Het is nu woensdag 11 februari 05:30. Ik lig al bijna 2 uur wakker van m'n jetlag op een 8 persoons dorm room met 2 snurkende roomies, dus laat ik de tijd goed besteden dacht ik en een aanzet doen tot het mogelijk bijhouden van een blog :-) Ja 'mogelijk' haha, geheel vrijblijvend dus, net als mijn reis. Want dat is mijn intentie van mijn reis, alle opties openhouden, luisteren naar mijn gevoel, doen waar ik zin in heb of wat ik nog nooit heb gedaan, nieuwe mensen ontmoeten, ofwel op avontuur!

Voor ik de beslissing had gemaakt dit avontuur in te stappen, huis en werk op te zeggen en m'n liefste familie en vrienden voor onbepaalde tijd gedag te zeggen, had ik het gevoel dat ik te laat was. Ik had het gevoel dat het maken van zo'n reis na m'n studie had gemoeten. Op een gegeven moment ben je 30 en heb je ook echt wat opgebouwd. Ik vind het heerlijk om in Amsterdam te wonen, fijn huis, leuk werk, waarom zou je het risico nemen om dit allemaal los te laten en erop te vertrouwen dat daar weer nieuwe kansen uit voortkomen? Tsja waarom? Nou waarom niet?! Ik dacht als ik het nu niet doe, ga ik het nooit meer alleen doen. De beslissing was gemaakt en waar ik verwacht had een bevlieging van onzekerheid te voelen, voelde ik me vanaf het moment dat ik de keuze had gemaakt zekerder dan ooit dat het de beste keuze is die ik heb kunnen maken!

Afgelopen zondag was het zover, het afscheid op Schiphol. Ik ben de hele tijd ontzettend relaxed geweest voor ik vertrok, maar gedag zeggen voor onbepaalde tijd is niet het leukste gedeelte. Zo lief dat jullie mij allemaal hebben uitgezwaaid en lieve kaartjes, boekje en cadeautjes hebben meegegeven. Ik draag allemaal mooie sieraadjes waardoor ik een beetje thuis van jullie bij me heb, super lief! Ik heb wel even flink gehuild toen ik door de gate ging, de beveiliging zag er wel Hello Goodbye potentie is, maar goed Joris niet gezien.

3 stoelen voor mijzelf op de eerste vlucht maakte een hoop goed. In Singapore heb ik de eerste FaceTime sessie met Lianne en Karel gehad. Een nieuwe gradatie in onze vriendschap, gelukkig kunnen we elkaar zo even zien! Bijna 28 uur ben ik onderweg geweest van deur tot deur, maar het viel me alles mee. Op m'n 2e vlucht opende ik precies het raampje, toen we boven het eerste stuk van Australië vlogen. Wauw het is echt! Ik vlieg nu boven Australië, een werelddeel die nog geheel onbekend is, het besef kwam langzaam binnen. Ik vlieg nu echt aan de andere kant van de wereld!

Uiteindelijk ben ik rond 21:00 aangekomen in St. Kilda, een wijk in Melbourne met strand en palmbomen dichtbij m'n hostel. Ik stapte de tram uit en wat een plaatje, direct de eerste zonsondergang meegemaakt. Druk fluitende en fladderende vogeltjes tussen de bomen, wat een heerlijk tropisch geluid!

Helemaal gaar van de reis, na het douchen, besloten toch even langs het strand te lopen. Dit is mijn nieuwe thuis voor de komende tijd, could have been worse :-). Ik merk direct al dat ik wat Engelse woorden gebruik, het gaat allemaal zo vanzelf. Haha nee gelul, ik begin gewoon te ijlen van de jetlag.

Anyway, na een korte nacht, want gister werd ik ook om 4 uur wakker, heb ik met Roulien afgesproken, de zus van Annemarie. Blijft mooi, om een bekende in een nieuwe omgeving te ontmoeten. Ze komt aangefietst, met een helm op, 't swit op 't voorhoofd en net een bijna-overrijding met een slang overleefd :-s owja enge beesten, dat wordt nog wat.. Na een wandeling langs het strand en over de pier hebben we besloten deze ontmoeting, aan de andere kant van de wereld, in te luiden met een ontbijt van een gezonde groene smoothie, een Spaanse omelet, verse oesters en bier. Per definitie mijn duurte ontbijt ooit! Maar wat waren die oesters fantastisch lekker!

We hebben lekker rondgelopen en Roulien heeft wat mensen geïnterviewd voor haar bedrijf, levensschrijver.nl. Ze stelt aan iedereen dezelfde 4 vragen en dat levert persoonlijke en inspirerende verhalen op. Dus checkt it out! (het bekt ook gewoon zo lekker in t Engels soms)

Aan het einde van de dag ontmoeten we Suus, Veerle en Celine. Wat een leven joh, beetje chillen op t strand, zwemmen, lekker uiteten!

Mijn idee was om de eerste paar maanden te chillen en te reizen, maar gistermiddag heb ik toch besloten om alvast even het fruit picking op een farm uit te proberen vanaf vrijdag. Samen met Roulien en Suus vertrek ik donderdagmiddag in noordelijke richting, 2 uur van Melbourne met de auto. Ik ben benieuwd! Ik heb wel zin om even in actie te komen en na jaren op kantoor gewerkt te hebben even fysieke arbeid te verrichten. Mogelijk is het niks, maar dat horen jullie dan gauw genoeg.

Ok het in nu 06:40 ik ga maar even hardlopen denk ik, gezien ik echt niet meer in slaap ga vallen. Vanmiddag een simkaart, tax file number en bankrekening fixen en genieten van t absurd lekkere weer, jaja 30 graden, doeiiii!