Soms lijkt het best moeilijk om weer een leuke blog te schrijven over de afgelopen week. We hebben namelijk lekker veel en saai in de zon gelegen. Dus veel lijkt er niet te vertellen totdat we er onze dagboekjes bij pakken. We hebben; in een wrak gedoken, een aardbeving gevoeld, met dolfijnen gezwommen, onder een waterval gestaan, een koffieplantage bezocht, in een warmwaterbron gelegen, gebadderd in het heilige water en ons zo'n beetje over het hele eiland Bali verplaatst. En dat in een week tijd. Tja zo klinkt het alsof we het druk hebben gehad, maar we hebben ook echt veel gerelaxt. ;)

Met een auto hebben we ons laten brengen van Ubud naar Tulamben (oost-Bali). Onderweg zijn we op een aantal plekken gestopt. Zo zijn we 's morgens beiden in een sarong (jurk) het 'heilige water' ingestapt en hebben tussen de lokale mensen onze 'zonden' afgespoeld (zie foto; tirta empul). Een goed begin van de dag die nog beter werd door vervolgens bij een koffieplantage te stoppen. Daar mochten we 'gratis' verschillende soorten koffie, chocomel en thee proeven. Hier heb je ook de beroemde dure koffie (cat pookoffie) van €16 per kopje. Deze koffie is gemaakt van de poep van een katachtig dier. Raar! Het is een echte hype in Amerika, daar kost een kop koffie rond de €50 euro. Het schijnt de lekkerste koffie ter wereld te zijn. Wij vonden het te duur. Om deze dag te perfectioneren zouden we gaan zwemmen in een natuurlijke warmwaterbron. Echter het natuurlijke was omgeslagen in een commerciële warmwaterbron. Het was nu gewoon een warmwater zwembad van 38graden. We zullen nooit weten of het een echte warmwaterbron was of gewoon een zwembad met warm kraanwater. De entreeprijs zette ons aan het denken.

In Tulamben ligt de mooiste duik plek van Bali. Duikers van over de hele wereld komen hier heen om te duiken. Aangezien wij nu ook duikers zijn ;) wilden wij hier ook duiken. Waarom? Omdat voor de kust van Tulamben een oud scheepswrak uit de 2e wereldoorlog ligt. Hier zijn we naar toe gedoken en hadden een prachtig zicht op het wrak. Veel vissen en mooi koraal. De pro-duikers mogen/kunnen zelfs in het wrak duiken. Dit was voor ons nog echter te diep.

Na onze duik dachten we allebei dat we nog wat duizelden toen we het huisje voelden bewegen. Al snel zagen we het bed en de ventilator ook bewogen. Dit duurde 1 á 2 minuten en toen was het alweer over. Later lazen we op internet dat het een redelijke hevige aardbeving was geweest. In Sanur (50 km ten zuiden van ons) waren mensen in paniek hun hotel uitgevlucht en waren er gewonden bij een school die was ingestort. Voor ons was het vooral een bizarre, maar ook bijzondere ervaring. Wij zijn nu overlevers van de aardbeving op Bali J.

Met een local bus zijn we doorgereisd naar Lovina (noord-Bali). Hier wilden we dolfijnen spotten. Dat hebben we niet gedaan. In plaats van ze te spotten hebben we met dolfijnen gezwommen. Dat was niet zo leuk als we dachten. De dolfijnen waren wild en sprongen en zwommen steeds op en tegen ons aan. Even rustig op de rug van de dolfijn zwemmen was er niet bij. De dolfijn vast houden of aan de vin pakken mocht ook niet. Alleen aan de zijkant aaien was toegestaan. Daar komt nog bij dat deze twee mannelijke dolfijnen zeer grote harde, puntige en hakige piemels hadden. Hierdoor had Pim een scheur in zijn zwembroek en verschillende krassen op zijn arm. Mayke had alleen wat schrammetjes op haar been. Stiekem vond ze het wel een beetje eng. Vooral toen een dolfijn haar been in zijn bek nam. In Lovina zijn we ook nog een dagje naar een waterval gescooterd. Hier hebben wij allebei ook onder gestaan. Een harde massage-straal van hoge hoogte (zie foto).

Inmiddels zijn we in Seminyak (zuid-Bali) en gaan we 19-10 naar Hongkong. Op 22-10 reizen we door naar Fiji. Waar het tijdverschil met Nederland dan ineens 11 uur is.

Wat Pim niet vertelt:
Stiekem schrijf ik, Mayke, nog een stukje onder deze blog. Er is namelijk een leuke anekdote die ik jullie niet wil onthouden.
In Lovina waren Pim en ik uiteten toen ik de ober om een servet (napkin) vroeg. Pim was helemaal verbaasd dat ik zo'n ingewikkeld (?) engels woord kende. Ik lag dubbel van het lachen toen de ober terug kwam. Pim was 'boos' dat ik hem uitlachte. De ober had medelijden met Pim. Hij zei tegen Pim dat hij mij beter kon dumpen en dat hij altijd van Pim zou blijven houden en met Pim zou trouwen. Dit was een manlijke ober, dit maakte de situatie alleen maar grappiger. Vooral omdat de ober dit 'grapje' de hele avond vol hield. En zelfs aanbood dat Pim met hem 'mee naar huis mocht'