Men vertelde ons dat het moeilijk zou worden om de grens over te steken met de moto. Eenmaal aangekomen bij de grens, vroegen we ons visum voor Cambodja aan. Tien minuten later konden we de stempel laten plaatse. Eenmaal buiten vroeg men of we de stempel hadden. We knikken en zonder extra controle konden we doorrijden. Niets gevraagd omtrent de motot's! Heel leuk meegenomen dus.

Op de weg richting Phnom Penh zag je al snel dat Cambodja armer is dan Vietnam. Houten huizen op palen (vele in de nationale kleuren geschilderd) met rieten daken. De weg was verwonderenswaardig best goed, wat blijkbaar voor alle hoofdwegen geldt, buiten highway 3 (later meer).

Eenmaal in Phnom Penh viel het op dat het verkeer veel trager verloopt als in de groten steden van Vietnam, omdat je hier meer auto's hebt die het verkeer opstroppen. We ontmoetten er ook terug Patrick en Jonathan, die ons vertelden dat er veel politiecontroles zijn in de stad. We vertelden dat we er zelden gezien hebben. Hadden we maar gezwegen. De dag nadien mochten we elk 5 dollar betalen voor foutief draaien in een straat. Iets wat in Vietnam dagelijks gebeurde. We zijn dus gewaarschuwd.

We bezochten de Killing Fields en S-21 in Phnom Penh. S-21 was de grootste gevangenis ten tijde van de burgeroorlog. Pol Pot (Rode Khmer, communist) liet er de school ombouwen om er mensen te folteren. Nadien werden deze mannen, vrouwen en kinderen naar de killing fields gebracht om er in een massagraf te verdwijnen. Vier miljoen mensen werden het slachtoffer. Bij de killing fields had je er een boom waar men luidsprekers aan hing, zodat het geschreeuw vd mensen gedempt werd. Bij een andere boom werden kinderen doodgeslaan en in de put gegooid. Centraal staat er een pagode met al de resten vd slachtoffer (eerste 10 verdiepingen alleen al met schedels). Terug een moment om even stil te worden, maar tevens iets waar je bij leert.

Verder doet de stad me ook meer denken aan India, waar je terug de tuk tuk's hebt, mensen die je constant aanspreken op toeristische plaatsen en meer bedelaars. Anderhalve dag is dus meer dan genoeg. Helaas mag ik morgen nog eens langs om visum voor Laos te regelen.

Men vertelde ook dat Cambodja goedkoop is. Is ons totaal niet opgevallen. Alles wordt in dollars berekend en liefst heeft men ook dat je met dollars betaalt. Voordeel is wel dat men de dollars beter kan gebruiken, wat het geval is na de burgeroorlog.