Bon Dia!

De laatste dagen hebben wij rond getourt door twee verschillende provincies in Cuba. Persoonlijk vindt ik dit het leukst wat er is. Heerlijk met het autootje het land verkennen genieten van de natuur en hier en daar cultuur. We hebben op deze route een haat en liefde verhouding met Cuba ontwikkelt. Waar de ene plek alle verwachtingen overtreft laat de andere plek te wensen over…. Zelf zijn we er nog niet over uit of dit komt omdat het laagseizoen is, omdat Corona roet in het eten heeft gegooid, of wij andere verwachtingen hebben of omdat het slechts een moment opname is?

29-05-2022
Zoals in de vorige blog aangeven hebben we vandaag een +/- 5 uur durende autorit in het vooruitzicht. De rit van A naar B is niet zo spectaculair behalve dat er bijna geen benzine te krijgen is. Bij verschillende tankstations werden we doorgestuurd naar de volgende. De grap is dat Ruben zich hierover niet zo druk maakt, terwijl hij in Nederland bij een halve tank al zijn auto volgooit. Ik daarentegen wacht tot het lampje brand. Nu waren de stresslevels omgedraaid… Je moet je bedenken dat er niet zoals in Nederland op iedere hoek een tankstation zit. De eerste volgende was bijvoorbeeld 70 km verderop. Maar we houden jullie niet langer in spanning, we hebben niet hoeven lopen ;).

Na enkele niet benoemwaardige stops, die ik toch ga benoemen. Zoals een te druk vies strand Playa Laga en een verlate resort bij Playa Giron waar slechts 1 bungalow het feest voortzetten zijn we aangekomen in Cienfuegos. Een wat grotere moderne stad wat op het eerste gezicht prima oogt. Naarmate we te voet de stad hebben rondgewandeld zijn we er na 1,5 uur wel klaar mee en tot de conclusie gekomen dat het hier wel een schoonmaakbeurt kan gebruiken. De echte Cubaanse sferen vinden we hier ook niet zo een, twee, drie terug. Misschien zijn we moe van de reis en aan het mopperen maar wij zijn blij dat dit slechts een tussen stop is van 12 uur.

30-05-2022
Een drukke dag voor de boeg! Voordat we richting de volgende plek gaan hebben we enkele tussenstops ingepland. We beginnen met Flamingo’s. We hebben een groot meer helemaal voor ons drieën (Ruben, ik en de gids) en uiteraard de Flamingo’s. Just in time, want wanneer we aanmeren staat er een invasie toeristen en begint het te regenen. Een voor ons rustgevende opstart van de dag, en toch leuk weer even wildlife te spotten! Klein weetje is dat Flamingo’s monogaam zijn. En erg romantisch, want wanneer de partner overlijd gaat de ander ook dood. Tevens worden ze roze naarmate ze ouder worden en omdat ze veel garnalen eten.

We zetten de reis voort naar de watervallen (El Nicho). Een prachtige rit door de bergen, met als tip van de (ijs)berg, watervallen waar we na de klim afkoelen in het water… brr. Omdat de rit in de bergen ons wel bevalt besluiten we via deze kant naar Trinidad te reizen. De zeeën van palmbomen maakt ieder plaatje perfect. En door de schattige dorpjes waar we doorheen rijden beseffen we hoe de Cubanen écht leven, primair. Iets waar wij ons niets meer bij kunnen voorstellen… misschien toch iets om jaloers op te zijn. Uiteindelijk belanden we dan ook door een fout ingevoerd in de navigatie in een dorpje genaamd Sugar Valley. Naar maate we er doorheen rijden, de locals opkijken alsof wij de attractie zijn maar ons tóch vriendelijk begroeten gaat de weg over op stenen. Vervolgens wordt het onverhard en is het dus inderdaad alleen per paard bereikbaar. We weten niet zo goed wat we hier moeten zoeken en besluiten een U-turn te nemen. Nog geen 20 minuten ervandaan eindigen we in een schattig koloniaal dorpje Trinidad.

31-05-2022
Van reizen wordt je moe, dus we lassen een dagje strand in. We hebben hier bij Playa Alcon een hele werkdag gezeten en moeten nu letterlijk op de blaren zitten. Niet omdat we teveel piña colada’s ophebben. Ruben en ik zijn beide namelijk nog nooit zo verbrand geweest als nu. Écht alles is rood. We hoeven alleen nog blauwe sokken aan en de Nederlandse vlag doen we eer aan. Note to us: palmbomen staan er niet voor niks… Maar hebben we genoten? Jazeker!

Als twee vuurtorens gaan we tegen de avond een wandeling maken door het stadje Trinidad. Wat een schattig koloniaal dorpje is dit zeg! Als je de toeristische souvenir straatjes, de verkopers en de westerse restaurants wegdenkt lijkt de tijd hier te hebben stil gestaan sinds de 1800.

Ons verblijf in Trinidad verkorte wij trouwens met één nacht. We gaan morgen op de bonnefooi naar Varadero rijden (de laatste nacht staat daar wel al geboekt). Daar zal tevens de laatste blog geschreven worden. Of we veel te melden hebben betwijfel ik. Dit is een resort locatie aan een prachtig strand van zo’n 20 kilometer. Al willen wij nu nog even geen zon zien haha… en alleen maar afther sunnen!

WiFi is trouwens erg ver te zoeken in Cuba. Je kan prepaid kaarten kopen, maar wij hebben daar niet zo’n behoefte aan. Wanneer we de mogelijkheid wel hebben proberen we een update te geven aan de wereld. Daarom lopen we ook wat achter met het uploaden van de blog. In iedergeval leuk dat jullie ons bijhouden en thanks voor de leuke en lieve reacties!

Hasta Luego!