Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Brazilië is nog lang niet klaar voor het WK. Met nog 15 Dagen te gaan zijn de meeste stadions nog niet klaar, is de infrastructuur nog altijd slecht en met de (on)geplande stakingen ben ilk heel benieuwd hoe het straks gaat.

Dat gezegd te hebben is Brazilië wel een onwijs gaaf land. Ik begon maar meteen is de "gevaarlijkste" stad van het land: Salvador. De oude binnenstad, pelougrinho, is goed onderhouden en hier zijn veel Afrikaanse invloeden terug te vinden aangezien hier toentertijd de slaven aan land kwamen. Tijdens een tour kwam ik er ook achter dat er nog best veel Nederlandse geschiedenis hier ligt. Wij zouden dit gebied gebombardeerd hebben om het van de Portugezen te veroveren maar wat niet is gelukt tot grote spijt van de gids. Samen met 2 Amerikanen ben ik naar een eiland voor de kust gegaan, Ilha Itaparica. Als je snel even de hectiek van Salvador achter je wilt laten is een ferry tocht van een half uur zeker de moeite waard. Het was erg rustig op het eiland, ook omdat het laagseizoen is. Je merkt meteen dat er een andere sfeer hangt en je hoeft minder op je hoede te zijn dan in Salvador zelf. Op het strand kwam er nog een local naar mij toe om te vragen of ik mijn Rayban wilde ruilen tegen sex met een vrouw in de zee, hij niet wetende dat mijn Rayban nep was heb ik het aanbod toch maar afgeslagen.
Ik heb ook een tour gedaan in het stadion waar Nederland tegen Spanje speelt op 13 juni. De FIFA was op dat moment met een check ronde bezig en ze waren camera's aan het ophangen die voldeden aan de eisen van de FIFA. Er werd nog wel gewerkt aan een aantal punten maar ik heb het idee dat ze het daar wel af gaan krijgen daar.
In het hostel leerde ik 2 Australiërs uit Melbourne (toeval of niet) kennen en met hen ben ik naar Morro de Sao Paulo gegaan, een eiland 2,5 uur van Salvador. Wereld van verschil, zo relaxed! Er zijn geen auto's op het strand maar als je aan land komt hoor je toch iedereen "Taxi!" schreeuwen. Een taxi hier is een kruiwagen waarmee ze zo'n beetje alles vervoeren. Van koffers tot aan complete bankstellen!! De reggea vibe overheerst hier en iedereen is heel relaxed. Spullen kunnen onbeheerd op het strand liggen, niemand is opdringerig en de bevolking helpt je graag. Ook hier merk je dat het laagseizoen is maar dat bevalt mij eigenlijk wel. Beter dan dat je over hordes toeristen struikelt. Salvador en Bahia is zeker de moeite waard om te bezoeken maar het is dan wel belangrijk om te weten waar je wel en niet moet komen. Een verkeerd straatje en je beland meteen in een soort van favella en geloof me, dat is niet heel relaxed als lange westers uitziende jongen haha.

Bestemming 2 was Rio de Janeiro. Mitch had vlakt voordat ik weg ging een goedkoop ticket gevonden naar Rio en zo radicaal als dat hij was heeft hij hem toen ook geboekt. Hij zou 10 mei om 06:00 uur landen en ik om 09:00 uur, waar het niet dat zijn eerste vlucht vanuit Düsseldorf gecanceld was door slecht weer. Hij kwam dus een dag later aan maar dat mocht de pret niet drukken. In Thailand heb een een vriendengroep uit Brazilie leren kennen en in Rio konden we ook bij een van hen blijven slapen. Felipe woont letterlijk aan Copacabana strand dus locatie was perfect! Hij had ook een hond, Mane. Compleet door het dolle geslagen en niet echt zindelijk maar we hebben het overleefd. Mitch en ik hebben praktisch alles gedaan wat we wilden en doordat Felipe ons soms tips gaf zijn we ook op plekken geweest waar je anders niet zo snel zou komen. Naast het Christus beeld, Suikerberg, Ipanema beach, Zonsondergang Apenrots, Lapa street party, Wedstrijd in het Maracana Stadion gezien (WK Finale stadion - wedstrijd was Flamengo x Sao Paulo) Parque Lage, Candelária kerk, Billabong Rio Pro (surf wedstrijd) en de Selarón trappen zijn we bijvoorbeeld ook naar een villa gegaan van een vriend van Felipe waar we met zijn vrienden biertjes hebben gedronken en geBBQt. En je kan Rio niet verlaten zonder beroofd te zijn dus zijn we maar in slaap gevallen op het strand en is ons geld + mitch zijn horloge gejat. Full Rio Experience!!

Ik had zo nog een week in Rio kunnen blijven maar Mitch zijn terugvlucht stond gepland en ik had afgesproken in Sao Paulo met die andere Braziliaan dus na ruim een week zei ik Mitch en Felipe gedag en ben ik op de bus gestapt naar Sao Paulo, ook wel de Concrete Jungle genoemd. Met ong. 20 miljoen inwoners mag het zich dan ook de grootste stad van Brazilie noemen. Ik had voor lunch afgesproken met Rafael en als snel besloot hij om de rest van de dag ook maar vrij te nemen om mij wat dingen te laten zien. In Sao Paulo zelf is niet heel veel te doen maar door de ogen van een local is het toch weer anders. Zo zijn we naar een park geweest waar hij altijd heen gaat om te sporten en zn hond uit te laten, heeft hij mij wat gebouwen van Niemeyer laten zien en zijn we naar vrienden gegaan om daar uiteindelijk ook wat te eten en zijn we daar uiteindelijk gebleven. Volgende dag ben ik zelf Downtown gegaan om daar in een wolkenkrabber te gaan, een markt te bezoeken en het stadion in Sao paulo te bezichtigen. Dat stadion staat nog compleet in de stijgers en er staan overal hijskranen. Het dak is te laat besteld waardoor er geen dak zal zijn tijdens het WK. Regen = Nat, ook voor de suporters. In de avond ben ik weer met Rafael op pad gegaan en zijn we uiteindelijk met vrienden in het Unique Hotel beland waar je een onwijs gaaf uitzicht hebt over de skyline van Sao Paulo.

Na Sao Paulo ben ik naar Foz do Iguacu/Puerto Iguazu gevlogen. In het vliegtuig zat ik naast een vader en een zoon uit het binnenland die in een Nederlandse kolonie wonen. Schijnbaar zijn er in Brazilie iets van 3 Nederlandse kolonies in Brazilie en de ouders van die man zijn vroeger naar Brazilie gekomen. Zelfs zijn zoon sprak Nederlands en het was gaaf om te horen hoe zij daar leefden en wat voor business ze hadden (landbouw en veeteeld). Ik kreeg zijn kaartje mee en ik was meer dan welkom als ik de volgende keer die richting op zou komen. Het punt waar ik naar toe vloog is een drielandenpunt met Brazilie, Argentinie en Paraguay met als hoogtepunt de Watervallen aan de Braziliaanse en Argentijnse kant. Op de eerste dag ben ik eerst naar een enorme dam geweest tussen Paraguay en Brazilie en later op de dag ben ik naar de Braziliaanse kant van de watervallen geweest. Hier kwam ik een Nederlands meisje tegen, Jesse, waarmee ik de rest van de dag ben opgerokken. Vanuit de Braziliaanse kan loopt er een pad van ong 1 kilometer waarbij je een panoramisch uitzicht hebt over de watervallen. Dit was al indrukwekkend maar beloofd was dat de Argentijnse kant nog spectaclairder zou zijn. Ook zijn we nog naar een vogelpark geweest waar ik nog nooit zo veel papegaaien bij elkaar heb gezien. Die dag besloten we ons samen in te schijven voor een dagtrip naar Argentinie om daar met een tour alles te zien. Samen met 1 Duitser, 2 Amerikanen, 2 Engelsen, 1 Nieuw-Zeelander en 2 Colombiaanse hebben we de dag doorgebracht aan de Argentijnse kant die echt vele malen indrukwekkender was. Aan deze zijde sta je echt dichtbij de waterval en soms zelfs net er boven. Ook hebben we met een aantal van ons een boottocht gedaan waarbij je heel dicht bij de waterval komt, en dus zeiknat word. Lucky for me had Jesse 2 poncho's mee waardoor de schade beperkt bleef. De volgende dag vloog ik naar Buenos Aires waar ik een nacht bleef om vervolgens de volgende dag naar Santiago te vliegen, waar ik nu dus ben. Ik had helaas niet echt de tijd om Buenos Aires in te gaan maar dat is dan maar weer een goede reden om hier ooit een keer voor terug te komen.

In Santiago spreek ik af met Gonzalo, waarmee ik door Zuid-Oost Azie heb gereisd, en ga ik ook naar Valparaiso voordat ik richting het noorden reis naar San Pedro de Atacama en Bolivia.

Tot zo ver mijn avontuur in Brazilie. Volgende keer zal ik jullie op de hoogte brengen van mijn trip door Chili.

Cheers!

P.s. Foto's volgens op Facebook