Had ik al verteld dat ik onlangs naar de kapper ben geweest? In Nederland is dat natuurlijk niet zo bijzonder, maar als je dat in het buitenland moet doen terwijl je de taal niet machtig bent, is het maar afwachten hoe je weer naar buiten stapt. Zeker als je het stereotiepe beeld van Japanners met raar haar voor je ziet.

Uiteindelijk bleek het echter één van de meer plezierige ervaringen in Japan, de Japanse kapperstoel is een erg luxe zitting en je haar wordt met de grootste precisie geknipt. Na het knippen wordt je vriendelijk verzocht even te blijven zitten, want kapper nummer twee gaat je scheren met een traditioneel scheermes. Uiterst voorzichtig uiteraard. Na het scheren mag je weer even blijven wachten, want na afloop van dit alles wordt je haar nog even gewassen om alle losse haren van je hoofd af te krijgen en je met een frisse kop de zaak uit te sturen. Maar natuurlijk niet voordat je tijdens het wachten op de haarwasser een goede schouder- en nekmassage hebt ontvangen. Kosten? Een schamele 15 euro, volgens mij kun je in Nederland lang zoeken voordat je zulke geweldige service voor die prijs hebt gevonden!

Zoals ik in mijn vorige blog vermeldde ben ik afgelopen zaterdag naar het kasteel van Himeji gegaan. Eén van de grotere en mooiste kastelen van Japan. Het staat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst. Het was een prachtige, zonnige dag dus de reis begon goed. Onderweg werd ik echter gebeld door Amin, een PhD student van mijn lab die mij die dag zou vergezellen, dat zijn bril gesneuveld was en dat hij dus helaas niet meer mee kon gaan. De treinreis naar Himeji is ongeveer 1,5 uur. Osaka ligt tot mijn verassing ook wel verdacht centraal als je veel interessante plekken in Japan wilt zien. Het kasteel en haar tuinen lagen er mooi bij, hoe mooi dat laat ik over aan de foto's die dat veel beter kunnen overbrengen. Eén minpuntje was echter wel dat het interieur van het kasteel niet meer origineel was, waardoor je dus geen goede indruk kon krijgen van hoe de oude heersers van Japan hebben geleefd. Het kasteel was dan ook meer tot een fancy uitkijktoren verworden.

De zondag erna had ik met mijn professor en Tomoki Araki, een andere PhD student van mijn lab, afgesproken in Kyoto, de oude hoofdstad van Japan. (Kyo betekent overigens hoofdstad, vandaar dat het zo verdacht veel op Tokyo lijkt). Het weer was inmiddels enigzins omgeslagen, de lucht was grijs met een constante dreiging van regen. In Kyoto zijn we naar Arashiyama gegaan. Arashiyama ligt aan de rand van het westen van Kyoto, er ligt een rivier onderaan een bergachtig gebied waar de Japanners op hun zondag naar toegaan om te ontspannen. Dat doen ze door met een bootje op de rivier wat rond te pedellen. Zo ook wij, alleen werd het pedellen overgelaten aan een ingehuurde Japanner. Als snel kwam er een bootje aanliggen om ons van de nodige versnaperingen te voorzien en zo zaten we op zondagochtend om 11 uur aan het bier en gebakken inktvis. Goedemorgen!

Omdat Kyoto stroomafwaarts aan de rivier ligt, konden we niet zo ver varen en hebben we een oud toeristisch treintje stroomopwaarts langs de rivier genomen. Een prima ritje voor de railaway fans ;-) Eenmaal aangekomen stapten we in een boot om weer stroomafwaarts de rivier af te reizen, er zit redelijk wat hoogte verschil in de rivier, dus we gingen met een redelijke vaart weer terug! Later in de middag hebben we een aantal bekende tempels in Kyoto bezocht, waaronder het befaamde gouden paviljoen (de Kinkaku-ji). 's Avonds moest professor Hasegawa ons helaas verlaten en ben ik met Tomoki naar het oosten van Kyoto getreind om daar een ander beroemd tempel complex te bekijken, de Kiomizu-dera tempel. De weg er naar toe deed mij al erg goed, want in het gebied rond de tempel kwam ik dan eindelijk de Japanse huizen in traditionele stijl tegen! Erg mooi! Ook het gebied van de tempel zelf was erg mooi, met name omdat de zon al onder gegaan was en het complex door allerlei lampen mooi uitgelicht werd. Dat in combinatie met de lente zorgde voor een mooi kleurenspectakel!

De avond hebben we afgesloten door in een klein restaurant een heerlijk maal van Japanse gerechtjes te eten, waaronder walvis misosoep!

Met mijn opdracht gaat het ondertussen goed, afgelopen week ben ik er in geslaagd om simulaties te draaien waarin het modelschip bestuurd wordt door alleen de roeren aan te sturen. Een filmpje van de simulatie kun je hier zien.

Als je het filmpje niet kunt afspelen, raad ik VLC om het af te spelen aan.

De pijltjes in het schip stellen de krachten (versnellingen) op het schip voor, de roeren zijn rood en 10x uitvergroot, u,v,r zijn de snelheden van het schip. De rode cirkel is de bestemming.

Op de videopagina van mijn blog vind je binnenkort twee nieuwe filmpjes, één van een test in de sleeptank waar ik bij mocht kijken en één filmpje van het vallende blad van de kersenbloesem.