We verlaten Yangon reeds in de ochtend, zodat we op het einde op tijd terug zijn om de vlucht te halen. We nemen de bus richting Yaiktiyo, waar je een bedevaartsoord hebt omwille van de gouden rots. Op de bus krijgt ieder zijn eigen nummer blijkbaar, waardoor ik alle moeite mag doen om te kunnen zitten want veel beenruimte heb je hier niet. In het vervolg reserveer ik mijn zitplaats op de achterbank in het midden!

Eenmaal aangekomen mogen we een truck nemen die ons naar boven brengt, want de gouden rots ligt bovenop een plateau. Ik dacht niet dat het mogelijk was om nog minder beenruimte te hebben, maar blijkbaar wel. Ik plaats me dan maar op de zijkant en hou me goed vast. Eenmaal boven mogen we nog een uur goed klimmen alvorens we er zijn. Op de klim zien we toeristen die naar boven gedragen worden door locals, pure slavernij! Net voor de top vraagt de MTT (de toeristische dienst van Myanmar en die door de overheid bestuurd wordt) 6 dollar om de rots te zien. Gelukkig kunnen we wat afdingen en kunnen we dus door. Daar zie je dan de gouden rots, een rotsblok op een andere rotsblok op een onnatuurlijke wijze ... Verder mogen de vrouwen de heilige zone niet betreden, tot frustraties van Paula.