22-10-2015
Zoals in de vorige blog aangegeven hebben we op donderdag weinig gedaan. In het hotel hebben we een elektrische deken, heerlijk! De temperaturen zijn hier een stuk lager dan waar we vandaan komen. 's Nachts zelfs onder de 0 brr... Wel zijn we er even op uit geweest om tickets voor onze busreis naar Chengdu te kopen, voor aankomende zaterdag. We waren vergeten de vertaling op te zoeken van de plaats, hopen dat het de juiste tickets zijn! Daarna hebben we meteen de entree bewijsjes voor het National park gekocht. Schijnt dat je de ochtend zelf zo'n 2uur in de rij staat en dan ben je het park nog niet eens binnen.

Vandaag was er regen voorspeld maar we hebben geen druppel gezien... Daarentegen hebben we wel een aardbeving gevoeld! Moet zeggen dit was wel even schrikken. Wij lagen al op bed toen we een trilling voelde. Op de gang was het erg rumoerig en hoorde we mensen naar buiten gaan. Helaas kunnen we nog steeds geen Chinees ontcijferen dus we begrepen er niets van. Het drong bij ons eigenlijk vrij laat door, maar iedereen was relaxed dus hebben wij het ook maar gelaten voor wat het is. Wel zijn we meteen gaan Googlen en kwamen op berichten uit dat er in 2008 een ernstige aardbeving geweest is, hier in de provincie Sichuan. Geloof me, hier slaap je niet lekkerder van!

23-10-2015
Na een slechte nachtrust gaan we vroeg uit de veren, we gaan National Park Jiuzhaigou (9 dorpen vallei) bezoeken. In dit sprookjes 'bos' liggen 9 Tibetaanse dorpjes en leeft de reuze Panda in het wild! Het park bestaat uit 2 dalen die halverwege het park samenkomen. Er liggen vele meren en watervallen op de weg naar het uiteindelijke dal. Het hoogste puntje dat wij hebben bereikt is Long Lake. Dit meer ligt 3,1 km boven de zee spiegel. Het park is werkelijk een plaatje met mooie herfst kleuren in oktober. Dat denken zo'n twee miljoen Chinezen per jaar ook. Het was dus ook weer 'gezellig' druk.

Irritatie puntje nummer 2 komt opgang ;). De grote massa chinezen toeristen zijn vreselijk! Ze zijn te bang dat ze wat missen. Ze maken werkelijk van alles foto's, uiteraard allemaal van dezelfde spot. In de busjes moet je vechten voor je plaats. Wel moet ik zeggen dat wij er aardig goed in worden! Soms maken we afspraken als we elkaar zouden kwijtraken waar we afspreken haha. Bizarre is ook hoe hard je ook duwt ze geven geen kick. In één van de busjes dacht ik de middelste uitgang te kunnen pakken maar de chinezen dachten de voorste uitgang te pakken. Je kan je wel voorstellen hoe dat eruitzag, ik bleef duwen, zij bleven duwen, er kwam geen beweging in. Ik heb me maar omgekeerd en de vooruitgang genomen.

24-10-2015
Vandaag een busreis van maar liefst 10uur. Oepsie, zo had ik het niet bedacht toen ik de planning maakte (onze vlucht naar China was net zo lang). Maar goed, we zijn hier nu en moeten toch naar Chengdu. Een rit in de bergen met enge cliffs zonder hekjes (boven de wolken). Maar gelukkig hoeven we deze reis niet alleen te doen en hebben we gezelschap van kotsende, snurkende, snotterende en stinkende Chinezen. Ohja en de temperatuur was maar 25 graden in de bus. Al jaloers? Wij hebben het in iedergeval overleefd en zijn aangekomen in Chengdu!

再見