Heejdiegeedie!

Hier dan eindelijk het verhaal met de avonturen van afgelopen weekend! Vrijdagavond was de cocktailparty zonder cocktails als kerstviering op het werk. Maar ze hadden wel lekkere wijn (inderdaad, ik heb wijn gedronken mensen, witte wijn weliswaar, maar ach), en een aantal had er zeker veel plezier in. Diverse mensen waren al gigantisch teut rond de tijd van 9 uur, schande! Toen we na afloop (om 11 uur al, maar het duurde wel een uur voor we ergens kwamen) nog wilden gaan stappen in The City, kwamen 2 collega's de tent zelfs niet meer in, haha! (Dat was ook de reden dat het zo lang duurde om er te komen :p.) Maar we zaten dus met zijn zessen in Suite heel dicht bij het werk, half ondergronds en wel een gezellige pub. Halverwege besloot iemand dat we shots gingen drinken en die waren ook nog best lekker. Later ben ik collega Davina, die niet naar binnen mocht, en haar partner Nick weer gaan opzoeken, en zijn we nog even langs de Burger King gegaan. Maar toen was het uiteindelijk al 2 uur en had ik een überdure taxi moeten nemen om weer thuis te komen, dus ik mocht bij Davina op het logeerbed. Vervelend voor haar dat ik de volgende dag al om 8 uur thuis gebracht moest worden vanwege de tocht naar The Bay of Islands. Een kort nachtje dus, maar het was wel een leuk feestje.

Rond een uur of 10 stonden Brenda en Bart dan al voor de deur om me op te halen. Ik was echt nog supermoe, dus ik mocht lekker op de achterbank zodat ik zo nu en dan een oogje toe kon doen ;). Aangekomen in Paihia hebben we de tent opgezet bij de Haruru Falls en zijn we nog even naar het strand geweest. We gingen maar vroeg slapen, ik had nog wat in te halen, en de volgende dag moesten we al vroeg op, want we gingen tijdens een boottocht van 6 uur dolfijnen spotten en er hopelijk ook mee zwemmen!

Eerst hebben we een paar pinguins gezien, helaas waren de foto's niet veel beter dan de pixel van de vorige keer, dus die zal ik jullie besparen :p. Ook zagen we een paar Jan van Genten (die vogels van Muriwai Beach) mooie duiken maken in het water. En jee! We hebben ook dolfijnen gezien! Eerst was er een babydolfijntje bij en ze waren ook aan het eten en dan mag je er niet mee zwemmen. Maar het was echt al supertof om ze te zien springen in het water. Verder zijn we nog naar Hole in The Rock gevaren, het water was alleen te woest om erdoorheen te gaan met de boot (het was springtij), maar we zijn er wel omheen gevaren om de andere kant te zien. De boot deinde echt enorm, dus iedereen moest zich goed vasthouden. Helaas voor een Chinees ging hij toch onderuit. Gelukkig was zijn camera nog heel :).

Vervolgens gingen we weer terug richting Paihia en hebben we gegeten op het eiland Urupukapuka. We konden daar ook naar een uitzichtpunt lopen en dat was werkelijk schitterend. Allerlei kleine eilandjes met een frisse groene kleur in het aparte blauwe water. Ik dacht eerst dat anderhalf uur lunch een beetje lang was, maar eigenlijk had ik er nog best wat langer willen blijven om van het uitzicht te genieten.

Anyway, we moesten terug en dat was maar goed ook, want we zagen een andere groep dolfijnen waar we nu wel mee konden zwemmen! Wij snel in onze wetsuits (deze hadden korte mouwen en korte beenstukken, stukken comfortabeler dan die dingen tijdens het surfen) en flippers en duikbril met snorkel. Vervolgens moesten we in het boomnet springen dat vastzat aan de zijkant van de boot. Daar kun je dan inhangen en dan vaart de boot snel naar waar de dolfijnen zijn. Dolfijnen kunnen nogal snel zwemmen (90 km/uur?) dus daarom is dat wel handig. Het voelt alleen wel superstom, als een stel haringen in een net. Je moet je ook nog best goed vasthouden, want al dat water wordt tegen je aangedrukt. Maar steeds als we dan in de buurt van de dolfijnen kwamen, moesten we snel uit het net zwemmen en naar beneden kijken. Ik had helaas de mededeling van dat je in je duikbril moet spugen om ze niet te laten beslaan gemist, en zag geen ruk! Grmbl!! En ik kon ook geen ademhalen door die rottige snorkel, dus ik heb steeds maar even snel naar adem gehapt. Gelukkig lieten Bart en Brenda dat spuugtruukje later wel weten en zag ik meteen 2 grote dolfijnen onder me doorzwemmen! Whoah, supertof! Brenda's eerste ontmoeting met een dolfijn was dat hij 2 meter voor haar neus een mooie sprong maakte en Bart heeft een paar coole onderwaterfoto's kunnen maken. Zie één daarvan bij de foto's. Ook dank aan Brenda en Bart voor sommige van de andere foto's. Hun fototoestel maakt betere foto's dan de mijne, dus fijn dat ik wat van hun materiaal kon gebruiken op deze website :D. Het was in ieder geval wel een coole ervaring om met wilde dolfijnen te zwemmen, maar ik denk dat ik toch ook nog een keer met getrainde dolfijnen wil omdat je met hun meer interactie hebt. Maar dat komt wel weer een andere keer :).

Groetjes, Marina