Vrijdag, 3 juli... Om 06.30 uur waren we weg ... met 3 koppels richting Duitsland. Met de fietsen achterop en de GPS ingesteld arriveerden we rond de middag in Bernkastel, in het Eifelgebergte in Duitsland. Dat de Eifel niet steeds garant staat voor klimmen daar wist onze reisleider van dienst Albert alles van. We zouden met de bus (inclusief fietsen) naar Daun rijden en van daar uit een "afdaling" doen van ongeveer 60 km terug naar Bernkastel. Verwende wielertoeristen als we zijn, lieten we ons door dit prachtige voorstel verleiden. Albert boekte via internet zowel het hotel als de busreis (kwestie van niet voor een voldongen feit ter plaatse te staan). Lag het aan het internet of aan de Duitse taal maar uiteindelijk bleek dat we niet voor 6 maar voor 12 fietsen geboekt hadden... De persoonlijke bustickets moesten we ter plaatse nog aankopen.

Wij hebben nog nooit 4 Duitse wielertoeristen zo gelukkig gezien als toen Albert hen voorstelde deel uit te maken van onze "grote" Belgische groep. Zij moesten anders 2 uren wachten op de volgende "fietsbus" en konden nu meegenieten van ons gunsttarief. Wie zou het meest tevreden geweest zijn: Albert of onze Duitse vrienden?

Na een korte busrit vertrokken we dan uiteindelijk via de "Maare-Mosel Radweg" richting Daun. De prachtige fietsroute loopt over een oude spoorbedding en brengt ons via de nodige tunnels en bruggen naar beneden. Af en toe kwamen we een paar moedigen tegen die het traject omgekeerd (bergopwaarts!) deden. Wij niet, verwend als we zijn, reden we in een gezapig tempo "downhill". In de bus had Gerda al opgemerkt dat de lucht dikker en zwaarder werd en hoe we ook fietsten, we konden de beloofde regen niet voorblijven. Regenjassen werden aangetrokken en Albert en zijn Madam zullen Roger en Gerda immer dankbaar zijn dat zij ooit in Thailand waterdicht "impermeables" kochten. De vreemde blikken van een paar andere moedige fietsers negerend zijn we uiteindelijk met droge kledij aangekomen in Daun.

Eenmaal in Daun werd koers gezet met de wagen richting Neidenbach, een klein dorp in de Eifel. Hier had Albert onze kamers gereserveerd. Het inchecken duurde hier iets langer dan gepland maar dit lag absoluut niet aan de internetboeking van Albert maar aan de "tapkunst" van onze Poolse gastvrouw. Zij had welgeteld 22 minuten nodig om 6 frisse Bit-pilsen te tappen. Wat doet een mens hier in hemelsnaam als ze dorst hebben?

Na een warme douche konden we genieten van een een stevige Duitse maaltijd: snitsel... lekker en veel. 's Avonds genoten we nog in de bar van een paar lekkere pinten en ja ... we hadden het snel door ... wil je snel bediend zijn bestel dan gewoonweg "een flesje Bitburger-Pilsen"!

Na de nodige afspraken voor zaterdag: vervoer per trein naar Junkerath gingen we al vroeg naar bed.

Zaterdagmorgen 4 juli... na een stevig ontbijt (zijn wij de enige gasten hier?) reden we onder een stralend blauwe hemel naar Kyllburg Station. We waren van plan van de "fietstrein" te nemen naar Junkerath. Het principe was hetzelfde als gisteren: dalen, dalen, dalen…

Onder een stralende hemel (maar met de regenjassen deze keer in de fietstassen) stonden we "ready to go" op het stationsplein van Kyllburg. Blijkbaar ging onze boeking via "het kaske in de stationsgang" beter vooruit dan bij de Duitse dames. Waar zij ongeveer 15 minuten over deden was bij ons geflikt in minder dan 3 minuten: een "groepsticket met fiets" naar Junkerath. Juist op tijd want de rode fietstrein stommelde al na 2 minuten het station binnen. Ook hier weer een mooi concept: laat je brengen met de fiets naar je vertrekpunt en kom dan al dalend terug naar je auto. De achterste wagons zijn speciaal uitgerust voor fietsvervoer en het opstappen verliep al net zo vlot als de reis op zich.

Dik ingesmeerd met zonnecrème (anderen vinden dit niet nodig…) stappen we op onze fiets richting Gerolstein. Hier zouden we een korte stop maken: een frisse pint met voor anderen een onweerstaanbaar ijsje waren onweerstaanbaar op deze hete fietsdag. Schitterende tocht opnieuw langs een speciaal aangelegd fietspad, ver weg van autoverkeer en drukte. We volgden voor een groot deel het spoor en dit zorgde voor wondermooie taferelen.

Ons Marie-Jeanne is een kei in het fietsen maar ook een kei in het "lek-rijden". We waren nog niet goed weg of Albert stond voorovergebogen over haar velgske om met veel liefde hare band te vervangen. Gelukkig had hij meer dan 1 reservebandje bij want dat was bij Marie-Jeanne geen overdreven luxe en … gelukkig had ook Albert meer dan 1 wit broekske bij want ook dat was bij Albert geen overdreven luxe!

Hier en daar een stevige kuitenbijter maar voor de rest ging het mooi glooiend bergaf. Iedereen content! Na een tussenstop met een stevig middagmaal (worstmet brood) vervolgden wij onze weg. Iedereen veilig en wel aan het eindpunt … de een al meer verbrand dan de ander. Misschien was "smeren" toch wel een betere optie geweest?

Een stevige douche, een stevige pint en een stevige maaltijd waren de ingrediënten van de avond. Na een korte wandeling door het godvergeten landschap van Neidenbach zijn we gestrand op een terrasje waar wij weer de enige gasten bleken te zijn.

Wat doen we morgen?

Opnieuw de fietstrein maar dan van Kyllburg verder naar beneden of een fietstocht in Luxemburg? Laten we dit grote probleem morgen na een goede nachtrust maar oplossen…

Zondag 5 juli... Opnieuw stralende zon. We zijn eruit… we gaan fietsen in Luxemburg. Van Wasserbillig naar Echternach en terug. Een parcours van ongeveer 45 km langs de Moezel.

Inpakken ontbijten en uitchecken. Met de wagen rijden we richting Luxemburg. Na wat zoekwerk raken we onze wagens kwijt aan de brandweerkazerne van Langsur. Weile weg… richting Echternach. Dit fietspad volgt de rivier en leidt ons naar Echternach. Hier nemen we onze lunch en ja … voor de liefhebbers … een ijsje. Wie had daaraan durven twijfelen? En om onze statistieken te bevestigen, na ongeveer 1 km rijdt ons Marie-Jeanne weer lek! Rond 17.00 uur ronden we onze fietstocht op een terrasje langs het water af en ja, het begint langzaam te regenen. Spijtig maar opnieuw komen we in onze beste "outfit" terug aan de wagens.

Huiswaarts na een prachtig fietsweekend! Goed gezelschap, mooie omgeving, plezant tochten! Onze reisleider van dienst heeft uitstekend werk verricht!

Bedankt!

En volgend jaar … opnieuw? In een andere omgeving? Met onze fietsen?