Nadat we de eerste januari nog wat op ons leeg gat zaten na oudejaarsavond, konden we de 2e uitgerust vertrekken. De eerste uren waren nog kalm op de weg, maar naarmate we dichter bij Ho Chi Minh City (Saigon) kwamen, des te drukker het werd. Uiteindelijk zat het verkeer reeds op 30km vd stad vast. Eenmaal in het centrum viel het al bij al zelfs nog mee, in vergelijking met Hanoi. Dit komt vooral doordat je hier bredere straten hebt. Onderweg waren we wel Jan kwijtgespeeld, die de laatste afspraakplaats voorbij reed en zo zijn eigen weg in dit doolhof vond. Eenmaal aangekomen in de backpackers wijk en de moto's geparkeerd stonden, feliciteerden we elkaar dat iedereen er goed en wel geraakt was. De feeststemming dempte even toen mijn moto omviel (pekkel die niet goed werkte) en mijn dashbord eraan was. Terug naar de mechanieker mogen gaan de dag nadien!

De volgende dag waren Jan, Richard, Jonathan en Patrick druk in de weer om hun moto te verkopen. Patrick en Richard konden hun moto al snel verkopen aan een goede vriend van Pat die in Saigon woont. Jonathan kon in de vooravond een mooie deal doen. Jan had echter minder geluk en kreeg het minst geld, terwijl het meest betaald had in Hanoi. Zijn motor klonk echter niet meer goed. Wel spijtig dit.

In de namiddag hebben we even het War Remnants Museum bezocht. Hier zie je veel foto's over de Vietnam oorlog en welke folterpraktijken men al niet toepastte. Wanneer ik 'men' zeg, zijn dit de Amerikanen. De Noord-Vietnamezen hebben volgens het museum niets verkeerds gedaan. Ondanks dit minpunt toont het wel op een gruwelijke wijze de Amerikanen de mensenrechten naast zich neerlegden in deze oorlog. Een vd folterpraktijken was bvb het inslaan van nagels. Zo vond men een skelet terug met nagels in de schouder, hand, voet en zelfs de schedel! Een vd gruwelijkste foto's was ook een Amerikaan die poseert met de helft van een Vietnamees in de hand. De andere helft ligt op de grond. Je komt toch even stil buiten.

Na 2 dagen Mekong Delta zitten we terug voor een dag in HCMC, om morgen de grens met Cambodja proberen door te steken. Hopelijk lukt dit met de moto (met of zonder al te veel problemen)!

Vietnam zal me in elk geval bijblijven als een land met mooie, afwissellende landschappen. Op het platteland leeft men wel nog enkele tientallen jaren terug, waarbij men de waterbuffels (of als men geluk heeft een 2-tak 'traktor') gebruikt om de grond om te ploegen. De oogst doet men ook nog met de sikkel. In het noorden waren de mensen in elk geval vriendelijker dan het zuiden, waar men meer naar het geld kijkt. In vergelijking met China heb je hier wel veel bedelaars en straatverkopers. Waarschijnlijk ligt dit meer aan het beleid. Verder is de politie er heel corrupt, maar naar het schijnt is dit in Cambodja nog erger. Op naar Cambodja dus!