De dag nadien is 'n rustige dag. De was weggedaan, mails gecheckt, eventjes een wandelingetje gedaan door Quito en de basiliek beklommen. Bovenop de basiliek kom ik een duitse tegen, Nina, die ook op haar eentje op schok is. We gaan dan maar gezellig met 2 verder :) Ze doet vrijwilligerswerk in Bogota, met criminelen, interessant om te horen.

Nadien nog wat verder rondgewandeld, maar in de late namiddag krijg ik serieuze koppijn, en val ik zonder energie. De hoogte had me te pakken, van sea level naar 2800 .. no s***!! Met koppijn in bed gekropen, maar na 'n dutje weer beter. Kleren weer proper opgehaald en nadien met giga beers op't terras. Fabian, de kameraad van mijne collega die in Quito woont (en mijn enige 'bekende' persoon hier, die me vooraf keiveel info heeft gegeven en waarmee het via fb wel goed klikte), zou afkomen en meeten met de bende.

Omdat het op vrijdagavond zó druk is blijkbaar, was er genen taxi te pakken te krijgen. Na een uur proberen, bleek het echt mission impossible. Ik blijf nog even in Quito, dus later moet ook nog lukken..

Met 'n bende vrouwen gaan we in een ander stukje van Quito eten. Calle de la Ronda. Gezellig, maar niets speciaal. 'T duurde lang voor we ons eten hadden, ik was (weeral) doodop.

Wat vreemd is aan reizen, is iets wat ik deze avond merk. In se ken je elkaar niet, en zou je de hele tijd small-talken. Maar niets is minder waar. Mensen vinden het soms net veel gemakkelijker om tegen vreemden over diepgaande dingen te babbelen.. die zien ze nadien toch niet meer terug. Zo begint er vanavond een meisje tegen mij. Ze is depressief geweest, en dat komt regelmatig terug. Ze vertelt hoe het komt, waarom ze op reis is, wat haar tattoos betekenen..Soms weet ik ni goed hoe te reageren. Ik ga er maar vanuit dat het haar deugd doet..

De zaterdag trekken we naar Otavalo market met 7 man. De normale 1u30 tot daar worden er 3 door nen bike race op de weg..jeuj! Lunchtijd tegen dat we er waren dus.. Ik eet den beste vis dak al gegeten heb, voor 1,5 dollar op de markt!! Na 2 uurtjes rondtsjollen, hebben we 't eigenlijk wel gehad. We moesten ons inhouden met dingen kopen, want we zijn aant begin van onze reis, en in Peru en Bolivia gaan er nog veel van die martken zijn, waar ze ook alapaca (soort lama) sjaals en truien verkopen.. De koffer weegt al genoeg. :)

'S Avonds krijg ik n beetje ne panic attack. Ik heb geld nodig, maar ik krijg er geen uit 't machien.. f***. De ene kaart lukt niet. Terug naar het hostel om mijn andere kaart. (Ik neem ze nooit allebei tegelijk mee buiten uit veiligheid). Lukt niet. Tis niet abnormaal dat je soms een aantal keer moet proberen, maar ik zit echt vast. f*** f***. Zonder geld kan ik niets.. Tot ik op n bepaalde moment doorheb dat ik mijn code nog is moet intikken.. oops. Goed bezig !

We gaan nog is voor de lekkere pizzaplace aan de overkant van't hostel (jep, 3e keer op dikke week tijd..!) Ne gast eet ne ganse family pizza op zijn eentje. Well done! De Vlaamse meiskes die ik eerder in't hostel tegenkwam zijn er ook. We zouden later op't zelfde moment aan de cotopaxi vulkaan komen, en samen paardrijden ginder. Wijs!

Zondag ist relaxdag! Ik chat even met Barbara, om onze trip in Peru te plannen. Op mijn eerste dag hier stuurde ze me dat ze zou achterkomen! zotjes! (Na maanden zoeken achter reisgenootjes, viel dat toch n beetje uit de lucht. Maar blij :) ). Eerste week daar, check! Ook 'n skype'ke met de zus en de ouders. Nog maar 'n weekje weg, toch fijn om ze te zien en horen!

Na 'n week Zuid-amerika lijkt hier veggie blijven me moeilijk haalbaar. Ik ben al lang geen veggie meer uit principe, dus kom, ik eet kip, voor de eerste keer sinds.. let's see.. 14 jaar of zo??

Ik ben met Hannah op stap, al de rest is ergens naartoe vertrokken, jungle, galapagos, .. Hannah heeft een jaar in Urugay gestudeerd, en is nu een beetje aan't rondtrekken. Ik overtuig haar om de galapagos te doen. Als haar pa ook aandringt, boekt ze. :) We dwalen wat rond ik Quito, bezoeken een machtige kerk, volledig met bladgoud ingekleed. En gaan dan op zoek naar de kerk met 't schilderij met 't last supper, ma dan met cavias.. spijtig genoeg onvindbaar!

MIjn eerste megaijsje op de plaza, en nadien relax. Rooftop terrace van de Secret garden is meer dan goe!

'K probeer wat fotos van de galapagos op de blog te zetten, maar alles gaat traag en blokkeert. Ondertussen zijn er 2 Israelische meiskes op't terras gekomen die graag willen socializen, ma ik wil ff associaal doen. Ma ze zijn te sympathiek, en ik speel jungle speed met hen op't dakterras. We spelen zo hevig dat de stok van jungle speed van't terras, opt dak vliegt. Hihi. Den barman springt erachter.. grappig zicht.

En dan, vertrek ik naar de jungle!!

Fabian zie ik uiteindelijk niet meer, en ik vind het wel spijtig. Ik had zoveel zin in relax, dat ik niet meer geprobeerd heb om af te spreken. (Zoveel tijd later heb ik er wel spijt van. Ik heb nog af en toe fb-contact met hem, en hij is vree interessant. Hij is nog altijd dolenthousiast. Things I should have done..this is one of them!)