Na bijgekomen te zijn in beschaafd Singapore kwamen we in de hoofdstad van Sri Lanka, Colombo, weer midden in alle hectiek terecht.

Sri Lanka, ooit een Nederlandse kolonië die we daarna weggaven (ja, vrijwillig nog wel) aan Engeland is nu een 'verlengstuk' van India. Waar het bijvoorbeeld in Bangkok een georganiseerde chaos leek, was het in Sri Lanka gewoon echte chaos. Een pluspunt is wel dat de mensen hier verrassend goed Engels praten. Een nadeel is dat Sri Lanka lang niet zo goedkoop is als wij dachten. Alles is hier duur, behalve het vervoer (een reis van 8 uur met de trein kost rond de €1,50). Er een groot verschil in de prijzen bij toeristische trekpleisters. De toeristen betalen vaak 3x meer dan locals. Ook was het reizen en zoeken naar verblijf lastiger dan verwacht, wat reizen als backpacker op een budget moeilijk maakte. Door onder andere stakingen bij treinen en te dure toeristische attracties hebben wij vaak onze plannen moeten wijzigen. Uiteindelijk ging onze reis als volgt: Colombo, Galle, via overstap in Colombo naar Kandy, Nuwara Eliya, via een overstap in Colombo naar Hikkaduwa en terug naar Colombo. Niet het meest ideale reisschema.

Bij aankomst op het busstation van de hoofdstad Colombo, het meeste ongeorganiseerde wat we tot nu toe gezien hebben, verbaasden we ons al meteen. Geen moderne touringcars zoals in bijv Thailand, maar alleen maar bussen uit de jaren '60. Hiermee reizen samen met onze belachelijk grote backpacks was een uitdaging! Volgens de Lonely Planet was Colombo vroeger een noodzakelijk kwaad op weg naar de zuidelijke stranden, maar nu toch wel het bezoeken waard. Wij besloten na een middag maar weer door te gaan naar het zuiden richting Galle, want buiten een aantal historische gebouwen in het kleine centrum van Colombo is er toch echt weinig interessants.

Galle is een door de Nederlanders in de 17e eeuw gebouwd fort, en een goede ook, want het heeft de tsunami van 2004 doorstaan. Wij verbleven binnen in het fort waar oude Nederlandse huizen, kerken en gebouwen met VOC-teken nog te zien zijn. Het fort had een rustige sfeer vergeleken met daarbuiten, dus we konden onze reis toch rustig beginnen.
Vanaf Galle waagden we ons aan een treinreis de heuvels in, naar Kandy. Een treinreis is Sri Lanka is een must vanwege de prachtige uitzichten en is een ervaring op zich. De locals springen in en uit de trein voordat deze stilstaat (de deuren en ramen zijn altijd open) en de coupes zijn soms zo vol gepropt dat er buiten bij de deuren mensen hangen. En dit is voor hen een normale, dagelijks rit van en naar het werk. Wel zorgt dit voor hele mooie foto's en bekijks.

Helaas ook niet onder de indruk van Kandy, waar veel mensen toch lyrisch over zijn, besloten we ook hier maar weer één dag te blijven en meteen bij aankomst te bekijken waar we voor gekomen waren: de thee. Sri Lanka staat bekend om zijn edelstenen en nog meer om de thee. We hadden een leuke tuktukchauffeur die ons eerst naar een kruidentuin bracht waar we alles leerden over kruiden en waar die allemaal allemaal wel niet goed voor zijn. Vervolgens gingen we naar een theeplantage en de bijbehorende theefabriek waar we ook een toer kregen. Het was leuk om te zien hoe thee verbouwd en gemaakt wordt en daarnaast natuurlijk te genieten van een gratis kopje thee :).

De volgende dag kwamen we na nog een mooie treinreis aan in Nuwara Eliya, een stad op bijna 2000 meter, in de buurt van de natuurpark Hortons Plains. De rit ging tussen de bergen door, die uiteraard gevuld waren met thee plantages. De trein zat bomvol, maar wij hadden gelukkig een plekje bij de deur kunnen bemachtigen. Met onze voeten naar buiten hebben wij de hele reis van het uitzicht en de frisse lucht kunnen genieten!
Vanuit Nuwara Eliya vertrokken we de volgende ochtend om half 6 met een busje naar het Horton Plains National Park, om te hiken naar Worlds End, een afgrond van ruim 800 meter. Je moet zo vroeg gaan, voordat de mist neerdaalt en er geen uitzicht meer is. We waren gelukkig op tijd, het uitzicht was geweldig, al zag je de mist al langzaam komen. Tijdens deze hike van 9km hebben we een leuk stel leren kennen waar we door gezellig kletsen goed werden afgeleid van onze niet meest favoriete activiteit (en wat bleek ook niet hun meest favoriete activiteit).

Nadat onze planning in de war was geschopt door stakingen in het treinverkeer besloten we terug naar de kust te gaan en de rest van onze tijd in Sri Lanka op het strand te gaan chillen. Dit bleek het beste besluit ooit.
We brachten drie dagen door in Hikkaduwa, waar op 2m van het strand al koraal is en waar je dus prachtig kunt snorkelen. Het absolute hoogtepunt hier was dat we 50m vanaf het strand tijdens het snorkelen drie zeeschildpadden van zeker anderhalve meter groot tegen kwamen. Je kon zo dichtbij ze komen dat je ze kon aanraken en voeren. Beetje lomp waren ze wel, want zo af en toe zwom er eentje tegen je aan. Echt geweldig om mee te maken, wat een prachtige beesten!
Naast het snorkelen pakten we ook de kans om weer te gaan duiken. Voor de kust van Hikkaduwa liggen twee wrakken op ongeveer 20 meter diepte en Richard was helemaal in z'n element toen hij hoorde dat we zouden gaan wrak duiken. Het eerste wrak was een oude olietanker van Shell en het tweede wrak was een mega zeilboot van 85m, beide zo'n 100 jaar geleden vergaan. Hoewel het super indrukwekkend en leuk was, gaat Simoné toch liever de volgende keer weer mooie, gekleurde visjes kijken.
Onze laatste avond in Hikkaduwa kwamen we op het strand toevallig langs baby-schildpadjes die net uit hun eieren waren gekomen en een weg naar de zee proberen te vinden. Super schattig om een stuk of 20 kleine schildpadjes weg te zien zwemmen in de zee. En ook weer echt heel bijzonder om te zien natuurlijk!

Na elf dagen in Sri Lanka waren we blij om weer verder te reizen. Voornamelijk omdat onze een na laatste stop paradijs zou zijn: de Malediven!

Het was maar een korte vlucht vanaf Colombo naar Malé, anderhalf uur, maar Emirates wist gewoon nog een maaltijd te serveren! Door de douane heen ging ook lekker vlot, super! Het vliegveld ligt op een apart eiland en na een kort stukje met de boot konden we inchecken in ons hotel op het hoofdeiland Malé. De volgende ochtend vroeg zouden we met nog een ferry doorvaren naar het paradijs, een eiland genaamd Maafushi. Anderhalf uur later werden we in een klein haventje opgewacht door personeel van onze hotel wat ervoor zorgde dat onze tassen op onze kamer kwamen. Waren we natuurlijk niet gewend, maar kunnen we best aan wennen! We werden verwelkomd met een heerlijk glas watermeloensap en toen naar onze kamer gebracht. Dit 4-sterren hotel met zeezicht was echt genieten! Eindelijk komen we een beetje tot rust :). Na even van de kamer genoten te hebben gingen we later die middag met een speedboat dolfijnen spotten. Binnen 5 minuten waren ze gevonden en zwommen er zo'n 20 rond de boot en sprongen ze uit het water. We kennen het natuurlijk van het Dolfinarium maar dit is toch wel even anders, awesome!
Na de trip wilden we nog even op het strand gaan liggen, maar dat is hier niet zo recht toe, recht aan als bij ons. Als streng islamitisch land zijn er op de Malediven eigenlijk geen bikini's toegestaan. Op de 'onbewoonde' resort eilanden gelden deze regels niet, maar op ons door locals bewoonde eiland wel. Als oplossing is er een door een schutting afgeschermd stuk strand waar de toeristen wel in hun bikini's kunnen zonnebaden, buiten het zicht van de locals.
Eenmaal in het water bleek het zo helder te zijn, dat je geen duikbril nodig had om alles te kunnen zien. Na 5 minuten kwam er een waterslang langs gezwommen, wat ons wel even deed schrikken. Even later lag er een rog op de bodem, dus er is genoeg te zien!
Hierdoor kregen we weer heel erg zin om te gaan duiken! Zo gezegd, zo gedaan. We maakte twee duiken, in het helderste water wat we ooit hebben gezien! Echt prachtig. Onderwater spotten we twee (ongevaarlijke, maar toch gevaarlijk lijkende) haaien, kreeften, inktvissen en heel veel andere kleurrijke vissen.
Onderweg stopten we nog even bij een zandbank, het zand zo wit en water zo blauw, kon zo op een ansichtkaart, waar we even lekker konden zwemmen en genieten!
Na het duiken brachten we de rest van onze tijd voornamelijk door op het strand, nog even bijbruinen voordat onze reis er alweer op zit.

Na deze veel te korte stop in het paradijs zijn we nu alweer op onze laatste bestemming van deze wereldreis, Dubai. Het is hier maar 6 graden kouder dan de 34 op de Malediven maar het voelt soms bijna fris, dat wordt nog wat als we weer naar het koude Nederland gaan! We waren een halve dag kwijt aan het vliegen naar Dubai en het vinden van ons hotel, dus de eerste dag hebben we alleen maar de Mall of the Emirates verkend, welke op 1 minuut lopen van ons hotel ligt. Voor Richard is dit ook een perfecte plek om te spotten, bij de valet staan altijd de dikste auto's. Sowieso staat Dubai bekend om vele dikke karren, zo hebben we meerdere Rolces, Lambo's en Ferrari's gezien. De rest van onze tijd hebben we een stuk gelopen door het oude Heritage village (het oude stadscentrum), de Dubai fonteinen, Burj Khalifa (hoogste gebouw ter wereld) en de Dubai Mall te bekijken. Verder zijn we nog eventjes naar het strand geweest, dit keer niet om te zonnen, maar om de wereldberoemde Burj Al Arab te bekijken, het enige 7* hotel ter wereld. Daarnaast ligt het eveneens beroemde palmeiland, alleen kun je hier vanaf de grond niet echt van genieten, de vorm is eigenlijk alleen zichtbaar vanuit de lucht. Onze laatste middag en avond besteedden we aan een onvermijdelijke woestijnsafari. Rond 3 uur 's middags werden we opgehaald met een grote Toyota Land Cruiser, waarmee we niet veel later de woestijn in doken. Met een groepje beklommen we verschillende zandduinen, echt heel gaaf om een keer mee te maken! Na zonsondergang stopten we bij een woestijndorp, waar we een rondje op een kameel konden rijden, genieten van verschillende dansen en een lopend buffet. Moe maar voldaan kwamen we weer bij het hotel, waar we onze tassen moesten inpakken en deze laatste blog voor jullie online zetten!

Na 182 dagen, 12 vluchten van in totaal meer dan 42.000 km, 11 landen, 8 treinreizen, ontelbare busreizen en oneindige, prachtige herinneringen zullen we morgen weer voet zetten in Nederland. We zijn ontzettend blij dat we deze reis gemaakt hebben en het was een ervaring om nooit te vergeten! Hopelijk hebben jullie ook genoten van onze verhalen!

Tot snel allemaal! :)