We hebben het Zuid Amerikaanse continent verlaten en genieten inmiddels van het uitbundige Noord Amerikaanse leven, Welcome to Miami!

De vorige update waren we geëindigd aan de kust in Montañita in Ecuador. Na een paar dagen zon, zee en strand hebben we een nachtbus terug naar Quito genomen. We zouden vroeg in de ochtend aankomen in Quito. Maar aangezien de buschauffeur dacht dat hij Fernando Alonso was, was het een wilde rit door de bergen en stonden we om 4.30 uur al ergens midden in Quito. Gelukkig konden we opnieuw aankloppen bij het hostel waar we al eerder hadden verbleven en werden we zelfs 's nachts met open armen ontvangen. En we konden nog een paar uurtjes slapen!

De volgende dag werd een relaxt dagje in Quito, konden we wat praktische dingen regelen en hebben we genoten van het uitzicht over Quito vanaf een top van 4300 meter! Het was in de middag voor 'Quiteense' begrippen nog onbewolkte en dan is het mooi om te zien hoe Quito als een langgerekte stad tussen de bergen is gebouwd. De dag erop zou om middernacht onze vlucht naar Miami vertrekken. En wat is er dan beter dan die dag eerst doorbrengen in één van de door vulkanen verwarmde thermaalbaden van Ecuador. Het werd Papallacta. Het weer zat niet echt mee, maar gelukkig was het water lekker warm!

Opnieuw een reis gedurende de nacht. Iets na twaalven op 15 mei ging het vliegtuig de lucht in. Dan wil je eigenlijk direct slapen, maar de stewardessen deden nog een poging met het uitdelen van avondeten. Dat hebben wij aan ons voorbij laten gaan en na 4 uurtjes (nauwelijks) slapen landde het vliegtuig alweer in Miami. Vanwege het tijdsverschil was het daar al wel 5 uur 's ochtends. Na het Amerikaanse vragenvuur bij de douane en het ophalen van onze tassen werd de toon meteen gezet met een het hartelijke ontvangst door een donkere, jonge bagagelabelcontroleur (leuk woord voor scrabble ): 'Hey sweeties, how are you? Are you two already married? No?? When are you getting married?... Haha, voorlopig nog niet, er moet eerst weer een beetje geld gespaard worden.

Gelukkig begint alles hier vroeg. Tegen 6 uur konden we onze huurauto ophalen. En dat was dit keer geen Hyundai Getz of een 30 jaar oude bak die door moet gaan voor een 4x4, zoals jullie van ons gewend zijn. Nee, wij verkennen Miami en The Keys in stijl per cabrio! Via internet hadden we een Ford Mustang cabrio gereserveerd, alleen waren die helaas niet aanwezig op dat moment. Dus werd het een Chrysler 200 cabrio. Voor ons ook geen probleem, zolang het dak er maar af kan!!

Bij zonsopkomst zijn we eerst richting Miami Beach gereden. Naar het wel bekende South Beach. Om 7.15 uur 's ochtends konden we de wagen daar nog gratis parkeren! De teller begon iets harder te lopen toen we een kopje koffie en pancakes bestelden. Vooral omdat ze hier in Amerika gewend zijn om een fooi van 18 procent te rekenen. Maar ja, je ontbijt maar één keer op South Beach toch??

En dachten we de Spaanse taal achter ons te laten en alleen nog Engels te spreken. Nee, nee, veel mensen in (zuid) Florida spreken alleen Spaans. Hier wonen namelijk veel immigranten uit Latijns-Amerika en Cuba. Toen we dus in het Engels nog een kopje koffie probeerden te bestellen, werden we heel vreemd aangekeken. In het Spaans lukte het echter wel!!

Vervolgens met het dakje eraf en Bruno Mars uit de speakers Ocean Drive afgereden richting de Everglades. Een natuurgebied dat op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Het lijkt één groot moeras, maar is in werkelijkheid een hele brede en ondiepe rivier waar zich veel krokodillen, alligators, schildpadden, slangen en vogels schuil houden. Op z'n Amerikaans hebben we het eerste deel van dit national park verkend: per airboat! Een soort hovercraft met een énorme propellormotor die óntzettend veel lawaai maakt! Het is een wonder dat we nog wat vogels en alligators zagen bij dit geluid! Na het 'knuffelen' van een baby alligator zijn we verder de Everglades ingereden. Bij Shark Valley hebben we vervolgens een echte Nederlandse activiteit ondernomen! Daar hebben we per fiets een ander deel van de Everglades verkend! Een beter vervoermiddel omdat je nog veel meer wildlife ziet, van veel dichter bij. Maar gezien het weer begrijpen we waarom Amerikanen dit liever op een airboat doen . Onder een strakblauwe lucht en bij ongeveer 40 graden was het zweten geblazen!

Na al deze activiteiten (allemaal op de eerste dag in het zuiden van Florida) zijn we aan het eind van de middag naar Florida City gereden (uurtje rijden ten zuiden van Miami). Hier een heel gezellig hostel gevonden, met een enorme tuin met veel faciliteiten: een waterval en buitenzwembad, hangmatten en een 'chill-out zone' hoog boven in de boom, een yoga tent, een buitendouche, muziekinstrumenten om jezelf te vermaken en veel gezellige zitjes. Het soort personen wat er rondliep was echter wel 'eigenaardig' te noemen. Vlak voordat we de receptie instapten liepen we een oudere man tegen het lijf met een groot soort wespennest op z'n hoofd. We willen nog steeds níet weten wat er onder die kap zat … Bij de rondleiding door de tuin lag er eerst iemand voor 'apen-gapen' in de kussens (er zat niet veel pit meer in) en vervolgens begon er iemand van boven uit de boom heel hard te roepen en te zwaaien! Zo veel bijzondere personen op zo'n klein stukje land waren we tijdens de hele reis nog niet tegen gekomen … (oké, in Vietnam konden ze er ook wat van …). Genoeg te beleven en te zien dus!

De volgende dag hebben we per kano de Everglades verkend (jaja, we verzinnen steeds andere vervoermiddelen). Vervolgens hebben we vier dagen doorgebracht op The Keys. 1700 eilandjes in zuid Florida die met elkaar worden verbonden door de zogenaamde 'overseas high way'. Key West is het laatste eiland en daarmee het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten. Cuba ligt slechts 150 kilometer verderop! Aangezien hotels daar bijna onbetaalbaar zijn en de weinige hostels (naar zeggen) te goor voor woorden zijn, hebben we een klein tentje en een luchtbed aangeschaft bij de Wal-Mart en zijn we drie nachten gaan kamperen! En aangezien het drie nachten droog (en niet ver onder de 30 graden) was, was dit erg leuk! En op z'n Amerikaans kamperen is heel anders dan dat wij Nederlanders doen. Niet 'kneuterig' met de KIP caravan op pad, maar minstens met een gróóóte recreational vehicle, oftewel een complete bus! En daarnaast staat dan je Pick-up SUV om rond te rijden én je scooter om naar het toiletgebouw te gaan. Mensen bleven dus wel eens staan kijken op ons plekje, vast met de gedachte: waar gaan zij dan slapen. Wij hadden namelijk de cabrio voor het tentje gezet, waardoor deze compleet verdween!

Twee nachten hebben we gekampeerd op Sugar Loaf Key (het een na zuidelijkste eilandje van The Keys) en één nacht in het Bahia Honda State Park. Een camping in een mooi natuurgebied en aan het strand! Naar zeggen het mooiste strand van The Keys en één van de mooiste van Amerika. Dat eerste beamen wij en dat tweede weten we nog niet … . Naast de tent en het luchtbed hadden we verder geen kampeerspullen, maar gelukkig had elk plekje een picknicktafel. Daar zaten we dan 's avonds met ons glaasje wijn! Dit klinkt als een soort paradijs en dat was het ook. Tenminste …. als er niet zóóóveel muggen waren geweest!!

Het rijden over de 'overseas highway' met de cabrio was natuurlijk een belevenis op zich. Voor de rest hebben we veel gezwommen om af te koelen, geproefd aan het nachtleven van Key West en gewatersport!! We hebben nog steeds spierpijn! Want twee dagen geleden konden we een hele dag (zoveel en zo vaak als we wilden) met een jetski rondscheuren over het water, waterskiën, SUP-pen, kajakken, parasailen en gebruik maken van andere te gekke speeltoestellen in het water. We hadden eigenlijk geen tijd voor de lunch op de boot, die uiteraard bestond uit hotdogs, kipnuggets en patat J. En op de terugweg was er gratis bier!!

We wilden nog een vierde nacht kamperen, maar juist die avond en nacht trokken er tropische onweersbuien over Florida. Aangezien ons tentje daar niet tegen bestand was, hadden we geluk dat we opnieuw konden crashen in het Everglades International Hostel in Florida City. Daar kwamen we de volgende dag Bram uit Enschede tegen (heel veel Nederlanders hadden we in de VS nog niet ontmoet, wel veel Duitsers…). Aangezien wij de kampeerspullen niet mee konden nemen en hij het plan had om te gaan kamperen, was 1 plus 1: twee. We hebben besloten er een 'pass along tent' van te maken. Bram zal de tent ook weer doorgeven. We wilden nog bijna een facebook pagina voor hem aanmaken om te volgen welke mensen er allemaal in gaan slapen .

Toen was de pret weer over en moesten we de cabrio na zeven dagen rondcruisen weer inleveren. Dit moment viel vooral Mark erg zwaar, zeker met in het achterhoofd de ongelooflijk sexy Peug die in de schuur staat te wachten … (en waarschijnlijk niet eens meer start straks). We zitten nu in Miami Beach en dus reden we vandaag rond op een scooter (eigenlijk een beetje te braaf hier, mááár wel zonder dak! ;) ). Vandaag Miami verder verkend. Er is een leuke wijk genaamd 'little havana'. Hier wonen veel Cubaanse immigranten. In het Maximo Gomez park zaten tientallen oudere Cubaanse mannen en vrouwen rond tafels domino en schaak te spelen. Echt een prachtig gezicht!

Na een rondrit per scooter door de stad hebben we op South Beach in stijl een cocktail gedronken tijdens de happy hour! En niet zomaar een cocktail! Eentje van 45 OZ en dat is ongeveer 1,3 liter! Die hebben we dus maar gedeeld, zoals we eigenlijk bijna met alles doen. Want hier gaat het niet alleen om zíen en gezien worden, maar vooral om groot, groter, grootst! Of het nu om eten, auto's, huizen, borsten, billen of cocktails gaat!!

Vrijdag de 24e vliegen we naar New York. Dat is toch echt de laatste stop van onze reis … Dus jullie kunnen nog zeker een update hier verwachten!

Have a good one!