Hola!

Viñales de plek van deze reis die bovenaan ons lijstje stond. Met name door het landschap. Nu we hier zijn aangekomen voelt het voor ons alsof Cuba pas eigenlijk écht begint. Ondanks dat er veel is ingespeeld op toerisme maken we hier voor het eerst kennis met de cultuur waarbij het stukje terug in de tijd zeker mee speelt.

26-05-2022
Een twee uur durende rit vanuit Havanna richting Viñales. Althans dat geeft de navigatie aan. Wij hebben er zo’n 3,5 uur overgedaan. Niet zonder gekke taferelen… het is geen snelweg die je in Nederland kent. Er zijn meer gaten in de weg dan dat er daadwerkelijk asfalt ligt. En er staan meer mensen langs de weg dan dat er daadwerkelijk in een auto zitten. Vanaf dit punt is het contrast tussen oud en moderniteit erg groot. Van paard en wagen, uiteraard de old timers tot auto’s van deze tijd.

In een deze rit zijn we tot 2x toe aangehouden door ventjes die zich voor deden als ‘security’. Jup, op zijn Engels…. We hadden het kunnen weten en eigenlijk voelde het na de eerste keer al niet goed. De reden dat ze ons staande hielden is dat er een benzine tekort is op Cuba. Nadat hij onze documenten had gevraagd etc. Kregen wij het verzoek of wij een lifter willen mee nemen richting Viñales. Wij hadden al het een en ander gelezen, maar vooral andersom. Dat wanneer jezelf een lifter oppikt hij uiteindelijk geld aan jou vraagt. Wij zijn toch maar uit gegaan van de goedheid van de mens (we zijn tot slot aangehouden..) en hebben de lifter laten instappen. Het verbaasde ons trouwens hoe goed Engels hij sprak, deze complimenten hebben we hem gegeven en nadat we aangaven dat we zouden nadenken over zijn aanbod over een bepaalde tour in het nationale park wilde hij plots de auto uit. Zo’n 30 minuten voor aankomst op bestemming dito het geval. Dit keer hebben we gezegd dat we er niet in trappen, maar voor we het wisten zat de lifter achterin. Toen wij aangaven dat wij al een aanbod hadden gehad voor een tour in het national park moest meneer de lifter tóch de andere kant op. Wanneer er dus niets te halen valt zijn ze zo weg. Opzich hebben wij nooit moeite met lifters, bij veel mensen langs de weg hebben we ook getwijfeld. En de personen in kwestie voelde ook niet onveilig het is meer de manier waarop…. Voor hun is het natuurlijk een manier om inkomsten binnen te krijgen. Conclusie is wel dat wij de volgende keer doorrijden.

Uiteindelijk belanden we in een klein schattig dorpje met een prachtig landschap. We verblijven bij locals thuis, de zo gehete Casa Particuliars. Dit doen we eigenlijk de hele vakantie en geeft toch wel een hele leuke beleving aan de reis. Dit vrouwtje genaamd Susanne heeft toch wel ons hartje gestolen. Een oud vrouwtje die de hele dag in de weer is om haar gasten te vermaken. Volgens mij heeft Ruben ook het hartje van mevrouw gestolen door zijn Spaanse taal skills ;).

We sluiten de avond op een terras met live muziek. Hier kwam wel even het besef momentje dat dit hét leven is. Onder een palmboom, met een piña colada en (Spaanse)muziek.

27-05-2022
Vroeg uit de veren! Vandaag gaan we de omgeving ter paard ontdekken. Jaja, je leest het goed. Beide hebben nog nooit op zo’n beest gezeten (dat hebben we geweten ook, met name Ruben) maar het schijnt dé ervaring en hét transport middel te zijn in Viñales. Met name in het national park. Hier maken ze namelijk geen gebruik van motorvoertuigen en wordt alles met de hand gedaan of hulp van vee dieren.

We beginnen bij een Tabak plantage, waar ze sigaren bladen drogen en draaien. Een heel traject, erg interessant om te zien. Ook omdat dit naast rum en toerisme een van de inkomsten bronnen is in Cuba.

Vervolgens maken we kennis met onze paarden. Ruben met Mojito en ik met PocoLoco, die overigens alleen maar honger heeft…. Zo’n beestje z’n baasje? Samen met een guajiros (cowboy) gaan we het park trotseren. Allemaal wat onwennig maar wanneer we eindelijk de smaak te pakken hebben moeten we via een plas water oversteken. Ruben voorop… Het paard kon de diepte niet inschatten en zakte door z’n hoeven waardoor Ruben naar voren leunde en van het paard viel. Hij heeft zo’n move kunnen maken dat hij naar rechts viel en alleen zijn been in het water belande. Ondertussen verstijfd van wat er zojuist gebeurde stond de guajiros naast Ruben en riep in het spaans ‘bravo, professional’.
Ruben is er heel huids van afgekomen (letterlijk haha) en heb ik dit nog vers op mijn netvlies staan waardoor ik soms weer even in de lach schiet (as we speak). Uiteindelijk komen we even bij van de rit onder een genot van een kokosnoot en prachtig uitzicht over de bergen. Op het traject terug verloopt alles soepel en doen we nog een stop bij een koffie plantage.

Uiteindelijk hebben we een 4 uur durende paardrit achter de rug. Een rit, naast dat we (vooral ik) gelachen hebben, genoten van de omgeving maar vooral bewondering hebben voor de Cubanen. Zij die zo hard werken. Dat zonder enig hulpmiddel, afhankelijk zijn van natuur en maar slechts 10% van de opbrengst mogen behouden. Met daarbij (ik blijf het benoemen) in de hoge temperaturen en luchtvochtigheid.

28-05-2022
Vandaag staan de grotten (ceuva del Indio & cueva de San Miguel) op het programma. Het grotten stelsel schijnt een van de grootste te zijn in Latijn-Amerika. Klinkt alsof we er een dag taak aanhebben maar we staan binnen een uur weer buiten. Waarvan 1 grot met een boot en de andere te voet. Toch blijven dit soort natuurschepsels erg indrukwekkend. Je moet alleen niet te lang stil staan dat je onder een berg rond dwaalt…

Viñales staat bekend om prachtige zonsondergangen. De afgelopen avonden was de lucht ook helemaal roze. Dit komt met name (denk ik?) dat we in het regenseizoen zitten. Eind van de middag heeft het iedere dag zo’n 2 uurtjes geregend en geonweerd. Naast dat het iets afkoelt zet het mij toe om dutjes in te plannen, zodat we savonds onder andere weer vers en fruitig van cocktails kunnen genieten. Dit keer gaan we op advies van onze host eten bij een restaurantje boven op de berg, waar we kennis maken met de Cubaanse keuken wat allemaal organisch geserveerd wordt. Het lekkerst wat wij tot nog toe hebben gegeten en met de zonsondergang durven wij wel te zeggen perfectie!

Hiermee sluiten we Viñales af en gaan we de reis voortzetten naar het zuid oosten van het land. Het benzine probleem schijnt serieus probleem te zijn in Cuba. Een reden dat we de auto zo min mogelijk hebben gebruikt en willen gebruiken. Dit brengt ons ook weer in een spannende positie, aangezien we nu een +/- 5 uur durende rit hebben naar Cienfuegos. Bij het plaatselijke tankstation is al niks te verkrijgen en/of alleen voor de locals beschikbaar… To be continued!