Een kleine update na maanden niets te hebben gschreven.

Het is erg druk geweest, ben continue in de weer met de klassen, de vrijwilligers en andere zaken. De afgelopen weken dat mijn baas niet aanwezig was, was de school mijn verantwoordelijkheid. In deze weken ben ik vooral bezig geweest met updates op documentatie, informeren van nieuwe vrijwilligers, recruiten van extra vrijwilligers en ga zo maar door.

De bijgaande foto is gemakt tijdens één van de klassen. Dit is mijn 2de groep. De meste kinderen in deze groep zijn 8-10 jaar oud en zitten in hun 2de jaar Engelse les. Je zou denken dat ze dan toch al behoorlijk wat weten, kinderen leren nu eenmaal gemakkelijker dan volwassenen. Niets is minder waar, de meesten in deze klas kunnen nog altijd niet de meest voorkomende vragen beantwoordne zoals "What's your name", "What day is it today", How are you today".

Gelukkig hebben we de afgelopen 2 maanden een erg goede vrijwilliger gehad. Ryan, een Amerikaan, is een profssioneel ESL leraar (English as a Secunday Language) in Zuid Korea. Hij heeft mij, e andere vriwilligers er veel geleerd over les geven, hoe de kinderen dingen duidelijk te maken zonder gebruik te maken van de Spaanse taal. Door zijn creativiteit hebben de kinderen veel kunnen leren en heeft hij het makkelijker gemaakt voor andere vrijwilligers. Erg jammer dat hij morgen vertrekt.

De klassen zijn veeleisend. Er zijn dagen dat niemand er echt de enrgie voor heeft. Veel is ook afhankelijk van de groep vrijwilligers die er zijn. Soms, zoals nu, heb je een groep die er geen enkel probleem mee heft om 5 klassen achter elkaar te doen. Op andere momenten heb je een groep waarvan iedereen het teveel moeite vind om elfs maar 1 klas te doen. Het weer is van invloed maar ook de instelling van de vrijwilligers.

De school heeft als regel dat iemand die als vrijwilliger wil komen ten minste voor 1 maand moet blijven maar in de afgelopen maanden dat ik hier ben zijn er 5 geweest die maarvoor 1 of 2 weken komen. Dit is niet alleen frustrerend voor ons als leraren maar ook voor de kinderen. Ze wennen aan iemand die eigenlijk er niet is.

Daarnaast hebben we een probleem met het materiaal dat we kunnen gebruiken. We werken met lesboeken die ooit eens zijn gedoneerd, inmiddels vele malen zijn gekopieerd en behoorlijk out-of-date zijn, De boeken zijn niet interessant genoeg en we proberen er zovel mogelijk omheen te bedenken. Niet altijd eenvoudig maar wel nodig! Eén van de vele issues.....

De kinderen zelf? Ik ben gek op ze en het wordt moeilijk om ze te verlaten. De meeste kinderen zijn rg gemotiveerd, ik heb mijn favorieten zoals Jeremy in de 1st klas.... intelligent maar erg agresief, hij wordt thuis mishandeld en we probeen nu samen met de jeugdpolitie een goede oplossing voor hem te vinden. Of Xavier in de 2de klas, in het begin een troublemaker maar met een klein beetje aandacht vernaderde hij in een erg gemotiveerde leerling... totdat hij een zwaar ongeval op zijn andere school kreeg en 2 maanden in het ziekenhuis lag. Nu geef ik hem extra lessen zodat hij weer bijkomt met de rest van zijn groep. Romina, een meisje uit de 1ste klas. Altijd als ik haar tegenkom ergens komt ze naar mij toe en probeerd Engels te pratn, haar ouders hebben altijd wat te eten voor mij als ik wil. En zo zijn er nog veel meer, meer dna ik waarschijnlijk ooit kan onthouden. Wat ik wel weet is dat ze allemaal er voor zorgen dat ik les geven welliswaar vermoeiend vind maar voor de volle 100% waard.

Dank je wel Anthony, Jeremy J., Rebecca, Romina, Paula, Zaid, Richard, Naomi, Carla, Karla, Melissa, Marilyn, Santiago, Stalin, Yuleisi, Mateo, Diego, Jeremy D., Xavier, Keidy, Kerly, Fiorela en alle overige 75 leerlingen!