Ik loop nogal een beetje achter met mijn blog he?

Komt omdat April nogal een hectische maand is, zeker als je naar ons vliegschema kijkt. We vlogen dus van Sydney naar Fiji en een week later (een week is kort!) naar LA en een week later (een week is kort!) naar Panama.

Ik zal even kort vertellen over Fiji. We hebben echt veel regen gehad. Het is ook geen eilandengroep waar je romantisch alleen kunt zijn. Het is zo ongeveer gemaakt voor backpackers als je niet in een resort zit. Er zijn allerlei paketten en wij hadden ons pakket vorig jaar al geboekt & betaald (jeujjj). Dan ga je eiland-hoppen en ontmoet je heel veel jongeren. Het was erg gezellig. Je kreeg 3 keer per dag eten zodra er op een trommel werd geslagen. Dus dan rende je naar de algemene ruimte op dat betreffende eiland en at je met zn alle aan tafel. Er werden ook activiteiten georganiseerd die de laatste dagen een beetje vermoeiend werden. Maar niks te klagen, de laatste 2 dagen waren we op Bounty Island en wat was het daar mooi zeg! We hadden super leuk huisje aan het strand met onze eigen hangmat ervoor en je kon heerlijke cocktails drinken. Het weer zat ons ook eindelijk mee en ik wilde daar nooit & nooit meer weg! Zeker niet na het snorkelen wat ook weer prachtig was. Maarja aan alles komt een eind.

Ik had aan het begin van mijn reis een beetje moeite met genieten. Maar dat gaat nu veel beter. Omdat alles zo snel gaat besef ik veel meer dat het nog maar een knipoogje verder is voordat we weer thuis zijn. En ik mis iedereen heel erg maar ik wil niet naar huis!!! En het gaat allemaal zo snel! We hebben nu ook nog maar 1 vlucht voor onze vlucht naar huis! En we hebben zoveel gevlogen...Doordat ik besef hoeveel geluk ik hem met Davy en deze reis, kan ik er ook meer van genieten. En het mooie is ook dat ik volgens mij " peace of mind" heb als ik in Nederland ben omdat de vorige keren na mijn reizen, ik bijna niet meer gelukkig kon zijn in Nederland doordat ik het reizen zo ontzettend miste. Zal nu ook wel gebeuren maar ik heb er dan een hele wereldreis op zitten. Ik wil dan wel doelen bereiken in Nederland. En dan weet ik dat ik zoveel van de wereld gezien heb. Ik ga heus niet een tweede wereldreis boeken. Nouja, aankomende 4 jaar dan :-)

Oke ik was even afgeleid, nu over LA. Dit is de eerste plaats waar Dave en ik het erover eens zijn dat we daar zouden kunnen wonen. Het leven in Los Angeles is gewoon zoveel makkelijker....ongelooflijk. Je hoeft maar iets te denken en je kan het krijgen. En het mooie is dat het niet eens zo duur is als ik dacht.

Op de bruiloft in Nieuw Zeeland klikte het heel goed met de familie van de bruidegom. Ze bleken achteraf in LA te wonen en zeiden dat we langs moesten komen. Dit gebeurd zo ongeveer 1 keer per week als je aan het reizen bent. Je hebt een leuke avond met iemand, heel gezellig, dan nodig je diegene uit in je land en dan lach je beleefd en je ziet diegene nooit meer.

Maar deze jongen (Daniel) had precies onthouden wanneer we naar LA zouden komen en hij stuurde een email of we nu echt kwamen. Zo lief! We gingen in op de uitnodiging. De vlucht was lang van Fiji naar LA en toen moesten we de dag van aankomst de auto ophalen. Het grappige was (toen niet grappig nu wel) dat niemand ons autoverhuur bedrijf kende dus we konden het niet vinden. Ons bedrijf heette namelijk " Super Cheap Car Rental". En niemand kende het bij het vliegveld. Het was ook best ver van het vliegveld bleek later. Na al dat gedoe ging ik ook nog met mn brakke hoofdje door LA rijden, wat wel wennen was. Maar eigenlijk ook wel weer heel makkelijk! We reden naar Anaheim waar Daniel en zijn familie wonen. En ze waren zo ontzettend gastvrij. Daniel kocht meteen kaartjes online voor een honkbal wedstrijd. Dus we zijn naar een echt Baseball game geweest compleet met vuurwerk en al. Heel groots allemaal. We gingen ook naar de lokale supermarkt en ik kon mijn ogen niet geloven! Alles is groot groter grootst. En van ALLES zijn er zoveel MEER smaken, kleuren, variaties. Echt ongelooflijk. En je krijgt dus meer voor je Dollar dan waar dan ook, echt waar.

We zijn ook naar Universal Studios gegaan wat een must was voor mij. En het was ook heel leuk om te zien dat er daar zoveel films gemaakt worden. We waren heel vroeg gegaan dus het hek was nog dicht en Davy stond als een klein jongetje ongeduldig te wachten voor het hek, heel erg schattig.

Na afscheid genomen te hebben van de geweldige familie in LA besloten we naar Las Vegas te rijden! Trouwens heel erg toevallig; we hadden een frans stel ontmoet in Fiji die dezelfde vlucht hadden naar LA en ook dezelfde dag besloten naar Las Vegas te rijden en vervolgens hetzelfde hotel te kiezen (namelijk de goedkoopste) waarna we vervolgens dezelfde vlucht naar Panama hadden!

Las Vegas is geweldig! Je moet er zelf maar gaan kijken, ik kan het niet uitleggen behalve dan dat ook dit zo groot is.

Ik heb voor het eerst in een Casino poker gespeeld. Ik had gewoon het gevoel dat ik een spreekbeurt moest houden zo zenuwachtig was ik. Ik dacht ook dat ik bij Dave aan de tafel kon zitten maar zo ging het niet. Ik moest mn naam opgeven en toen werd mn naam omgeroepen en ook naar welke tafel ik moest gaan. Toen kwam ik daar aan tafel zitten met allemaal mannen in pak en ze zagen er ook allemaal rijk uit. De minimale inzet was 60 Dollar dus dat moest ik blijkbaar inzetten. Het spel verliep niet goed voor me ik was zo zenuwachtig dat ik een miljoen dingen tegelijk aan het denken was. Ik zal er 10 van de miljoen noemen:

1. wat kijkt iedereen naar mij? ik heb heus wel 60 Dollar

2. Ojee de dealer is geirriteerd op mij want ik ben de langzaamste

3. ojee ik was nog niet aan de buurt

4.ga je nu serieus vragen waar ik vandaan kom? ik probeer te pokeren

5. Oh nu gaat die gast naast me ook nog eens met me praten, ik moet me concentreren

6. Okee dit is officeel flirten, stop daarmee ik moet me concentreren!

7. Welke kaarten had ik ook alweer?

8. Was een flush nu hoger dan een straat of lager?

9. Hoeveel chips heb ik nog eigenlijk?

10. Ojee mijn geld is al weg

Binnen 5 minuten had ik gewoon 60 Dollar weggespeeld! Ik ging voor de beginnersfout wachten op een flush maarja. Ik heb er geen seconde spijt van gehad, het was een hele ervaring.

Dave verloor ook zijn geld en we gingen samen een super goedkoop drankje drinken om bij te komen. Later meette we weer met de Fransen.

We zijn ook naar de Blue Man Group gegaan en het leukste daarvan vond ik Davy's super gelukkige gezicht.

Na 2 geweldige dagen in Las Vegas (zo luxe om weer in een hotel te kunnen slapen) reden we weer terug naar LA. Omdat we tijd over hadden gingen we naar de film en we kwamen in een " donkere" buurt terecht. We waren de enige blanken zover je kon kijken. Ik was niet bang ofzo maar je denkt daar gewoon niet aan als je aan Amerika denkt, ten minste, ik wist dat niet. Maar ook weer een ervaring. Ik weet niet of ik alles wel kan onthouden wat ik leer/zie/beleef want het is nogal wat.

Foto's van USA komen eraan.