloten besloten we voor de Roadkill Grill te gaan.

Aangekomen bij het terras samen met het Amerikaanse stel dat tegelijk met ons incheckte wilden we eten bestellen. Die bestelling plaats je dus ook bij de eigenaar, hij doet namelijk alles zelf en tegelijk (inchecken, plaats wijzen, bbq etc.). Bij het zien van de mannelijke helft van het Amerikaanse stel roept 'ie over het terras: "We're out ribs!" gevolgd door: "Look at the size of this guy! No more all-you-can-eat bbq buffet!" De man staarde hem in ongeloof aan waarop de eigenaar vervolgd: "What you looking at?".

Rob en ik bestelden de spare-ribs. Toen ze klaar waren werd er geroepen: "Ey, ribs!" dat is het teken dat je je eten moet komen halen. Met mijn ribbetjes op mijn bord stond ik nog wat te lummelen bij het buffet terwijl de Amerikaanse vrouw aankwam om haar ribbetjes en die van haar man te halen. Michael tegen de vrouw: "Ain't nobody getting any service around here! Let him get his ribs himself!"

Amerikaanse vrouw: "Keith, come get your ribs."

Michael: "Yeah Keith, get your fat ass over here! Ain't nobody getting any service around here!"

GE-WEL-DIG, wat een schouwspel! Rob en ik hebben bijna onder tafel gelegen van het lachen!

De ribbetjes waren heerlijk, de entourage fantastisch, we hadden dit niet willen missen!

Byeee!