Hallo!

Na Mae Sot was Rogier helaas een beetje ziek geworden dus we hebben het eerst een paar dagen rustig aan gedaan bij onze aankomst in Chiang Mai. In Mae Sot waren we nog wel naar een dokter geweest (de enige die beschikbaar was, alle klinieken waren verder dicht vanwege een festival). Artsen strooien hier met antibiotica alsof het pepernoten zijn want we kregen meteen een kuur mee samen met nog iets anders. Rogier vond (na wat nazoek werk op internet) antibiotica toch wat overdreven dus die heeft hij niet ingenomen. Uiteindelijk ook vanzelf weer beter geworden. Verder is Rogier ook nog naar de tandarts geweest vanwege een kies die al een tijd pijn deed, maar de tandarts kon niks vinden dus dat schoot niet echt op. De tandarts was wel fan van Van Gogh dus dat was wel weer gezellig. Betalen was ook niet nodig (misschien omdat hij Amsterdam zo fantastisch vond:) Nu niet zo een last meer van dus we laten het maar zo, Rogier gaat in Nederland wel weer uitgebreid naar de tandarts.

Na onze verkenning van de medische zorg in Thailand konden we weer verder met de leuke dingen van het reizen. De eerste 2 dagen was het "lichtjes" festival aan de gang waarbij enorm veel thaise wensbalonnen werden opgelaten. Dat zijn kleine heteluchtbalonnen. Het zag er heel mooi uit en verder waren beide avonden de langste optocht die we ooit hebben gezien op de been. Er kwam echt geen einde aan, je moest er echt bij gaan zitten. Het leek wel of iedereen in Chiang Mai tussen de 16 en de 23 voor deze optocht was opgetrommeld. Toen we wat gingen eten kregen een aantal mensen het idee om deze brandende wensbalonnen vanaf het dakterras op te laten. Een deel van het terras was echter overdekt met een rietendak en een aantal mensen had het balonnen op laten niet zo goed onder de knie.. Het was echt een "accident waiting to happen", dus toen een ballon onder het rietendak terecht kwam waren wij al op weg naar de enige uitgang. Personeel in paniek en iedereen keek geschrokken op. Gelukkig wisten ze de ballon nog net weg te grijpen voordat deze zelf in brand vloog. Als dat onder het dak was gebeurd was er geen redden meer aan geweest.

Na het festival zijn we op een dagtour geweest naar de bekende "langnek volken". Je weet wel, met vrouwen die ringen om hun nek doen en dan een langere nek krijgen. Het was interessant om het een keer te zien, maar het was ook een beetje aapjes kijken. Er stormen toch iedere dag toeristen zo een dorp binnen en het toerisme houd het ook voor een groot deel in stand. Op dezelfde tour hebben we ook nog een soort tempel in een grot bezocht. Kennelijk kon je daar heel makkelijk verdwalen want je mocht er niet in zonder gids omdat je dan gegarandeerd zou verdwalen.

We zijn ook nog naar het Eliphant institute geweest. Ze doen daar shows met olifanten en dat was best indrukwekkend. De schilderijen die olifanten met een kwast in de slurf weten te maken zijn bijvoorbeeld helemaal niet gek. Ze schilderen duidelijk olifanten, bomen en struiken. Verder vonden we het voeren van olifanten erg leuk. Een olifant eet ongeveer 200-250 kg per dag dus je kan er oneindig veel bananen in kwijt. In het Eliphant institute wordt van olifantenpoep verder papier gemaakt en daarvan weer fotoalbums, ansichtkaarten enz. Dan kan omdat het voedsel van olifanten zeg maar vrij "houtig" is aangezien ze zoveel bamboe eten.

We hebben ook nog de nieuwe Harry Potter film gezien in het plaatselijk enorme winkelcentrum waar ook een bioscoop in was gevestigd. Wel even zoeken naar de engelstalige versie, maar ook in de bioscoop werkt weer heel veel personeel (net als overal in Thailand) dus genoeg mensen om je te woord te staan. Voor de film begon kwam er eerst een kort filmpje over de koning van Thailand. Opeens ging iedereen staan! Dus dat deden wij ook maar.

De laatste dagen in Chiang Mai hebben we niet zoveel gedaan. Er zijn een hoop 2de hands boekwinkels waar je goedkoop boeken kunt kopen, en vervolgens weer voor de halve prijs kunt terug verkopen. De laatse 2 dagen zijn dus liggend aan het zwembad (of in de hotelkamer met de airco aan) doorgebracht. En nu zijn we op weg naar Laos. Morgen vertrekken we met de Slow Boat (in tegenstelling tot de speedboat) naar Luang Prabang in Laos. Het is 2 dagen varen en op veel blogs lees je vooral dat het niet zo comfortabel is (harde banken, druk enz.) We hebben alvast 2 kussentjes gekocht om op te zitten. De kussentjes kun je hier opeens overal kopen... Ra ra waarom worden de banken op de boten niet wat comfortabeler gemaakt?

Maar daarover de volgende keer meer, tot de volgende keer!

Groet,

Rogier en Roxanne