Hola familia y amigos!

De vier weken in Buenos Aires zijn alweer bijna om! Morgen vliegen we naar Puerto Iguazú in het Noorden van Argentinië. Hier liggen de grootste watervallen van Zuid-Amerika, verdeeld over een national park in Argentinië en Brazilië. De minstens 18 uur durende busreis hierheen hebben we verruild voor een vliegreis van 1,5 uur. De afstanden binnen Argentinië zijn namelijk enorm! De tijd in Buenos Aires is voorbij gevlogen! Net als de gehele reis tot nu toe. We zijn over de helft en dat is op z'n zachtst uitgedrukt best een beetje jammer! Al weten we ook nu al dat er een hele hoop leuks staat te gebeuren als we weer terug zijn in Nederland (want er gebeurt nu al zoveel!), met als hoogtepunt natuurlijk de (aanstaande) uitbreiding van de familie! Maar zover is het nog niet …

Want eerst willen jullie natuurlijk nog alles weten over de avonturen van de afgelopen weken in Buenos Aires met zijn inwoners (porteños) .

Een nieuw continent, een andere taal, een andere cultuur met andere gewoonten, maar nog steeds zomer! Met gemiddelde temperaturen ver boven de 30 graden afgelopen maand! Waar wij in zuidoost Azië en het grootste gedeelte van Australië om 7 uur 's ochtends naast ons bed stonden, rollen de mensen hier om 7 uur uit de kroeg. Waar wij in zuidoost Azië en Australië tegen 11 uur ons bed opzochten, beginnen de mensen hier aan het avondmaal. Steaks worden hier normaliter geserveerd als stukken vlees van 450 gram, bier drink je per liter, in je boardshort en op je slippers over straat kan éigenlijk niet, je kunt de politie misschien nog wel minder vertrouwen dan de dief die zojuist bij jou thuis heeft ingebroken, in een stadsbus van de ene naar de andere kant van de stad duurt minstens 2 uur (zonder files én zonder dienstregeling ), porteños klagen de hele dag over het weer (het lijkt Nederland wel) en ze lopen het liefst de hele dag over straat met een thermoskan onder hun arm en een mate-beker in hun hand. Want niet alleen tango en steaks zijn typisch voor Argentinië, maar ook dit drankje. Het is een soort thee die door verschillende personen uit één en dezelfde mate-beker wordt gedronken. Een erg populaire zondagmiddag bezigheid voor argentijnen!

Even wennen dus in het begin, vooral met die enorme jetlag na een reis van meer dan 26 uur en 14 uur tijdverschil. Maar om direct in het ritme te komen, begon de eerste dag in Buenos Aires ook onze eerste Spaanse les. Onder het professionele oog van Ana en Sofia hebben we ons door 80 uur Spaanse les heen gewerkt en dat heeft zijn vruchten inmiddels afgeworpen! Al spreken we het nog niet vloeiend, we kunnen ons goed redden hier, kunnen de mensen goed verstaan en ook al leuke gezellige gesprekjes voeren in het Spaans. Dat zorgt voor veel krediet bij de porteños, want die zien buitenlanders graag Spaans spreken. De reis door Zuid-Amerika kan dus beginnen!

Buiten de lessen hebben we de verschillende buurten in Buenos Aires verkend, 2 keer de bioscoop bezocht, heerlijk gegeten in Parilla's (traditionele Argentijnse bbq-restaurants) onder het genot van heerlijke wijn, 2 keer hardgelopen (in 38 en 28 graden), de begraafplaats bezocht voor de rijkere bevolking waar ook Evita Perón begraven ligt, naar La Boca geweest met zijn kleurrijke huizen en het voetbalstadium van de Boca's waar Diego Maradonna ooit begonnen is, uitstapjes gemaakt buiten de stad en drie verschillende tangoshows bezocht. Ook hebben we ons gewaagd aan een tangoles, maar als je ziet hoe Argentijnen de tango dansen, dan moeten wij waarschijnlijk ons hele leven nog wel blijven oefenen … De passie komt werkelijk uit élke porie en het temperament spat van het podium! We konden er geen genoeg van krijgen!

De weekenden hebben we grotendeels buiten de stad doorgebracht. Het eerste weekend op het Argentijnse platteland bij de lokale gauchos op een traditionele Argentijnse boerderij. Traditioneel, maar met vele andere toeristen en Argentijnen die een dagje uit waren. Dus op een paard in een rij achter elkaar aansjokken en daarna een echte BBQ-lunch (zoals het hier hoort) met maar liefst 300 man in een grote schuur! Een Argentijnse BBQ, inclusief onbeperkt water, wijn en bier en vergezeld door live muziek en een dansend tangopaar! Het hoogtepunt van de dag was de gauchoshow met paarden 's middags! Spectaculaire onderlinge races en trucs óp en mét paarden!

Helaas eindigde de dag in het ziekenhuis, om een antibioticakuur voor Marlijn te halen vanwege een blaasontsteking. Jaja, we hadden ons na Vietnam en Australië nog zo voorgenomen om de antibiotica hier in Zuid-Amerika niet te testen en geen ziekenhuis te bezoeken, maar helaas. Gelukkig zijn de apotheken hier 24 uur open (en kun je door een luik in het tralievenster je recept inleveren en krijg je je doosjes terug). En zo waren we om 12 uur 's nachts terug in het hostel en was op zondagavond alles snel geregeld!

Aan de andere kant van de rivier (rio del Plata) ligt Uruguay. Een goede bootverbinding maakt dat je hier snel bent en dus hebben we twee keer een 'weekendje Uruguay gedaan'. Een weekend naar de hoofdstad Montevideo en een dagje naar Colonia del Sacramento. Montevideo is in vergelijking met Buenos Aires een rustige stad met een gezellig, oud stadscentrum. We hebben Montevideo op de fiets verkend en de zondagmiddag lekker op het strand doorgebracht.

Colonia was maar een uurtje met de boot en dus zijn we op een zaterdag heen en weer gegaan. Colonia is de oudste stad van Uruguay en het historische stadscentrum is werelderfgoed. Het is zo compact dat je hier gemakkelijk in een paar uurtjes doorheen kunt wandelen (inclusief het beklimmen van de vuurtoren ;). En dus hebben we de rest van de tijd doorgebracht op de vele terrasjes die er zijn … J.

In het 'carnaval weekend' zijn we een dagje naar Tigre geweest. Carnaval wordt hier niet zo uitgebreid gevierd als in Rio de Janeiro, maar voor de porteños betekent het wel een lang weekend vrij (van zaterdag tot en met dinsdag). Dus was het erg druk in dit stadje wat wel wat weg heeft van Giethoorn. We hebben een rondvaart door de kanaaltjes gemaakt, met langs het water de mooiste vakantiehuizen en campings. Waar veel lokale toeristen dus naar op weg waren. Met de zogenaamde Tren de la Costa (een speciale treinlijn langs dorpjes die allemaal de moeite waard zijn) zijn we teruggegaan naar Buenos Aires.

Buenos Aires: de stad waar Maxima Zorreguieta de meest bekende Nederlandse is. Jaja, de kranten stonden er hier vol mee na de toespraak van de koningin. En het ging vooral over Maxima en iets minder over haar man Guillermo Alejandro en Beatriz! De stad waar elke dag grote verkeersaders geblokkeerd worden door actievoerende groepen. De stad waar je biertje elke dag duurder wordt vanwege de enorme inflatie. De stad waar zelfs de mooiste gebouwen onder de graffiti zitten. De stad waar je na 21 uur gratis kan rijden met de metro, omdat de kaartjesverkoper er daarna geen zin meer in heeft. De stad waar we pizzastukken in plaats van geld gaven aan de vele bedelende mensen en kinderen. De stad waar Mafalda bijna nog populairder is dan Evita. De stad van het legendarische nummer: don't cry for me argentina (no llores por mi Argentina).

Hasta luego!