Inmiddels heb ik het tweede land van mijn lijstje kunnen afstrepen en heb ik Chili helaas weer achter mij gelaten. Na een bizar mooie vlucht over het Andes gebergte landde ik in Santiago! Een van de redenen dat ik graag naar Chili wilde, naast dat het land veel te bieden heeft, is dat Gonzalo in Santiago woont. Gonzalo heb ik in Melbourne leren kennen en samen met Gregor en Thomas zijn we door Zuid-Oost Azië gereisd. De eerste avond zijn we daarom ook meteen een bar ingedoken om herinneringen op te halen. De dag erna ging ik naar zijn huis om daar met zijn familie te lunchen en kon ik meteen beginnen met het ophalen van mijn Spaans omdat zijn moeder weinig tot geen Engels spreekt.

Later in het Hostel leerde ik twee jongens uit Melbourne tegen die de dag erna ook naar Valparaiso wilde voor een paar dagen. Valparaiso ligt op anderhalf uur rijden van Santiago aan de kust en dit vissersdorp staat bekend om haar rijke geschiedenis omdat het voorheen een belangrijke tussenstop was voor schepen die op weg waren naar Amerika tot dat het Panama kanaal werd gebouwd en het is verval raakte. Het in verval geraakt centrum staat inmiddels op de Werelderfgoed lijst van Unesco. Met z'n drieën zijn we er heen gegaan en na een gratis tour door de stad zijn we met een groep overgebleven waarmee we wat gegeten hebben en daarna zijn wezen bar-hoppen. De dag erna zijn we weer naar Santiago terug gegaan omdat een vriend van die Australiërs die dag zou aankomen.

In de tussentijd had Gonzalo kaartjes voor ons geregeld voor de wedstrijd Chili - Egypte voor diezelfde avond. Samen met zijn vader en oom, een stagiair van zijn oom uit Frankrijk, twee vrienden en de Australiërs zijn we naar de wedstrijd gegaan die uiteindelijk eindigde in een moeizame 3-2 overwinning waardoor ik zeker kansen zag voor het Nederlands elftal ;). Voorwaarde was wel dat we in een Chileens shirt heengingen. Nu was het officiële shirt van Chili iets te duur dus uiteindelijk hebben we shirts gekocht met daarop de vlag van Chili. Diegene die om ons heen zaten vonden het maar al te mooi dat er mensen uit Nederland en Australië op de tribune zaten terwijl wij alle twee in dezelfde poule als Chili zitten tijdens het WK. Na de wedstrijd ben ik met zijn vrienden nog naar een Ierse pub gegaan waar we de overwinning nog maar even "gevierd" hebben.

De volgende dag ben ik met een van de Australiërs de gratis tour door de stad gaan doen en kwamen we veel te weten over de stad, de straathonden (400.000 in totaal) en over het regime van Pinochet. Straathonden zie je overal in Chili maar zo heilig koeien zijn in India, zo heilig zijn honden in Chili. Zelden kom je een hond tegen die ondervoed is. Sterker nog, sommige zouden wel wat minder kunnen eten! Iedereen beschouwd de honden als hun huisdieren en inde winter, nu dus, kleden ze ze zelfs aan. Geen medelijden dus. Na wat gegeten te hebben ben ik terug gegaan naar Gonzalo zijn huis omdat ik daar ook sliep nadat ik terugkwam uit Valparaiso. Samen met de Australiërs en een vriendin van Gonzalo zijn we wezen stappen in een club en hebben we een mooie laatste avond gehad met de Australiërs omdat zij de volgende dag maar Argentinië gingen.

Ik heb later een 24 uur durende bus genomen richting San Pedro de Atacama in het noorden van Chili. Deze regio staat bekend als "de droogste plek op aarde", waar het niet dat het twee weken ervoor voor het eerst in 30 jaar gesneeuwd had. In de bus leerde ik 2 Nederlanders en een Brits koppel kennen en met z'n vijven hebben we eigenlijk alles gedaan. De eerste ochtend zijn we om half 5 opgehaald om maar de geisers gegaan. De geisers zijn 's ochtends vroeg het actiefst dus vandaar dat we zo vroeg zijn opgehaald. Blijft een bizar natuurverschijnsel. Daarna zijn we nog naar een klein dorpje gegaan om Lama te eten voordat we weer terug naar San Pedro gingen. Die avond zijn we naar een plek midden in de woestijn gegaan waar we een uitleg hebben gekregen over de sterren, planeten en de melkweg. Ook stonden er 10 telescopen zodat we het ook van dichtbij konden zien. Was echt heel interessant!
De volgende dag zijn we naar de Vallei van de Maan gegaan wat ook weer bizar mooi was. Zo zijn we door zoutgrotten gekropen en hebben we de zonsondergang gezien vanaf een enorme klif.

Helaas zit mijn tijd in Chili er nu op omdat ik de dag erna werd opgehaald voor een 3-daagse trip naar Salar de Uyuni in Bolivia.
Chili is een enorm mooi land met zoveel verschillende landschappen. Zo hebben ze de woestijn in het noorden, het Andes gebergte in het oosten, de oceaan in het westen en in het zuiden grenzen ze aan Antarctica waar je schijnbaar struikelt over die pinguïns. Genoeg om te zien en te doen en zeker een bestemming waar ik terug naar toe zou willen om het zuiden te ontdekken.