Hi how are you of hi how is it going?

Dat is de begroeting in winkels, restaurants, op straat etc. die we al vanaf het moment dat we aan onze trip zijn begonnen horen, zowel van de amerikanen als van de kiwi's! "Good, how are you?" antwoorden wij dan altijd gezellig! Ro en ik vragen ons regelmatig af hoe het in Nederland zou worden ontvangen als wij bij binnekomst in winkels etc standaard " hallo, hoe gaat het?" zouden zeggen...

Onze laatste week in Nieuw-Zeeland is aangebroken. We hebben alles zo ongeveer gezien inmiddels dus wat dat betreft is het een prima timing, aan de andere kant; wat gaat de tijd snel!! Echt niet normaal. De laatste keer dat we onze blog ge-update hebben is alweer een week geleden maar voelt als een dag of drie. Om er maar gelijk een cliche tegen aan te gooien: time flies when you're having fun!! We hebben echt een hele goeie week achter de rug! Het weer wordt steeds zomerser en zelfs de eerste dag in bikini en zwembroek is reeds een feit!

Onze vorige blog eindigte in Invercargill (de zuidelijkste stad van de wereld). Na Invergarcill zijn we in onze rijdende hut op wielen (hij wordt steeds smeriger en smeriger en krijgt een beetje kuren, maar rijdt nog prima!) via een route door het zuiden door de "catlins" (een gebied met veel bos, strand, boederijlandschap en heuvels) heen gereden en door gegaan naar Dunedin (de stad met veel wildlife). De catlins was een tegenvaller wat voornamelijk met het weer te maken had... regen regen en nog eens regen. Toch had de lonely planet ons verteld dat de catlins de moeite waard is voor het zien van de " yellow eyed pinguin" een zeer zeldzame in z'n soort en daar in het wild te zien bij het zogenaamde golden nugget point. Zodoende toch die kant op gereden over een 20 km lange grindweg, boekjes vlogen regelmatig door de auto en ik zat af en toe met m'n hoofd tegen het dak door het gewiebeld van ons huis. Aan het einde van de weg, na een korte wandeling hebben we ze dan gezien.... 5 kleine waggelende pinguins! Wat een geestige beesten en wat bijzonder om te zo in hun eigen omgeving te zien. Maar dit is niet het enige wildlife wat we hebben gezien de afgelopen week. In de buurt van dunedin (waar we na de pinguinervaring naar toe zijn gereden), de zogenaamde otago peninsula, kregen we nog meer wildlife. Sowieso is de otago peninsula een heel mooi gebied om door heen te rijden, prachtige kustlijn, turqoise water, groene heuvels, kleine baaitjes en stranden. En we hadden een strakblauwe lucht met zon, beter kon niet! We wilden naar een klein strandje waarvan we hadden gehoord dat als je geluk hebt daar wel eens zeeleeuwen in het echt kan zien in plaats van op zo'n massale toeristenboor mee om ze te zien. Ook weer een 20 km grindweg om er te komen (maar we zijn er aan gewend inmiddels) en we lopen vervolgens het strand op en zien aan onze rechterhand een verdwaalde pinguin op 5 meter afstand staan. Met z'n toet en buik in het zonnetje, achter een heuveltje dus lekker uit de wind stond ie daar gewoon lekker te chillen. Het strand was leeg, geen mensen, geen zeeleeuwen. We besloten een stukje te wandelen, voorbij de rotsen en daar lagen 3 gezellige dikke zeeleeuwen!! Ze keken even op toen we langs kwamen en het vrouwtje heeft uitgebreid geposeerd voor de foto's (borsten vooruit, neus in de lucht!). Toen we terug liepen zagen we ineens iets zwarts uit de zee komen, we gingen iets dichterbij om het beter te kunnen zien... kwam er gewoon een dikke zeeleeuw uit het water zetten. Als een beer kwam hij het water uit, ging op het strand zitten en begon uitgebreid in het zand te rollen en doen. En wij zaten eerste rij! Soms vond meneer dat we iets te dichtbij waren, dan kwam hij rechtop, maakte z'n borst groot en liet z'n tanden zien... wat een indrukwekkend beest!

Ons volgende hoogtepunt was Mout Cook (de hoogste berg van NZ wat ligt in de zuidelijke alpen). De dag dat we er heen reden was goed weer om te rijden, regen en bewolkt. We reden naar onze canmping en hadden nog geen berg gezien door de mist, de volgende dag werden we wakker met strak blauwe lucht!! Een prachtige wandeling gemaakt door dit mooie gebied voor bergen, riviertjes en gletsjes! Op reis weer door naar de volgende bestemming reden we, ook weer op een strak blauwe dag, langs lake pukaki (vlakbij mount cook). Dit meer is vel blauw door een combinatie van regenwater, gletsjer water en een soort steen en als het windstil is is het een spiegel waarin je de besneeuwde bergen kunt zien. Ongeloofelijk en onbeschrijvelijk mooi!!!

Verder hebben we een zeiltocht gemaakt in de banks peninsula (vlakbij christcurch) op een mooie zeilboot van een schipper die aanvankelijk van plan was 10 jaar de wereld rond te zeilen met zijn boot maar in het plaatsje akaroa kwam om z'n boot een beurt te geven en verliefd werd op het plaatsje en is gebleven.... en nu dus zeiltochtjes doet! Een boeiende man, die ons veel wist te vertellen over de historie van NZ. Naast mooi dus ook een educatief tochtje! In de buurt hebben we genoten van het prachtige weer wat we ook hier weer hadden, op terrasjes met koffie en in tuinen met de mooiste bloemen en planten. Wat hebben we toch een rotleven!!

Inmiddels zitten we in kaikoura waar alles draait om het zien van walvissen!! Dus voor morgen staat er een helicoptervlucht op het programma om ze van top tot teen door het water te kunnen zien glijden! En dan hebben we nog een paar dagen over voor dat we de auto moeten inleveren in Christcurch om een paar dagen later al naar Hong Kong te vliegen! Wat een cultuurshock gaan we daar krijgen!! Van alle rust hier naar hectiek en chaos! Maar ook daar kijken we erg naar uit!

Veel liefs, Eline en Ronen